Pyelogram

Radiologia

3-13d.0

Pirologram dożylny (IVP), zwany również urogramem dożylnym (IVU), jest procedurą radiologiczną stosowaną w celu uwidocznienia nieprawidłowości układu moczowego, w tym nerek, moczowodów i pęcherza moczowego. W przeciwieństwie do prześwietlenia nerek, moczowodów i pęcherza moczowego (KUB), które jest zwykłym (czyli niekontrastowym) zdjęciem radiologicznym, IVP wykorzystuje kontrast w celu uwidocznienia dróg moczowych.

W IVP, środek kontrastowy jest podawany przez żyłę (dożylnie), pozwala na oczyszczenie przez nerki i wydalany przez drogi moczowe jako część moczu. Jeśli z jakiegoś powodu jest to przeciwwskazane, zamiast tego można wykonać pielogram wsteczny, w którym kontrast przepływa w górę układu moczowego.

ZastosowanieEdit

Pielogram dożylny jest stosowany do poszukiwania problemów związanych z drogami moczowymi. Mogą one obejmować zatory lub zwężenia, takie jak z powodu kamieni nerkowych, nowotworów (takich jak rak nerkowokomórkowy lub rak przejściowokomórkowy), powiększonych gruczołów krokowych i zmian anatomicznych, takich jak nerka gąbczasta rdzeniasta. Mogą one również być w stanie wykazać dowody przewlekłego bliznowacenia z powodu nawracających zakażeń dróg moczowych oraz ocenić torbiele związane z wielotorbielowatością nerek.

• Zaburzenia (powszechnie w połączeniu miedniczkowo-moczowodowym lub PUJ i połączeniu pęcherzowo-moczowodowym lub VUJ) Jest to bardzo przydatne.

ProcedureEdit

Wstrzyknięcie rentgenowskiego środka kontrastowego jest podawane pacjentowi przez igłę lub kaniulę do żyły, zwykle w dole pachowym. Kontrast jest wydalany lub usuwany z krwiobiegu przez nerki, a środek kontrastowy staje się widoczny na zdjęciach rentgenowskich niemal natychmiast po wstrzyknięciu. Zdjęcia rentgenowskie są wykonywane w określonych odstępach czasu, aby uchwycić kontrast w trakcie jego przemieszczania się przez różne części układu moczowego. Pod koniec badania, osoba jest proszona o oddanie moczu i wykonywane jest końcowe zdjęcie rentgenowskie.

Przed badaniem, osoba jest proszona o oddanie moczu, tak aby jej pęcherz został opróżniony. Podczas procedury należy leżeć płasko.

Wygląd normalnyEdit

Bezzwłocznie po podaniu kontrastu pojawia się on na zdjęciu rentgenowskim jako „rumień nerkowy”. Jest to kontrast przefiltrowany przez korę mózgową. W odstępie 3 minut rumień nerkowy jest nadal widoczny (w mniejszym stopniu), ale widoczne są już kielichy i miedniczka nerkowa. W 9 do 13 minucie kontrast zaczyna opróżniać się do moczowodów i wędrować do pęcherza moczowego, który zaczął się wypełniać. Aby prawidłowo uwidocznić pęcherz moczowy, wykonuje się zdjęcie rentgenowskie po mikcji, tak aby większość kontrastu (który może maskować patologię) została opróżniona.

Płytka infuzyjna może być wykonana zarówno w nagłych, jak i rutynowych okolicznościach.

Nagły przypadek IVPEdit

Ta procedura jest wykonywana u pacjentów, którzy zgłaszają się na oddział ratunkowy, zwykle z ciężką kolką nerkową i dodatnim wynikiem testu na krwiomocz. W takich okolicznościach lekarz prowadzący musi wiedzieć, czy pacjent ma kamień nerkowy i czy powoduje on przeszkodę w układzie moczowym.

Pacjenci z dodatnim wynikiem badania w kierunku kamicy nerkowej, ale bez przeszkody, są czasami wypisywani na podstawie wielkości kamienia z następową wizytą u urologa.

Pacjenci z kamicą nerkową i przeszkodą zwykle muszą pozostać w szpitalu w celu monitorowania lub dalszego leczenia.

Pogotowie dożylne wykonuje się mniej więcej w następujący sposób:

• zwykłe KUB lub zdjęcie rentgenowskie jamy brzusznej;
• wstrzyknięcie środka kontrastowego, zwykle 50 ml;
• opóźnione zdjęcie rentgenowskie jamy brzusznej, wykonane mniej więcej 15 minut po wstrzyknięciu.

