Op 17 april 1964 maakte de eerste Ford Mustang zijn debuut op de New York World’s Fair. Zowel Ford executives als ontwerpers hielden hun adem in om te zien hoe het voertuig zou worden ontvangen. De Mustang betekende een enorm risico voor Ford. De goedkope, sportieve auto was ontworpen om jonge mensen aan te spreken, een groep die moeilijk te voorspellen is.
Ze hoefden zich echter geen zorgen te maken. Als er iets, hadden ze onderschat de brede aantrekkingskracht van de Mustang. Er werden 22.000 Mustangs verkocht op de allereerste dag.
The Edsel
Om het ontstaan van de Mustang te begrijpen, is het handig om iets over de Edsel te weten. Vóór de Mustang, was de Edsel het laatste model waar Ford een risico mee nam. Na tien jaar van ontwikkeling, mislukte de Edsel in twee jaar. Ondanks agressief marktonderzoek, had Ford verkeerd geïnterpreteerd wat de mensen wilden. Uiteindelijk had de Edsel te veel carrosseriestijlen, tegen een te hoge prijs, zonder uniek te zijn.
Edsel was de naam van de vader van Henry Ford II, de eerste zoon van Henry Ford. Uit het gebruik van deze naam blijkt de emotionele investering die de Fords in deze line-up hadden. Het was bedoeld als een apart merk binnen een merk, met voor elk wat wils.
Ford gebruikte een agressieve marketing campagne voor de Edsel, die zijn mysterie opspeelde. Hoewel het lukte om mensen nieuwsgierig te maken naar de Edsel, toen ze hem eenmaal zagen gingen de meeste mensen overstag. Het was een enorme teleurstelling en kostte Ford veel geld.
De Edsel maakte Ford nerveus om risico’s te nemen. Gelukkig erkende Lee Iacocca de noodzaak van risico’s, zelfs in het gezicht van mislukking. Hij wist dat als babyboomers de rijleeftijd bereikten, ze een andere auto zouden willen dan wat hun ouders reden.
De Edsel was het resultaat van mensen vragen wat ze dachten dat ze zouden willen. De Mustang was het resultaat van de Fairlane Committee voorspellen wat mensen zouden willen.
The Fairlane Committee
Lee Iacocca was een zeldzaam soort man. Hoewel hij was afgestudeerd als ingenieur, gaf hij de voorkeur aan marketing. Hij was goed in beide. Maar zijn meest ondergewaardeerde vaardigheid was het vinden en aanmoedigen van de talenten van anderen.
Na de catastrofale mislukking van de Edsel, wist Iacocca dat Henry Ford II niet enthousiast zou zijn over het idee om tijd en geld te investeren in een nieuw ontwerp. Vooral iets gebaseerd op marktonderzoek. Dus, Iacocca vormde de Fairlane Committee.
Goede ideeën komen zelden in een flits van inzicht. De Mustang is geen uitzondering. Iacocca wordt geprezen als de vader van de Mustang, maar de werkelijke ideeën kwamen van een team van gemotiveerde individuen.
Het Fairlane Committee bestond uit leden van verschillende Ford afdelingen. Hoewel het geen officiële groep was, bevatte het enkele van Ford’s top medewerkers. Iacocca recruteerde de knapste koppen van productplanning, marketing, engineering, en styling. Er waren zelfs vertegenwoordigers van public relations, copywriting, en race divisies.
Deze groep zou bijeenkomen in het Fairlane Hotel, vastbesloten om hun project geheim te houden totdat het dichter bij de voltooiing was. De Edsel was immers al bijna tien jaar in ontwikkeling. Het Fairlane comité begon te vergaderen in 1960. In slechts een jaar wisten ze welke eigenschappen hun auto moest hebben.
