Jak koszty się różnią, sposób wyceny zapasów może mieć wpływ zarówno na rachunek podatkowy, jak i na to, jak dobrze Twoja firma wygląda dla potencjalnych inwestorów. Oto, co należy wiedzieć o metodach wyceny zapasów i jak wybrać między nimi.
Jak każda metoda kosztów zapasów działa
Gdy zapasy są wymienne, co oznacza, że masz wiele identycznych elementów, nie trzeba śledzić każdy element indywidualnie (np. 10 000 identycznych samochodów zabawek vs. 100 unikalnie dostosowane prawdziwe samochody). Zamiast tego wycenia się każdą grupę pozycji jako całość przy użyciu jednej z następujących metod.
First In, First Out (FIFO)
Metoda FIFO usuwa najstarsze pozycje z zapasów w pierwszej kolejności. Jeśli kupiłeś 10 elementów w styczniu po 1 USD, 10 kolejnych w kwietniu po 2 USD i 10 kolejnych w lipcu po 3 USD, a następnie sprzedał 15 łącznie w ciągu roku, Twój koszt sprzedanych towarów wyniesie 20 USD. Pierwsze 10 pozycji, które kupiłeś, kosztowało po 1 USD (razem 10 USD), a następne pięć kosztowało po 2 USD (razem 10 USD). Twoje pozostałe zapasy (15 niesprzedanych przedmiotów) będą wyceniane na 5 x $2 + 10 x $3 = $40.
FIFO daje przewagę posiadania wartości zapasów (co jest dostępne do sprzedaży) ściśle dopasować bieżące ceny.
Last In, First Out (LIFO)
LIFO jest przeciwieństwem FIFO. Twoje najnowsze elementy wychodzą z zapasów pierwszy. W powyższym przykładzie, twój koszt sprzedanych towarów jest teraz 40 dolarów – ostatnie 10 elementów kupiłeś kosztować 3 dolarów każdy (30 dolarów ogółem), a pięć przed tym kosztować 2 dolarów każdy (10 dolarów ogółem). Twój pozostały zapas byłby oparty na pierwszych 15 elementów, które kupiłeś o wartości 10 x $1 + 5 x $2 = $20.
Z LIFO, Twoje koszty towarów sprzedanych (co już sprzedane) ściśle odpowiada aktualnym cenom. Ponieważ koszty generalnie rosną, LIFO pozwala również odliczyć większy koszt od podatku i obniża potencjalne odpisy z tytułu niesprzedanych zapasów.
Średni
Metoda kosztu średniego bierze średni koszt w okresie i przypisuje go do wszystkich pozycji. W powyższym przykładzie, średnia cena zakupu wynosi $2. Koszt sprzedanych towarów dla 15 sprzedanych pozycji wynosi $30. Wartość zapasów dla niesprzedanych 15 pozycji wynosi również 30 USD.
Podstawową zaletą metody kosztu średniego jest to, że wygładza ona wahania cen.
Jeszcze jedno rozważenie: Koszt czy rynek?
Ogólnie, wartość zapasów powinna odzwierciedlać wartość pozycji dla Twojej firmy.
W obszarach takich jak produkcja i sprzedaż detaliczna towarów masowych, gdzie ceny zapasów mogą się zmieniać, ale rzeczywista wartość nie, często jest to właściwe, aby rozważyć tylko koszt zapłacony. Na przykład, możesz potrzebować 25 gwoździ do zbudowania mebla, a wahania cen gwoździ lub tego, co zapłaciłeś za poszczególne gwoździe, nie mają wpływu na produkt końcowy.
W niektórych przypadkach należy rozważyć wartość rynkową. Elektronika jest najczęstszym przykładem. Jeśli twój sklep kupił najnowszy smartfon hurtowo za 400 dolarów, a producent obniża cenę hurtową do 300 dolarów, gdy wydają nowy model, będziesz musiał albo obniżyć ceny detaliczne, albo zostać podcięty przez konkurentów. Nawet jeśli zapłaciłeś 400 USD za niesprzedane zapasy, nie są one już tyle warte, a raportowanie ich po tym koszcie spowodowałoby zawyżenie wartości zapasów i ogólnych aktywów.
Główną zasadą rachunkowości, którą należy stosować, jest konserwatyzm. Należy przyjąć najbardziej konserwatywne podejście podczas przygotowywania ksiąg rachunkowych. W kontekście zapasów, które zmienia się w wartości (inne niż rutynowe w górę iw dół wahania cen), należy wycenić swoje zapasy w niższej z kosztów lub bieżącej wartości rynkowej.
Która metoda inwentaryzacji do wyboru?
Twoja idealna metoda kalkulacji kosztów zapasów może się różnić w oparciu o to, co jesteś wyceny zapasów dla. Pamiętaj, że ogólnie dopuszczalne jest stosowanie różnych metod w zeznaniach podatkowych i sprawozdaniach finansowych sporządzanych dla inwestorów lub menedżerów.
Dla podatków
IRS zapewnia trzy opcje wyceny zapasów: identyfikacja konkretnych pozycji, FIFO lub LIFO. Jeśli nie używasz LIFO, możesz być zobowiązany do raportowania niższej z kosztów lub wartości rynkowej.
Jeśli spodziewasz się, że Twoje koszty będą stale rosły, metoda LIFO zazwyczaj zapewnia największe odliczenia, ponieważ najnowsze i prawdopodobnie najdroższe, zapasy są odliczane w pierwszej kolejności.
Choć masz swobodę wyboru najkorzystniejszej metody, kiedy po raz pierwszy złożyć podatki, musisz użyć tej samej metody każdego roku. Nie można przełączać się między FIFO i LIFO z roku na rok tylko dlatego, że jeden oferuje większe odliczenie w bieżącym roku.
Dla sprawozdań finansowych
Wszystkie trzy metody kosztów zapasów są zazwyczaj dozwolone w ramach ogólnie przyjętych zasad rachunkowości, ale należy sprawdzić dla konkretnych przepisów związanych z działalnością. Jeśli prowadzisz działalność lub szukasz inwestycji na skalę międzynarodową i musisz przestrzegać Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej, nie możesz korzystać z metody LIFO.
Jeśli Twoim celem jest wykazanie większych zysków i większych aktywów w sprawozdaniu finansowym, chcesz zmniejszyć koszty sprzedanych towarów i zwiększyć wartość zapasów. Zakładając, że koszty generalnie rosną, FIFO będzie zazwyczaj bardziej korzystne.
Możesz swobodnie zmieniać metody z roku na rok, ale musisz zidentyfikować metodę, której użyłeś, a inwestorzy będą chcieli zobaczyć wyjaśnienie zmian w metodach inwentaryzacji.
Dla decyzji zarządczych
Podejmując decyzje zarządcze, chcesz zobaczyć, czy Twoje działania są zrównoważone zarówno pod bieżącymi i historycznymi cenami. Chociaż nie chcesz przesadnie reagować na krótkoterminowe wahania, nie chcesz również, aby wysokie koszty zostały zamaskowane w ogólnej średniej.
Rozważ posiadanie usług kontrolera przygotowanie zapasów i kosztów sprzedanych towarów raportów przy użyciu wszystkich trzech metod, dzięki czemu można zobaczyć zarówno optymistyczne i pesymistyczne perspektywy.
Potrzebujesz pomocy w uzyskaniu zapasów pod kontrolą? Porozmawiaj z naszymi ekspertami.
.