Jeśli na tym filmie nie jest widoczna przeszkoda, wykonuje się film po mikcji i pacjent jest odsyłany do oddziału ratunkowego. Jeżeli niedrożność jest widoczna, nadal wykonuje się film po mikcji, ale następnie serię zdjęć radiologicznych wykonanych w „podwójnym odstępie czasu”. Na przykład po 30 minutach od wstrzyknięcia, po 1 godzinie, po 2 godzinach, po 4 godzinach i tak dalej, aż do zaobserwowania ustąpienia niedrożności. To opóźnienie czasowe może dostarczyć urologowi ważnych informacji na temat tego, gdzie i jak poważna jest niedrożność. Jest to bardzo przydatne.

Rutynowa IVPEdit

Ta procedura jest najczęściej stosowana u pacjentów, u których występuje niewyjaśniony mikroskopowy lub makroskopowy krwiomocz. Jest ona stosowana w celu stwierdzenia obecności guza lub podobnych zaburzeń zmieniających anatomię. Sekwencja obrazów jest w przybliżeniu następująca:

• obraz zwykły lub kontrolny KUB;
• natychmiastowe zdjęcie rentgenowskie tylko okolicy nerek;
• 5-minutowe zdjęcie rentgenowskie tylko okolicy nerek.
• 15-minutowe zdjęcie rentgenowskie tylko okolicy nerek.

W tym momencie można zastosować ucisk lub nie (jest to przeciwwskazane w przypadku niedrożności).

W pyelografii ucisk polega na uciskaniu dolnej części jamy brzusznej, co powoduje rozciągnięcie górnych dróg moczowych.

• Jeśli zastosowano ucisk: po 10 minutach od wstrzyknięcia wykonuje się zdjęcie rentgenowskie okolicy nerek, a następnie KUB po zwolnieniu ucisku.
• Jeśli nie zastosowano ucisku: wykonuje się standardowe KUB w celu uwidocznienia opróżniania moczowodów. Może to być czasami wykonane z pacjentem leżącym na wznak.
• Później wykonuje się zdjęcie rentgenowskie po mikcji. Jest to zwykle widok stożkowy pęcherza moczowego.

Ocena obrazuEdit

Nerki są oceniane i porównywane pod kątem:

• Regularnego wyglądu, gładkich obrysów, wielkości, położenia, równej filtracji i przepływu.

Moczowody są oceniane i porównywane pod kątem:

• Rozmiaru, gładkiego regularnego i symetrycznego wyglądu. Stojąca kolumna” sugeruje częściową niedrożność.

Pęcherz moczowy jest oceniany pod kątem:

• Gładkiego, gładkiego wyglądu i całkowitego wypróżnienia.

RyzykoEdit

Pirometria dożylna wykorzystuje promieniowanie jonizujące, co wiąże się z ryzykiem dla zdrowych tkanek (potencjalnie sprzyjając powstawaniu nowotworów lub ryzykując wady wrodzone). Dlatego obecnie często zastępuje się je ultrasonografią, a ostatnio także rezonansem magnetycznym (MRI), które zamiast tego wykorzystują fale dźwiękowe lub magnetyzm. Ponadto, jodowany środek kontrastowy stosowany w tomografii komputerowej z kontrastem i radiografii z kontrastem może powodować reakcje alergiczne, w tym ciężkie. Barwnik kontrastowy może być również toksyczny dla nerek. Ponieważ wprowadzana jest kaniula, istnieje również ryzyko zakażenia miejsca wkłucia, które może powodować gorączkę lub zaczerwienienie okolicy kaniuli.

PrzeciwwskazaniaEdit

• Stosowanie metforminy: Historycznie, lek metformina był wymagany, aby zatrzymać 48 godzin przed i po procedurze, ponieważ wiadomo, że powoduje reakcję ze środkiem kontrastowym. Jednak najnowsze wytyczne opublikowane przez Royal College of Radiologists sugerują, że nie jest to tak ważne w przypadku pacjentów mających <100 ml kontrastu, którzy mają prawidłową czynność nerek. W przypadku stwierdzenia upośledzenia czynności nerek przed podaniem kontrastu, metforminę należy odstawić na 48 godzin przed i po zabiegu.
• Uczulenie na kontrast: Jeśli u pacjenta w przeszłości występowały jakiekolwiek niepożądane lub umiarkowane reakcje na środek kontrastowy.
• Pacjent ze znacznie zmniejszoną czynnością nerek ;ponieważ środki kontrastowe mogą być nefrotoksyczne i pogarszać czynność nerek

.