- Prijs onder $2,500
- Gewicht onder 2,500 pounds
- Ruimte voor vier passagiers
Ze wisten ook wanneer ze het voertuig wilden lanceren. De New York Wereldtentoonstelling was nog drie jaar weg, maar het zou de perfecte plaats zijn om hun voertuig te tonen. Zodra ze wisten wat het voertuig nodig had en wanneer ze het nodig hadden, was het tijd om het te ontwerpen.
The First Mustang’s Design
In plaats van één ontwerper te kiezen, vroeg Iacocca alle ontwerpteams bij Ford om hun beste ideeën te pitchen. Naast de criteria die de Fairlane commissie had bedacht, moest de auto ook sportief zijn en een brede aantrekkingskracht hebben.
Het winnende ontwerp kwam van Joe Oros’ ontwerpteam. Hoewel het ontwerp elementen van het hele team gebruikte, is het ontwerp van Gale Halderman duidelijk de basis van de eerste-generatie Mustang.
Prototyping
Toen het 2D Mustang ontwerp eenmaal was afgerond, begon het team te werken aan een kleimodel. Dit stelde hen in staat om te werken door middel van een aantal van de fijnere details. Het kleimodel had verschillende side scoops zodat het team kon beslissen aan welke stijl zij de voorkeur gaven. Ze hadden ook de vrijheid om kleine details te veranderen, zoals de wielkasten.
De klei Mustang had ook een Cougar in het midden. Dit was waarschijnlijk het meest controversiële ontwerp-element. Het kostte meerdere pogingen voor het team om te landen op de Mustang naam en logo.
De Mustang’s Debuut op de Wereldtentoonstelling
Halderman’s ontwerp was klaar in 1962, waardoor het team twee jaar de tijd had om het ontwerp af te ronden en de Mustang in productie te nemen.
Het ontwerp van de Edsel was in de eerste plaats de schuld van zijn mislukking. Maar Iacocca gaf ten minste een deel van de slechte ontvangst van het voertuig de schuld aan een mislukte lancering. Hij wilde niet dat hetzelfde zou gebeuren met de Mustang. Hij koos de Wereldtentoonstelling als lancering omdat het een ongeëvenaarde kans bood voor publiciteit. Maar opvallen op de wereldtentoonstelling zou niet makkelijk zijn.
De wereldtentoonstelling duurde zes maanden. Uitgestrekt over 646 hectare, streden 140 paviljoens om de aandacht van de mensen. Een showroom, zelfs een vol met mooie auto’s, zou niet genoeg zijn. Ford besloot in plaats daarvan samen te werken met Walt Disney, die wist wat showmanschap was. Disney World was nog steeds niet van de grond gekomen. Voor Walt Disney, was het een tijd om de publieke reactie te peilen. In het bijzonder, was het een kans om de mogelijkheden van een gemotoriseerde baan te demonstreren. Disney en Ford wilden allebei iets groter dan het leven. Het resultaat was de Magic Skyway.
In de Magic Skyway zaten de gasten in Ford cabrioletvoertuigen. Deze voertuigen waren gemonteerd op een gemotoriseerde baan die de rijders meenamen op een avontuur door de tijd. Diorama’s toonden de passagiers dinosaurussen, holbewoners, en tenslotte…de toekomst.
Ford stuurde Thunderbirds en Falcons voor de rit, evenals de nieuwe Ford Mustang.
De avond voor de Wereldtentoonstelling toonde Ford gelijktijdig reclamespots op elk groot netwerk om 21.30 uur.De commercials lieten mensen weten dat de Mustang in showrooms in het hele land zou zijn, evenals op de beurs.
Op 17 april 1964 toonde Iacocca de Mustang aan een grote menigte van toeschouwers en pers. Voor de volgende zes maanden, mensen kwamen om een kijkje te nemen op de Mustang, en zelfs een ritje te maken in een. Het was een nacht sensatie. Precies zoals Iacocca het zich had voorgesteld, de Mustang sprak iedereen aan. Nog beter, hij was betaalbaar. In een jaar, verkocht Ford 418.000 Mustangs. Vier keer meer dan Edsel had in twee jaar. Het zou niet eens het populairste jaar van de Mustang worden.
