Książę Albert, książę Yorku, był drugim synem króla Jerzego V i królowej Marii i urodził się 14 grudnia 1895 r. w posiadłości Sandringham. Po abdykacji swojego brata Edwarda VIII w grudniu 1936 roku został ogłoszony królem i przyjął jedno ze swoich drugich imion, Jerzy, po objęciu tronu.
Małżeństwo
26 kwietnia 1923 roku (jako książę Yorku) ożenił się w Opactwie Westminsterskim z Lady Elizabeth Bowes-Lyon (późniejszą Królową Matką). Była pierwszą królewską panną młodą, która położyła swój bukiet ślubny na grobie Nieznanego Wojownika, dla upamiętnienia swojego brata, który zginął podczas Wielkiej Wojny. Na pamiątkę swojego małżeństwa podarowali srebrne świeczniki, które znajdują się na ołtarzu w kaplicy św. Edwarda Wyznawcy. Ich dziećmi były księżniczka Elżbieta (Elizabeth II) i księżniczka Małgorzata Rose.
Porządek nabożeństwa (PDF, 643 KB)
Koronacja
Koronacja Jerzego VI i królowej Elżbiety odbyła się 12 maja 1937 roku. Był to dzień, który pierwotnie został wybrany na koronację Edwarda VIII przed jego abdykacją. Personel dyżurny rozpoczął pracę o 4.00 rano, a goście zaczęli przybywać o 6.00 rano, wielu rówieśników niosło kanapki w swoich koronach. O 9.30 rozpoczęła się procesja z Regaliami. Od czasów Karola II korony i inne regalia, które miały być użyte podczas ceremonii, były przynoszone do Komnaty Jerozolimskiej w opactwie poprzedniego wieczoru i oddawane pod opiekę dziekana Westminsteru. Procesja z regaliami przeszła z Komnaty przez krużganki do Opactwa. Następnie wszystkie przedmioty zostały ustawione w pozycji gotowej do nabożeństwa. Naoczni świadkowie wspominają, że w opactwie wszędzie panował kolor, niebieskie i złote obicia, dywany, karmazynowe szaty i mundury. Królowa Maria wraz z księżniczkami Elżbietą i Małgorzatą uczestniczyły w nabożeństwie, obserwując je z Galerii Królewskiej. Podczas nabożeństwa doszło do drobnych nieporozumień. Arcybiskup Canterbury, Cosmo Gordon Lang, który przeprowadzał ceremonię, myślał, że dziekan podał mu koronę św. Edwarda w niewłaściwą stronę, jeden z biskupów nadepnął na tren króla, a inny położył kciuk na słowach przysięgi, gdy król miał ją odczytać.
Pogrzeb
George VI zmarł 6 lutego 1952 roku. Jego trumna spoczęła w Westminster Hall, gdzie odbyło się krótkie nabożeństwo, a 305 806 osób przeszło obok trumny. Nabożeństwo żałobne, zaczerpnięte z „Book of Common Prayer” z 1662 roku, odbyło się w kaplicy św. Jerzego na zamku Windsor 15 lutego, a król został pochowany w tamtejszej krypcie. Tego samego dnia w opactwie odbyło się nabożeństwo upamiętniające.
Miecz
W 1955 roku królowa Elżbieta II i Elżbieta, Królowa Matka, podarowały opactwu miecz Jerzego VI. Otrzymał go od ojca, a nosił go zawsze przy mundurze marynarki wojennej i przy nadawaniu tytułów szlacheckich. Stoi on w futerale w Lady Chapel. The inscription on the blade reads
Albert Frederick Arthur George Sub-Lieutenant R.N. from his affectionate father George R.I. Sep.15 1915.
Further reading
King George VI, His life and reign by John Wheeler-Bennett, 1959
The story of the coronation 1937 edited by Sir John Hammerton
Crown and Empire. The coronation of George VI, Times Publishing 1937
Music for George VI’s Coronation, 1937 (PDF, 75KB)
The Prayer Book Society dla tekstu Book of Common Prayer
.