Van Azië tot Europa, van Zuid-Amerika tot Afrika – en zelfs de Verenigde Staten – is de mythologie doortrokken van verhalen over draken. Van sommige van deze draken wordt gezegd dat ze geluk brengen, terwijl andere zich tegoed doen aan mensen; sommige beschermen water, terwijl andere het stelen. In een aantal van deze verhalen kunnen draken zelfs praten. Hier is een selectie van drakenverhalen van over de hele wereld.
1. NINKI NANKA // GAMBIA
In Gambia en andere delen van West-Afrika, wordt de Ninki Nanka (soms vertaald als “Drakenduivel”) verondersteld te leven in moerassige gebieden. Het beest zou meer dan 2 meter lang en zeer woest zijn, met een gezicht als een paard, een kam van huid op zijn hoofd, en spiegelachtige schubben. Velen zeggen dat als je de Ninki Nanka ziet, je binnen een paar weken zult sterven. Ouders zeggen soms tegen hun kinderen die zich misdragen, dat ze hen naar het moeras zullen sturen, waar de Ninki Nanka hen zal brengen als ze zich niet behoorlijk beginnen te gedragen.
2. MESTER SNOOR WORM // DE ORKNEY EILANDEN, SCOTLAND
Mester Snoor Worm was een zeedraak van de Orkney Eilanden die naar verluidt elke zaterdag bij zonsopgang wakker werd, zijn reusachtige bek opende en negen keer geeuwde. Dan ging hij op zoek naar zeven maagden om als ontbijt te eten. Zoals een oude fabel zegt: “Hoewel hij een giftig beest was, had hij een verfijnde smaak.” Een begeleidende legende beschrijft hoe een oude tovenaar zei dat het land voorgoed gered kon worden van de honger van de draak als het beest de dochter van de koning zou opeten. Gelukkig daagde een held op om de draak te verslaan en de prinses te redden, en de vallende tanden van de draak veranderden in de Orkney-, Shetland- en Faeröer-eilanden, terwijl zijn lichaam in IJsland veranderde.
3. SNALLYGASTER // VERENIGDE STATEN
De snallygaster leeft in de Blue Ridge Mountains van Maryland, met name in Frederick County. Zijn naam is afgeleid van de Duitse woorden schnelle geeschter, wat “snelle geest” betekent, en de mythen rond de snallygaster zouden zijn begonnen met Duitse immigranten die zich vanaf de jaren 1700 in het gebied vestigden (misschien geholpen door enkele slimme krantenredacteuren in de jaren 1920 en 1930). De snallygaster zou half vogel en half reptiel zijn, met een metalen snavel, en uit de lucht komen vallen om slachtoffers mee te nemen en hun bloed op te zuigen. Hij heeft een weerwolfachtige aartsvijand, genaamd de Dwayyo, en de twee zouden woeste mythische gevechten hebben.
4. XIUHCOATL // PRE-COLUMBIAN MEXICO
In de Azteekse mythologie was Xiuhcoatl een vlammende slang die werd geassocieerd met turkoois, droogte, en de vuurgod Xiuhtecuhtli. Hij zou zijn gebruikt door de god Huitzilopochtli om zijn zuster Coyolxauhqui te onthoofden, in een triomf van licht over duisternis. Hij was een nationaal en politiek symbool voor de Azteken, en er zijn oude wierookbranders ontdekt met zijn beeltenis erin gekerfd.
5. MINOKAWA // FILIPPIJNEN
Minokawa is een vogel-draak die voorkomt in de Filippijnse mythologie. Het schepsel zou zo groot zijn als een eiland en heeft scherpe veren als zwaarden en spiegels als ogen. Het leeft in de lucht nabij de oostelijke horizon, en heeft eens de maan opgeslokt, waardoor de mensen op Aarde schreeuwden en huilden. Minokawa was zo nieuwsgierig naar de vreemde geluiden die zij maakten dat hij verbaasd zijn mond opende, waarop de maan eruit sprong en ontsnapte. Daarna was de maan bang voor Minokawa, en verborg zich voor de draak in een reeks gaten in de horizon. Minokawa krijgt over het algemeen de schuld van eclipsen, waarbij de mens zoveel mogelijk lawaai moet maken opdat het beest de maan laat vallen.
6. VRITRA // INDIA
In de Vedische godsdienst van het vroege India is Vritra een slangachtige draak en de dierlijke voorstelling van droogte. In sommige versies bewaart hij het water en de regens. Hij is ook de vijand van Indra, de Koning van de Hemel, die hem en zijn “misleidende krachten” op heldhaftige wijze vernietigt nadat Vritra de loop van de rivieren heeft geblokkeerd. Wanneer Vritra de strijd aanbindt met Indra en hem opslokt, gebruikt Indra zijn zwaard om het monster open te snijden vanuit de binnenkant van zijn maag. Vrirtra wordt soms ook beschuldigd van het stelen van koeien.
7. DE WAWELDRAGON // POLEN
De Waweldraak, ook wel de Draak van de Wawelheuvel genoemd, terroriseerde het oude Krakau, Polen. Hij woonde in Smocza Jama (“drakenhol”), een kalkstenen riviergrot aan de oevers van de Wisla, die stroomt onder de heuvel waarop het Wawel Kasteel staat. Er werd gezegd dat hij de lucht vergiftigde met zijn adem en zowel mensen als vee verslond, totdat op een dag een plaatselijke held hem een met zwavel gevuld lam voerde – wat hem zo dorstig maakte dat hij rivierwater dronk tot hij explodeerde. Een gestileerd, vuurspuwend metalen beeld van de Wawel-draak is een toeristische attractie in Krakau, en de draak zelf is een symbool van de stad.
8. PEUCHEN // CHILI
In de Mapuche- en Chilote-culturen van Chili wordt een gedaanteverwisselende draak, de Peuchen genaamd, alom gevreesd en vereerd. De Peuchen neemt meestal de vorm aan van een enorme vliegende slang, maar kan zich camoufleren om op andere wezens te lijken terwijl hij probeert het bloed van verschillende dieren (meestal schapen) te zuigen. Deze draak maakt hoge fluittonen en kan zijn slachtoffers verlammen met zijn blik. Hij kan alleen worden gedood door een machi (een medicijnvrouw). Het woord peuchen is ook het Chileense woord voor de gewone vampiervleermuis, en sommige mensen geloven dat de vleermuis de basis is van deze mythe. Andere cryptozoölogen denken dat de peuchen een lokale versie is van de chupacabra.
9. MO’O // HAWAII
De oude Hawaiianen geloofden dat lange zwarte hagedis- of draakachtige wezens, moʻo genaamd, leefden in poelen, grotten en vijvers, en agressieve bewakers waren van zoetwaterbronnen. Er werd gezegd dat ze alwetend waren en in staat om het weer te controleren, maar ook om te vormen tot verleidelijke vrouwen of zeemeerminnen. Als ze werden gedood, werden hun lichamen een deel van het landschap – de sintelkegel Puʻu Olaʻi en de Molokini-krater bijvoorbeeld zouden in stukken gehakte stukken zijn van een ongelukkige moʻo die de vulkaangodin Pele had gekruist. Van de Kamalo Ridge op Molokaʻi wordt gezegd dat hij een grijze omtrek vertoont van Kapulei, een mannelijke moʻo die beloofde over het gebied te waken, zowel bij leven als bij dood.