COVERSTORY
Legendy są czasami tylko opowieściami przekazywanymi z pokolenia na pokolenie, lub są wydarzeniami z przeszłości rozdmuchanymi do niebotycznych rozmiarów. Łączy je jedno – stają się częścią kultury narodu i zazwyczaj przekazują naukę. Nic dziwnego, że ludzie wciąż fascynują się legendami arturiańskimi, historiami Robin Hooda i Drakuli oraz intrygującymi legendami mitologii greckiej.
Legendy to opowieści z elementem prawdy. Legenda zazwyczaj ma swoje korzenie w jakimś ważnym wydarzeniu historycznym i jest osnuta wokół życia wielkich wojowników. Oto niektóre z najbardziej znanych legend, które nie chcą umrzeć…
Legenda o Atlantydzie
Historia Atlantydy została pierwotnie opowiedziana przez Platona w 360 r. p.n.e. Według niego Atlantyda była wielką wyspą zamieszkaną przez ludzi, którzy technicznie wyprzedzali swoje czasy i byli bardzo bogaci. Atlantyda istniała 9000 lat przed czasami Platona. Wyspa zniknęła po tym, jak została pokonana przez Ateny.
Badania genetyczne wykazały, że taka wyspa nigdy nie istniała. Jednak inna dziwna teoria głosi, że Atlantyda została pochłonięta przez Trójkąt Bermudzki.
Samotnik i duch
Prawdopodobnie jedna z najstarszych miejskich legend, która wciąż jest opowiadana, mówi o kierowcy, który zabiera autostopowiczkę na samotnym odcinku drogi. Odwozi ją do domu, ale okazuje się, że zniknęła z jego tylnego siedzenia. Po zapukaniu do jej drzwi, dowiaduje się, że dziewczyna zginęła w wypadku samochodowym lata temu w tym samym miejscu, z którego ją zabrał.
Legenda Lady Godivy
Lady Godiva była anglosaską kobietą i żoną władcy Coventry w Anglii. Kochała swego męża bardzo mocno, ale zawsze sprzeciwiała się sposobowi, w jaki traktował on swoich ludzi.
Kiedy jej mąż wydał wysoki podatek na miejscową ludność, Lady Godiva błagała go o zaprzestanie tego uciążliwego podatku, zwanego „Heregeld”. Według legendy mąż Godivy odparł, że zaprzestanie płacenia podatku tylko wtedy, gdy ona będzie jeździć nago po ulicach Coventry.
Z miłości do swego ludu Lady Godiva uczyniła to, okrywając się jedynie włosami. Była jednak tak popularna i szanowana, że całe miasto pozostało w miejscu, gdy jechała przez nie, z wyjątkiem Toma, krawca, który obserwował ją przez dziurę w okiennicy. Stąd określenie „podglądacz”. Legenda mówi, że został on oślepiony za niepodporządkowanie się prośbie Lady Godivy.
Mąż Godivy, oczywiście, zniósł to opresyjne prawo.
Legenda o Królu Arturze
Najbardziej ulubioną legendą, którą dorastaliśmy czytając i oglądając, jest ta o Królu Arturze i jego rycerskich Rycerzach Okrągłego Stołu oraz ich przygodach. Artur, zgodnie z powszechnym przekonaniem, walczył z saskimi najeźdźcami, którzy zaatakowali Brytanię. Inną znaną postacią w legendzie arturiańskiej był Mordred. Powszechnie uważa się, że jest on nieślubnym synem Artura. Po zadaniu śmiertelnego ciosu przez Mordreda, Artur został zabrany do Avalonu, gdzie zmarł.
Avalon był mistyczną wyspą, o której mówi się, że znajduje się tam, gdzie obecnie znajduje się Glastonbury. Mnisi z opactwa Glastonbury twierdzili, że w XII wieku znaleźli kości Artura i Ginewry.
Dopiero w XII wieku Król Artur pojawił się w takiej postaci, w jakiej znamy go dzisiaj w Historii królów Brytanii autorstwa Geoffrey’a z Monmouth. Królowa Ginewra, Sir Lancelot i czarodziej Merlin pojawili się jako kluczowe postacie w legendzie o Królu Arturze w tym i kolejnych wydaniach opowieści.
