American Experience

Biography: Ulysses S. Grant

Voor een groot deel van zijn leven faalde Ulysses S. Grant in elk beroep dat hij probeerde. Maar in het Amerikaanse leger behoedde zijn opmerkelijke talent als soldaat en leider zijn land voor verval.

Geboren op 27 april 1822, groeide Hiram Ulysses Grant, zoals hij werd genoemd, op in Georgetown, Ohio. Zijn kindertijd was, zo herinnert hij zich, een “saaie”. Hij ging naar school, deed klusjes, schaatste, viste en reed paard, zoals andere kinderen aan de Amerikaanse grens. Grant’s vader, Jesse Root Grant, was eigenaar van een leerlooierij, maar zijn zoon haatte de vreselijke stank en de smerigheid van het familiebedrijf. Al op zeer jonge leeftijd toonde Hiram een opmerkelijk talent voor het werken met paarden. Zijn vader liet hem in zijn onderhoud voorzien door te ploegen, ploegen te drijven om hout te slepen en andere klusjes te doen.

Jesse Grant besefte al vroeg dat Hiram het nooit zou maken als zakenman. In 1839 stuurde Jesse de jongen naar de United States Military Academy in West Point, waarbij hij negeerde dat de kleine, magere 17-jarige niet wilde gaan. Bij zijn aankomst op West Point, ontdekte Grant dat er niemand met zijn naam op de lijst stond als nieuwe cadet. Maar er stond wel een U.S. Grant op de lijst. Liever dan het risico te lopen geweigerd te worden, veranderde de jonge Grant zijn naam ter plaatse. Ulysses S. Grant was geboren.

U. S. Grant toonde weinig belofte op West Point. Hoewel relatief goed opgeleid, studeerde hij weinig. Hij viel op in wiskunde en rijkunst, wat altijd zijn beste vakken waren geweest, evenals in kunst. Voor Frans haalde hij de laagste cijfers. Ulysses slaagde als 21ste van de 39 cadetten in zijn klas. Zoals veel afgestudeerden was hij van plan ontslag te nemen uit het leger nadat hij zijn dienstplicht had vervuld.

Na zijn afstuderen werd Grant gestationeerd in St. Louis, Missouri. Daar bezocht hij een kamergenoot van West Point, Frederick Dent. Grant begon al snel Julia Dent, de zus van Fred, het hof te maken. De twee werden al snel verliefd op elkaar. In 1844 accepteerde Julia Ulysses huwelijksaanzoek. Maar voordat ze konden trouwen, trok Odysseus voor het eerst ten strijde.

In latere jaren schreef Grant dat de Mexicaanse Oorlog “een van de meest onrechtvaardige was die ooit door een sterkere tegen een zwakkere natie is gevoerd.” Officieel diende hij als kwartiermeester en regelde efficiënt de bevoorrading. Maar hij kwam ook in actie, en toonde moed onder vuur. Grant maakte ook van de gelegenheid gebruik om de generaals Winfield Scott en Zachary Taylor aandachtig te bestuderen, lerend van hun successen en hun mislukkingen.

Enige tijd na de oorlog genoten Grant, zijn vrouw en hun eerstgeboren zoon, Fred, van geluk. Maar in 1852, toen Ulysses werd overgeplaatst naar Fort Vancouver in wat nu de staat Washington is, begonnen de problemen. Hij miste Julia en hun twee jonge zonen, van wie hij er een nooit had gezien. Grant verloor geld in zakelijke ondernemingen. Hij werd moedeloos en begon te drinken. Een overplaatsing naar een post in Californië deed hem weinig goeds. Op 11 april 1854 nam Grant ontslag uit het leger.

Ulysses verhuisde met zijn gezin naar Missouri, en begon land te bewerken dat hem door Julia’s vader was gegeven. Grant noemde de boerderij Hardscrabble, een naam die paste. Hij bouwde er een bescheiden huis, verbouwde aardappelen, maïs en haver, en worstelde om te overleven. In 1857, na enkele slechte jaren, was de boerderij failliet. Grant verhuisde naar St. Louis, waar hij in verschillende bezigheden faalde. Louis, waar hij in verschillende bezigheden faalde. Ulysses verhuisde vervolgens met zijn gezin naar Galena, Illinois, waar hij een baan aannam als bediende in de lederwarenwinkel van zijn vader.

