Apple Mac Pro review (2013)

“We werken aan iets heel geweldigs voor later volgend jaar.”

Na jaren van schijnbare verwaarlozing van Apple’s meest hardcore, bestbetalende gebruikers, gaf een e-mail van Tim Cook uit 2012 de mensen eindelijk hoop. Hoop op de eerste echt vernieuwde versie van de Mac Pro sinds de introductie in 2006. Hoop dat zelfs toen het Final Cut had gereviseerd tot ongenoegen van zo veel van zijn meest toegewijde gebruikers, Apple er nog steeds om gaf.

Nu, net op tijd voor Kerstmis, heeft Apple een nieuwe Mac Pro uitgebracht met nieuwe hardware en een radicaal opnieuw ontworpen behuizing. Met een vanafprijs van $ 2.999 is het het begin van een nieuw tijdperk voor Apple, een voorzichtige gok op wat professionele gebruikers de komende jaren zullen willen en nodig hebben. Veel van die weddenschappen hebben te maken met 4K en de toekomst van video, want dat is waar deze machine voor is: mensen die video’s maken voor de kost.

Gelukkig voor ons bij The Verge, is er een hele crew van die mensen in ons kantoor. Het Verge Video-team wacht ook al een tijdje op een nieuwe Mac Pro, met een lange lijst van hoop en wensen voor het nieuwe model. Onze regisseur / editor John Lagomarsino en Regina Dellea, onze post-productie coördinator, hebben beiden vele uren doorgebracht met de nieuwe PC in de afgelopen dagen. Wat volgt is een mix van hun en mijn gedachten, want we hebben een Mac Pro aangesloten en besloten uit te zoeken hoe de toekomst van professioneel computergebruik eruitziet.

Klein is de nieuwe grote

DP: De Pro is anders dan alles wat de pc-industrie ooit heeft gezien. De Mac Pro was eerst een grote, vierkante, zilveren rechthoekige machine; nu is het een klein, cilindervormig apparaat dat is gemaakt om op je bureau te staan, niet eronder. Het is 9,9 inch hoog, 6,6 inch in diameter, en weegt ongeveer 11 pond – het is niet iets wat je wilt rond te dragen de hele tijd, maar het is sprongen en grenzen meer draagbaar dan de Pro ooit is geweest.

Het ziet er waarschijnlijk het beste uit wanneer de spectaculair reflecterende behuizing wordt afgeschoven, waardoor de binnenkant van het apparaat wordt onthuld. Het is een slanke, cool ogende exoskelet, maar de Pro zal niet eens draaien zonder de behuizing. Hij zuigt lucht aan door de gleuven in de basis en gebruikt de behuizing om die te verspreiden en de vele componenten van het apparaat te koelen voordat hij hete lucht naar buiten blaast. Het begint te blazen zodra je het aanzet, en het werkt opmerkelijk stil, hoewel het behoorlijk warm kan worden als het echt werkt.

De Pro’s vele poorten en aansluitingen zijn allemaal beperkt tot de achterkant van het apparaat, op het ene paneel dat niet wordt bedekt door de glanzende behuizing. Tussen oplichtende randen die oplichten als je de toren ronddraait, bevinden zich vier USB 3.0-poorten, zes Thunderbolt 2-aansluitingen, twee Gigabit Ethernet-sleuven, luidspreker- en hoofdtelefoonaansluitingen, en een HDMI-poort. Daaronder zit de voedingsadapter, die gelijk met de rand zit als hij is aangesloten; er is geen grote voedingssteen om mee te slepen, alleen een enkele zwarte kabel.

Schuif de behuizing eraf, en je kunt gemakkelijk bij het RAM-geheugen, de harde schijf en de GPU’s van de Pro. Maar ze vereisen allemaal specifieke hardware, en er is hier vrijwel geen upgrademogelijkheid â dat is waar Thunderbolt voor is ontworpen. Apple ziet de Mac Pro als het knooppunt voor al je accessoires en uitbreidingen, niet als het ene kastje waar ze allemaal in passen. Thunderbolt is de afgelopen jaren langzaam gegroeid, maar Apple trekt een lijn in het zand: makers van randapparatuur zullen het gebruiken, of ze zullen achterblijven.

John Lagomarsino, directeur/redacteur: Het ontwerp is strak, maar nadat ik er naast heb gewerkt, heb ik het gevoel dat er iets sinister is aan het bescheiden uiterlijk. Het is zo recht, zo glanzend, zo metaalachtig – het doet me denken aan een overmaatse kogel die wacht om in de loop van een angstaanjagend jachtgeweer van nieuw formaat te worden geschoven. Het heeft zeker een militaire vibe die een beetje zenuwslopend is.

We zullen de Thunderbolt 2 poorten gebruiken voor randapparatuur zoals BlackMagic capture boxes, externe harde schijven, en fiber adapters om aan te sluiten op ons SAN. Ik ben ook blij dat ze bij de dubbele Ethernet setup zijn gebleven. Het is altijd al een opvallend kenmerk van de Mac Pro geweest dat je verbinding kunt maken met twee bekabelde netwerken tegelijk, of ze kunt samenvoegen voor een dubbele bandbreedte. Ik had wel graag gezien dat Apple een SD-kaartsleuf had ingebouwd, zoals ze ook in hun andere Macs hebben gedaan.

Ik vind het apparaat zo stil. Het is onmogelijk te horen over een externe harde schijf of omgevingsgeluid van de airconditioning, zelfs onder zware belasting. Het enige teken dat je hebt dat hij zichzelf koelt, is het zachte geruis van warme lucht dat uit de bovenkant van het apparaat komt, wat een verrassend brede en gelijkmatige windkolom vormt.