Legenda o Fontannie Młodości
Fontanna Młodości zawiera wodę o specjalnych mocach. Ci, którzy z niej piją, zostają obdarzeni wieczną młodością. Według niektórych legend znajduje się ono w Hiszpanii.
Powieść o Fontannie Młodości pochodzi z arabskich ziem Bliskiego Wschodu i była powtarzana przez wieki w legendach i literaturze wielu różnych kultur.
Coke lore
Istnieje tak wiele legend związanych z Coca-Colą, że mają one swoją własną kategorię znaną jako „Colklore”. Najpopularniejsza z nich mówi, że jeśli zostawisz ząb w kubku z colą na noc, do rana ząb będzie całkowicie rozpuszczony. Podobnie jak większość innych legend związanych z popularnym napojem, jest to całkowita nieprawda.
Kobiety wojowniczki
Według mitologii greckiej Amazonki były plemieniem całkowicie kobiecych wojowniczek. Wierzono, że Amazonki żyły w Themiscyra w pobliżu Morza Czarnego. Ten obszar to obecnie Turcja, Europa Wschodnia.
Legenda Krwawej Mary
Krwawa Mary jest jednym z najpopularniejszych duchów na świecie. Ale kim ona tak naprawdę była? Nikt tak naprawdę nie wie. Istnieją setki legend na temat tej słynnej legendarnej postaci. Niektóre mówią, że była wdową, która zabiła swoje dzieci, podczas gdy niektóre mówią, że była małym dzieckiem, które zostało zamordowane i błąka się po swoim grobie. Inne opowieści mówią, że duch to Mary Worth, kobieta, o której mówi się, że była czarownicą, która została spalona na stosie.
Jedna z legend o Krwawej Mary mówi, że jeśli osoba powie „Krwawa Mary” trzy razy przed lustrem po północy, duch Mary pojawi się i zabije ją.
Niektóre legendy przedstawiają ją również jako dobrego ducha, ale najczęściej jest ona postrzegana jako zły duch.
Rytuał Krwawej Mary
Najważniejszym aspektem legendy o Krwawej Mary nie jest historia samej Mary, ale rytuał jej przywoływania. Folkloryści pisali o rytuałach Krwawej Mary w kulturze amerykańskiej od lat 80-tych, opisując je jako wydarzenia przypominające seans, które zwykle obejmowały świece, lustra i skandowanie inkantacji w celu przywołania Krwawej Mary. Nie jest pewne, czy legenda wywodzi się z mitu, czy odwrotnie.
Wojny między Tytanami a Olimpijczykami
Tytanomachia to seria wojen w mitologii greckiej. Wojny te miały miejsce w Tesalii i były również nazywane Wojną Tytanów, Bitwą Tytanów, Bitwą Bogów lub po prostu Wojną Tytanów. Wojny te toczyły się między Tytanami, starszymi bogami, a Olimpijczykami, nowszym pokoleniem bogów. Tytani rządzili górą Othrys, a Olimpijczycy mieli rządzić górą Olimp. Tytani i Olimpijczycy walczyli o to, kto będzie rządził wszechświatem. W końcu Olimpijczycy, którym przewodził Zeus, zwyciężyli.
W okresie klasycznej Grecji było kilka poematów o wojnie między bogami. Tylko jeden poemat zachował się do dziś. Nazywa się on Theogony i mówi się, że został napisany przez Hesioda. Tytani i Olimpijczycy są wspomniani w wielu innych poematach, szczególnie w tych Orfeusza.