Kort nadat in 1861 de Burgeroorlog uitbrak, werd Grant opnieuw soldaat. Als slagveldcommandant behaalde hij de eerste grote overwinning van de Unie: hij veroverde Fort Donelson in Tennessee en eiste de onvoorwaardelijke overgave van de rebellen. Hij keerde met succes een verrassingsaanval van de Geconfedereerden af in de Slag bij Shiloh in Tennessee. Zijn verovering van de stad Vicksburg, Mississippi op 4 juli 1863, na een langdurig beleg, brak de wurggreep van de Geconfedereerden op de Mississippi. Grant had eindelijk een arena gevonden waar hij kon schitteren: het slagveld.

In maart 1864 benoemde een dankbare Abraham Lincoln Grant tot bevelhebber van alle Amerikaanse legers, met de rang van luitenant-generaal. Geen enkele soldaat sinds George Washington had deze rang bekleed. Als bevelhebber werkte Grant eraan om het rebellenleger van Robert E. Lee in het Oosten voortdurend te bezetten, terwijl de troepen van de Unie het hart van het Zuiden troffen en huizen, boerderijen en fabrieken verwoestten – en de bereidheid van de Zuidelijken om te vechten. Grant’s plan werkte, en op 9 april 1865 aanvaardde hij Lee’s overgave. Vier bloedige en tragische jaren van burgeroorlog eindigden, en Grant was de held die de overwinning had behaald.

In 1868, met de natie nog steeds worstelend om de wonden van de oorlog te helen, aanvaardde Grant de Republikeinse presidentsnominatie. Onder het motto “Laat ons vrede hebben” versloeg Grant de Democraat Horatio Seymour. Tijdens zijn twee ambtstermijnen werkte Grant hard om het Noorden en het Zuiden weer bij elkaar te brengen. Hij had te kampen met een opkomende blanke supremacistische groepering, de Ku Klux Klan, en gewelddadige opstanden tegen zwarten en Republikeinen. Hij ontmoette inheemse Amerikaanse leiders, waaronder Red Cloud, en probeerde een vredesbeleid in het Westen te ontwikkelen. Hij ondernam ook stappen om de beschadigde economie te herstellen. Maar zijn twee termijnen als president worden het best herinnerd vanwege financiële schandalen onder leden van zijn partij en zijn administratie.

In 1877, nadat hij zijn ambt had neergelegd, reisde Grant met Julia op een rond-de-wereld-tournee. Hij was de beroemdste Amerikaan van zijn tijd. In stad na stad werd Grant verwelkomd door juichende menigten – en door wereldleiders, waaronder koningin Victoria en de keizer en keizerin van Japan. Na terugkeer in de Verenigde Staten, verhuisden de Grants naar New York. Daar begon Ulysses zijn geld te steken in Grant and Ward, een investeringsfirma op Wall Street die mede-eigendom was van zijn zoon Buck. Ulysses wist niet dat Ferdinand Ward, de andere partner van de firma, het geld van investeerders stal. In 1884 ging de firma failliet. Zo ook Ulysses S. Grant. Wanhopig op zoek naar geld, wendde Grant zich tot het schrijven van zijn oorlogsmemoires als een manier om zijn familie te onderhouden. Hij begon met het verkopen van korte artikelen in tijdschriften en onderhandelde daarna over een boekcontract met een uitgeverij die eigendom was van zijn vriend, de schrijver Mark Twain. Van Grant’s memoires, die in twee delen werden uitgegeven, werden zo’n 300.000 exemplaren verkocht en het werd een klassiek werk in de Amerikaanse literatuur, maar Grant zag nooit iets van de winst terug. Kort nadat hij was begonnen met schrijven, werd bij Grant keelkanker geconstateerd. Hij stierf op 23 juli 1885, slechts twee maanden na het ter perse gaan van het boek, en werd geëerd met een enorme begrafenisstoet in New York City.