Informacje kliniczne
Wirus zapalenia wątroby typu A (HAV) występuje endemicznie na całym świecie, najczęściej jednak w obszarach o niskiej higienie i niskich warunkach socjalno-ekonomicznych. Wirus jest przenoszony głównie drogą fekalno-oralną, a rozprzestrzenia się przez bliski kontakt międzyludzki oraz przez epidemie przenoszone przez żywność i wodę. Ogniska choroby często występują w warunkach przeludnienia oraz w instytucjach i ośrodkach o dużym zagęszczeniu, takich jak więzienia, ośrodki opieki zdrowotnej lub dzienne ośrodki opieki. Rozprzestrzenianie się wirusa drogą pozajelitową (np. ekspozycja na krew) jest możliwe, ale rzadkie, ponieważ zakażone osoby są w stanie wiremii przez krótki okres czasu (zwykle <3 tygodnie). Istnieją niewielkie lub żadne dowody na przenoszenie przez łożysko z matki na płód lub przenoszenie na noworodka podczas porodu.
Serologiczna diagnoza ostrego wirusowego zapalenia wątroby typu A zależy od wykrycia swoistej anty-HAV IgM. Jej obecność w surowicy pacjenta wskazuje na niedawną ekspozycję na HAV. Poziom przeciwciał IgM specyficznych dla HAV staje się wykrywalny we krwi po 4 tygodniach od zakażenia, utrzymując się na podwyższonym poziomie przez około 2 miesiące, po czym spada do poziomu niewykrywalnego po 6 miesiącach. Rzadko utrzymują się one dłużej niż 12 miesięcy po zakażeniu.
.