Wczesne życie i kariera
Pelosi urodziła się jako Nancy D’Alesandro 26 marca 1940 roku w Baltimore w stanie Maryland. Pelosi kontynuuje rodzinną tradycję angażowania się w politykę. Jej ojciec służył w Kongresie i był burmistrzem Baltimore przez 12 lat, a jej brat Thomas później służył jako burmistrz Baltimore, jak również.
Pelosi ukończył Trinity College w Waszyngtonie, D.C., w 1962 roku. Podczas gdy student tam, poznała Paula Pelosi. Oboje później pobrali się i przeprowadzili do San Francisco. Mieli pięcioro dzieci: Nancy Corinne, Christine, Jacqueline, Paula i Alexandrę.
Skupiona na wychowywaniu rodziny, Pelosi powoli weszła do polityki, zaczynając jako wolontariuszka Partii Demokratycznej. Organizowała przyjęcia i pomagała przy kampaniach. Pelosi awansowała w szeregach partii, służąc jako przedstawiciel Kalifornii w Demokratycznym Komitecie Narodowym od 1976 do 1996 roku. Pełniła również funkcję stanowego i północnego przewodniczącego Partii Demokratycznej Kalifornii.
Wejście do Kongresu
W 1987 roku Pelosi dokonała skoku na urząd publiczny, wygrywając specjalne wybory do Ósmego Okręgu Kalifornii, który obejmuje San Francisco. Jako członkini Izby Reprezentantów, zasiadała w komisji ds. środków finansowych oraz stałej komisji ds. wywiadu. Pelosi jest zdecydowaną zwolenniczką zwiększenia funduszy na badania zdrowotne oraz na inne programy i inicjatywy związane z opieką zdrowotną i mieszkalnictwem. Jest również orędownikiem praw człowieka i środowiska.
W 2002 roku, Pelosi została wybrana na lidera Demokratów w Izbie Reprezentantów, co czyni ją pierwszą kobietą w historii zarobić ten zaszczyt. Cztery lata później, ona ponownie złamał nowy grunt dla kobiet w polityce USA. Po tym, jak Demokraci zdobyli większość w Izbie i Senacie w wyborach w połowie kadencji w 2006 roku, Pelosi została wybrana jako pierwsza kobieta na stanowisko spikera Izby
Speaker of the House
As the leader of the Democratic Party in the House under a Republican president, Pelosi was sometimes a divisive figure. Głośna krytyka stanowiska prezydenta George’a W. Busha w sprawie wojny w Iraku, opowiadała się za wycofaniem wojsk z tego regionu. W 2009 roku Pelosi znalazła się w centrum kontrowersji, gdy CIA stwierdziła, że została poinformowana o stosowaniu waterboardingu wobec podejrzanych o terroryzm – techniki, której Pelosi głośno się sprzeciwiała. Pelosi zaprzeczyła twierdzeniom CIA.
Pelosi lobbowała na rzecz rozwoju lepiej płatnych miejsc pracy, dostępu do edukacji w college’u i przystępnej opieki zdrowotnej dla wszystkich, a także zmieniła politykę energetyczną, która skupiła się na czystszych, bardziej wydajnych alternatywach krajowych.
Po wyborze Baracka Obamy w 2008 roku, Pelosi była w stanie pracować z prezydentem tej samej partii. Odegrała kluczową rolę w forsowaniu ustawy o reformie opieki zdrowotnej, która stała się Affordable Care Act (Obamacare) w 2010 r., stanowisko, które przyniosło jej więcej krytyki ze strony GOP.
Lider Mniejszości
Pelosi pozostała mówcą Izby do listopada 2010 roku, kiedy Republikanie zyskali kontrolę nad Izbą i wybrali Johna Boehnera do tej roli, zdegradowali Pelosi do lidera mniejszości.
Jako najwyższy Demokrata w Izbie, Pelosi znosiła krytykę za straty swojej partii i wyzwania dla jej przywództwa. Kongresman z Ohio Tim Ryan starał się zastąpić ją jako lidera mniejszości w 2016 roku, ale nie udało mu się.
W dniu 7 lutego 2018 roku Pelosi wygłosiła maratońskie przemówienie na podłodze Izby, aby zaprotestować przeciwko ustawodawstwu, w którym brakowało ochrony dla „Dreamers”, dzieci nieudokumentowanych imigrantów. Korzystając z „magicznej zasady minutowej”, która pozwala liderom Izby mówić tak długo, jak chcą, Pelosi czytała świadectwa Dreamersów i recytowała fragmenty Biblii, w sumie stojąc przez około osiem godzin i siedem minut, rekord Izby sięgający co najmniej 1909 roku.
Powrót do roli spikera
Po tym, jak Demokraci odzyskali kontrolę nad Izbą w wyborach parlamentarnych w 2018 roku, Pelosi została ponownie wybrana na spikera Izby na początku 2019 roku, stawiając ją na pierwszej linii frontu w walce z prezydentem Donaldem Trumpem nad jego żądaniem 5,7 miliarda dolarów na mur obejmujący granicę USA-Meksyk.Mexico border.