Gdy Zeus dorósł, udał się na górę swego ojca i służył mu jako nosiciel pucharów. Jego ojciec nie wiedział, że Zeus jest jego synem. Bogini tytanów o imieniu Metis pomogła Zeusowi oszukać jego ojca, aby wypił mieszankę musztardy w jego winie. To spowodowało, że Cronus poczuł się chory i zwymiotował wszystkie swoje dzieci, które zjadł, jedno po drugim. Gdy Kronos wypędził wszystkich braci i siostry Zeusa, Zeus namówił ich do buntu przeciw Kronosowi, ich ojcu. To właśnie rozpoczęło Titanomachię, czyli wojnę tytanów. Zeus i jego bracia i siostry zbuntowali się przeciwko swojemu ojcu, Cronusowi. Zeus uwolnił Cyklopy i Hekatonchiry z ich podziemnego więzienia i przekonał je, aby również przyłączyły się do buntu przeciwko Cronusowi. Pamiętaj, że to Cronus był tym, który zamknął jego rodzeństwo, więc zgodzili się dołączyć do Zeusa. Hekatonchiry używały skał jako broni, a cyklopy zrobiły pioruny Zeusa. Razem wykonali też trójząb Posejdona i hełm ciemności Hadesa.
Jedynymi Tytanami (starsze pokolenie), którzy walczyli z Zeusem byli Themis i Prometeusz. Wojna ta trwała 10 lat. Atlas był głównym przywódcą po stronie Tytanów i Cronusa. Po zakończeniu wojny Zeus uwięził wszystkich Tytanów, z wyjątkiem Themis i Prometeusza, którzy walczyli dla niego. Tytani ci zostali uwięzieni w ziemi w taki sam sposób, w jaki kiedyś byli uwięzieni Cronus, Hekatonchires i Cyklopy. Hekatonchires strzegł Tytanów w ich więzieniu. Ponieważ Atlas był tak ważnym bojownikiem dla opozycji, Zeus dał mu specjalną karę podtrzymywania świata.
Po wojnie tytanów Zeus i jego bracia, Hades i Posejdon, postanowili podzielić wszechświat na trzy części. Narysowali słomki, aby zobaczyć, kto będzie rządzić nad którą częścią. Zeus wyciągnął najdłuższą słomkę, więc nadano mu tytuł Króla Nieba. Oznaczało to również, że był on głową śmiertelników i wszystkich bogów. Posejdon dostał środkową słomkę, więc został Królem Morza. Hades wyciągnął najkrótszą słomkę, więc został władcą podziemnego świata. Podziemie jest również znane jako królestwo zmarłych.
Odkąd Zeus panował nad ziemią, postanowił poprosić Prometeusza i Themis o stworzenie człowieka i zwierząt, aby zaludnić ziemię jako nowe pokolenie śmiertelnych istot. Themis stworzyła zwierzęta, a Prometeusz otrzymał zadanie stworzenia człowieka. Themis potraktowała swoje zadanie bardzo poważnie i ukończyła wszystkie zwierzęta, zanim Prometeusz zdecydował, jakie dary ma dać ludzkości. Do czasu, gdy Prometeusz był gotowy dać ludzkości dary, Themis już użył ich wszystkich na zwierzętach!
Prometeusz był tak zły, że ukradł boski ogień z powrotem od Zeusa, i dał go człowiekowi. Zeus był tak zły, że przykuł Prometeusza do góry na zawsze. Zeus nadal był tak zły, że chciał ukarać ludzkość. Zrobił to tworząc piękną kobietę o imieniu Pandora. Pandora otrzymała pudełko z odrobiną mocy każdego z bogów. Pandora następnie wyszła za mąż i żyła bardzo szczęśliwie, aż pewnego dnia stała się bardzo ciekawa. Pandora i jej mąż postanowili otworzyć pudełko.
Kiedy otworzyli to pudełko, całe zło świata wylało się na zewnątrz. Według mitologii greckiej, to tutaj dostajemy dumę, zazdrość, chciwość, ból, cierpienie i wszystko co złe. Pandora i jej mąż zdołali zamknąć puszkę, zanim wydostało się z niej wszelkie zło. Otworzyli ją jeszcze tylko raz, bo pudełko szeptało, że ma w sobie nadzieję i chciało ją wypuścić. Wtedy otworzyli pudełko, a nadzieja została uwolniona dla całej ludzkości.
.