How Is the iFuse Implant System Revolutionizing Sacroiliac Joint Fusion Surgery?

author
1 minute, 47 seconds Read

What Are New Vs. Stare metody operacji zespolenia stawu krzyżowo-biodrowego?

Grady McBride, M.D., iFuse Implant System

Tradycyjna operacja zespolenia stawu krzyżowo-biodrowego wiązała się z otwartą operacją, która mogła trwać do kilku godzin, wymagała dużego nacięcia oraz przedłużonego pobytu w szpitalu i rekonwalescencji. Chirurg usuwał tkankę chrzęstną ze stawu i wykorzystywał przeszczepy kostne z innej części ciała, aby pomóc w zespoleniu stawu SI.

Dzięki systemowi implantów iFuse pacjenci nie muszą już znosić znacznego dyskomfortu i niedogodności związanych z tradycyjną procedurą. Operacja zespolenia stawu SI z użyciem implantów iFuse wymaga bardzo małego nacięcia. Wykorzystuje ona specjalny trzpień prowadzący do umieszczenia sztywnych implantów tytanowych wykonanych specjalnie w celu ustabilizowania i zespolenia silnie obciążonego stawu SI. Te małe implanty zaprojektowano w celu ustabilizowania stawu SI i umożliwienia gojenia poprzez zminimalizowanie mikroruchów.

„Korzyści dla pacjentów polegają na tym, że jako procedura minimalnie inwazyjna, powrót do zdrowia jest dość szybki, a pacjent wychodzi ze szpitala następnego dnia z minimalnym okresem przestoju,” mówi dr McBride. „Pacjenci mogą chodzić wieczorem po operacji z chodzikiem i muszą ograniczyć noszenie ciężaru ciała tylko przez około trzy tygodnie”.

Dysfunkcja stawuSI jest dość powszechna u pacjentów, którzy przeszli operację zespolenia lędźwiowego. Niektóre badania wykazały, że nawet u 50% pacjentów, u których wykonano zespolenie lędźwiowe lub lędźwiowo-krzyżowe, dochodzi do zwyrodnienia w sąsiadujących stawach krzyżowo-biodrowych. W przypadku systemu iFuse nie ma konfliktów z urządzeniami do zespolenia lędźwiowego, co oznacza, że jeśli pacjent przeszedł wcześniej operację kręgosłupa, nadal może być kandydatem do nowej procedury.

„Z punktu widzenia chirurga, system iFuse jest stosunkowo prosty i oferuje specjalne prowadnice do wprowadzania bolców stabilizujących, które są kierowane pod kontrolą rentgenowską lub fluoroskopową” – mówi dr McBride. „Ogranicza to rozmiar nacięcia potrzebnego do wprowadzenia tych szpilek, co naprawdę jest korzyścią zarówno dla pacjenta, jak i chirurga”.

Similar Posts

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.