Hoeveel 1964.5 Mustangs zijn er?
Ford classificeerde alle Mustangs geproduceerd voor september 1965 als 1965 Mustangs. Enthousiastelingen ontwikkelden het 1964.5 label om de allereerste Mustangs te onderscheiden. Het is een nuttig onderscheid omdat er veel verschillen zijn tussen 1964.5 en 1965 Mustangs. Het is ook een emotionele.
1964.5 Mustangs zijn verantwoordelijk voor de lancering van een van de meest succesvolle auto’s aller tijden. Als de eerste paar maanden hadden geprutteld, is het onwaarschijnlijk dat de Mustang vandaag nog zou bestaan. Hoewel 1964.5 Mustangs bijzonder gewaardeerd worden, zijn er heel veel van. Ongeveer 121.538 Mustangs werden gemaakt dat eerste jaar. Een meer gedetailleerde uitsplitsing van de eerste generatie Mustang productie is hier te vinden.
Een paar 1964.5 Mustangs zijn in status gestegen omdat ze een speciale plaats innemen in de Mustang geschiedenis. Vooral de Mustangs die gered zijn van de Magic Skyway rit zijn zeldzaam.
De allereerste Mustang gemaakt
De allereerste 1964.5 Mustang is als display naar een dealer gestuurd. Serienummer 5F08F100001 was een witte cabriolet Mustang. Voor Captain Stanley Tucker was het liefde op het eerste gezicht.
Zodra hij de Mustang bij zijn lokale dealer zag staan, bood hij er een royale $4.300 voor en stemde ermee in dat hij een tijdje in de showroom zou blijven staan. Helaas was de pre-productie Mustang nooit bedoeld voor de verkoop.
Tucker en Ford gingen in onderhandeling, en uiteindelijk stemde hij ermee in om de eerste Mustang af te staan. In ruil voor een volledig uitgeruste 1966 Mustang, de een-miljoenste Mustang ooit geproduceerd. De eerste Mustang is nog steeds te zien in het Henry Ford Museum.
De eerste Mustang bedoeld voor de verkoop werd verkocht aan Gail Wise, een lerares uit Chicago. Zij heeft hem nooit verkocht.
Opkomst van de Pony Car
De Mustang maakte onmiddellijk een sterke indruk op een breed scala van mensen. Iedereen, van piloten tot leraren, wilde er een, precies zoals het Fairlane comité hoopte. Hoewel muscle cars geliefd waren, waren ze niet geschikt voor iedereen. Deze auto’s waren groot, hadden een grote V8-blok en werden vaak slechts in beperkte aantallen gemaakt. Muscle cars blonken uit in rechtuit snelheid, maar waren niet geweldig in bochten of manoeuvreren door het verkeer.
Mustangs creëerden een rivaliserende klasse van voertuigen. De pony car. Er zijn een heleboel verschillen tussen pony en muscle cars. Maar het grootste is in hoe ze rijden. Pony’s waren snel, maar ook wendbaar en klein. Ze konden worden aangepast voor prestaties op het circuit, zoals Carroll Shelby liet zien, maar ze waren ook geweldige dagelijkse bestuurders. Autofabrikanten haastten zich om te concurreren. De resulterende auto’s worden allemaal aangeduid als pony cars omdat ze kunnen worden teruggevoerd op de Mustang en zijn iconische pony logo.
Pony cars zijn onder meer de Chevy Camaro, Dodge Challenger, en Pontiac Firebird. Deze auto’s, net als de Mustang, zijn klassiekers geworden. Maar geen van hen heeft de blijvende erfenis van de Mustang gekend.
Van de eerste schets tot het uiteindelijke product, het ontwerp van de Mustang heeft bijgedragen aan zijn succes.