The impasate zamienił się w kontrowersyjny 35-dniowy government shutdown, z głośnikiem rysunek większość gniewu prezydenta za jej kontrolę nad finansowaniem kongresowym. Jednak krótko po tym, jak Pelosi skutecznie odwołała tradycyjne orędzie o stanie państwa, zaplanowane na 29 stycznia, prezydent Trump zgodził się tymczasowo ponownie otworzyć rząd.
Po tym, jak Kongres uchwalił ustawę o finansowaniu, która przydzieliła tylko 1,375 miliarda dolarów na mur graniczny, Trump ogłosił stan wyjątkowy 15 lutego, co pozwoliło mu przekierować pieniądze na inne projekty do swojego muru. Pelosi odpierała zarzuty, planując głosowanie w Izbie nad ustawą, aby zakończyć stan wyjątkowy, zwiększając presję na Republikanów Senatu, aby zająć stanowisko w tej sprawie. Gambit się opłacił, ponieważ kontrolowany przez Republikanów Senat również zagłosował za obaleniem stanu wyjątkowego, zmuszając Trumpa do wydania pierwszego weta jego prezydentury.
The speaker znalazła się w coraz większym konflikcie z postępowym skrzydłem swojej partii, w szczególności z grupą czterech świeżo upieczonych kongresmenek – Alexandrią Ocasio-Cortez z Nowego Jorku, Ilhan Omar z Minnesoty, Ayanną S. Pressley z Massachusetts i Rashidą Tlaib z Michigan – znaną jako „Squad”. Po tym, jak ten głośny kwartet głosował przeciwko awaryjnej ustawie o finansowaniu granic w czerwcu, Pelosi odparła ich krytykę jej negocjacji. „Wszyscy ci ludzie mają swoje publiczne cokolwiek i ich Twitter świat,” powiedziała The New York Times. „Ale oni nie mieli żadnego następstwa. Są to cztery osoby i tyle głosów dostali.”
Pelosi i Squad wkrótce ponownie zjednoczyli się w swojej opozycji do Trumpa, po tym jak prezydent rozpętał diatrybę na Twitterze, w której powiedział, że cztery kongresmenki koloru powinny „wrócić” do swoich krajów. W połowie lipca mówca poprowadził głosowanie, aby formalnie potępić słowa Trumpa jako rasistowskie, pierwszą izbę upomnienia prezydenta w ponad 100 latach.
Pelosi została wybrana na czwartą kadencję jako mówca w styczniu 2021 roku, z głosowaniem 216-208.
Impeachment Donalda Trumpa
Po miesiącach opierania się wezwaniom postępowców do wszczęcia procedury impeachmentu przeciwko prezydentowi Trumpowi, we wrześniu 2019 roku Pelosi ogłosiła, że Izba rozpocznie formalne dochodzenie w sprawie impeachmentu. Punkt zwrotny nastąpił wraz z doniesieniami, że Trump wstrzymał pomoc wojskową dla Ukrainy, aby wywrzeć presję na jej rząd w celu zbadania działań syna kandydata na prezydenta z 2020 roku Joe Bidena. „Prezydent musi zostać pociągnięty do odpowiedzialności” – powiedział mówca. „Nikt nie jest ponad prawem”
W dniu 31 października Izba pod przewodnictwem Pelosi- podjęła kolejny krok, zatwierdzając rezolucję, która ustanowiła zasady procesu impeachmentu, torując drogę do publicznych przesłuchań, które rozpoczną się 11 listopada. 10 grudnia liderzy Demokratów Izby ujawnili dwa artykuły impeachmentu, oskarżając prezydenta o nadużycie władzy i obstrukcję Kongresu.
18 grudnia 2019 r., Dzień po tym, jak Pelosi otrzymała pogardliwy list od prezydenta, w którym potrzasnął „nieważny” proces, Izba głosowała prawie całkowicie zgodnie z liniami partyjnymi za dwoma artykułami impeachmentu. Następnie mówca opóźnił proces przekazania artykułów do Senatu, w nadziei na zabezpieczenie warunków uczciwego procesu w kontrolowanej przez Republikanów izbie wyższej, zanim ostatecznie zastosował się do nich 15 stycznia 2020 r.
Other than sending a team of House impeachment managers to argue the Democrats’ case, Pelosi could do little as Senate Republicans voted against allowing additional witnesses and expressed the belief that the president’s conduct did not warrant removal from office.
Her postrzępione relacje z Trumpem były na wyświetlaczu podczas jego telewizyjnego State of the Union address 4 lutego, z prezydentem pozornie snubbing jej próby uścisku dłoni i głośnik podarł kopię jego mowy po tym. Następnego dnia saga impeachmentu dobiegła końca, gdy Senat głosował zgodnie z liniami partyjnymi, aby uniewinnić Trumpa z obu zarzutów.
.