DP: hoe de Mac Pro eruitziet, is verre van zijn belangrijkste kwaliteit. Maar het verandert de zaken: je kunt vier Mac Pro’s kwijt in de ruimte die voorheen door één werd ingenomen, en met name mobiele of modulaire ploegen zullen het zeker gemakkelijker hebben – Apple hoorde de horrorverhalen over mensen die de handgrepen van hun Mac Pro afzaagden om deze in een rek te schuiven, en reageerde in natura. (Iemand zal echter eerst een goede rack-mount moeten bouwen, want je past letterlijk een ronde pin in een rechthoekig gat). Voor teams waar grootte een rol speelt, is de Mac Pro een enorme upgrade.

Dat is eigenlijk het hele verhaal van de Mac Pro, op dit moment. Voor bepaalde mensen, in bepaalde situaties, is het een enorme sprong voorwaarts. Maar voor veel anderen, waaronder het Verge Video-team, voelt het wel heel vertrouwd.

Prestaties

Voor $ 2.999, de basisprijs van de Mac Pro, krijg je een quad-core 3,7-GHz Intel Xeon E5-processor, 12 GB RAM, twee AMD FirePro D300 grafische processors en een 256 GB solid-state drive. Maar dat is nog maar het begin: ons evaluatie-exemplaar heeft een 8-core 3GHz processor, samen met 64 GB RAM, een 1 TB schijf en FirePro D700 GPU’s. Dat is een Mac Pro-kit van 8.099 dollar, en met een paar andere kleine upgrades kom je al snel in de buurt van de 10.000 dollar. Als je daar ook nog het 32-inch Sharp 4K-beeldscherm bij optelt dat Apple aanbeveelt, is het niet moeilijk om € 12.000 of meer uit te geven. Onze recensie-unit, inclusief beeldscherm, kost $ 11.812.

JL: Ik heb als editor aan de Mac Pro gewerkt. We hebben wat testbeelden geschoten op een RED Epic op 4096 x 2160, de inhoud van de kaart gekopieerd naar de lokale opslag van de Mac Pro, en dat rechtstreeks geïmporteerd in zowel Final Cut Pro 10.1 als Premiere Pro CC zonder transcodering.

The Verge is een Premiere-huis. (Toen Final Cut Pro 7 eenmaal was stopgezet, zag het er niet naar uit dat FCP X aan onze behoeften zou voldoen.) Maar omdat FCP X speciaal is geoptimaliseerd voor de nieuwe Mac Pro, hebben we onze RED-footage met het programma getest en het programma werkte schokkend goed met native footage van de Epic. Voor deze test heb ik auto-render uitgezet en de afspeelkwaliteit op “betere prestaties” gezet. Ik was in staat om vier streams, resized en samengesteld boven op elkaar te leggen met kleurcorrectie op elke clip, en FCP X speelde de composiet af zonder stotteren of het laten vallen van frames.

Final Cut heeft misschien de kwaliteit van het afspelen aangepast aan iets minder dan native 4K, maar de framerate bleef solide, en in het verkleinde preview-venster werd ik niet afgeleid door enige downscaling. Ik zag dezelfde soepele prestaties op andere clips met meer intensieve filtering en overgangen. Als je graag FCP X gebruikt (wat ik echt, echt niet doe), is de Mac Pro een fantastisch responsieve machine om op te bewerken.

JL: Ik werk in een Adobe wereld, waar het verhaal een beetje anders is. Premiere kan ook overweg met native 4K Epic-materiaal, dus ik heb onze testbatch binnengebracht via de mediabrowser. Ik heb een tijdlijn opgezet op basis van de native grootte en codec van de clips. Zonder rendering en zonder effecten toe te passen, kon ik geen enkel Epic-filmpje in Premiere afspelen met een aanvaardbare beeldsnelheid. Toen ik de afspeelkwaliteit tot de helft of een kwart terugbracht, verliepen het afspelen en scrummen consistent vloeiend. Het toepassen van kleurcorrectie of Warp Stabilizer op clips betekende meestal dat ik die clips in de tijdlijn moest renderen (in ProRes 422, hier) om ze vloeiend af te spelen. Het bewerken in Premiere voelde op de Mac Pro niet veel sneller aan dan op de vorige generatie, of zelfs op de huidige iMacs.

In Final Cut Pro X pakt Apple beide grafische kaarten op de Mac Pro aan. De CPU is vrij klein en de meeste afspeel- en verwerkingstaken worden aan de GPU’s overgelaten. Premiere en After Effects daarentegen zien nog steeds scherpe pieken in CPU-gebruik tijdens renderen en afspelen. Dat zou moeten veranderen zodra Adobe zijn applicaties bijwerkt om voordeel te halen uit deze specifieke GPU’s, zoals ze in het verleden hebben gedaan voor Nvidia’s CUDA drivers. Ik ben benieuwd wat voor verbeteringen Adobe en andere ontwikkelaars uit deze GPU’s kunnen persen.

Een video die we hebben opgenomen met een Red Epic, en bewerkt op de nieuwe Mac Pro. Bekijk hem in 4K!

Regina Dellea, Post-Production Coordinator: Ik testte vier aspecten van het bewerken die we elke dag op het werk doen in Premiere, om te zien hoe het nieuwe model onze specifieke workflow zou beïnvloeden. Ik heb getimed hoe lang het duurt om bestanden conform te maken, hoe lang renders duren, hoe lang het exporteren van een volledig gerenderde tijdlijn duurt en hoe lang het exporteren van een H.264-versie van een ProRes-tijdlijn duurt. Ik vergeleek de resultaten tussen de nieuwe tower, een Mac Pro van medio 2010 en een iMac van eind 2012.

De Pro van 2010 en het nieuwe model lagen in bijna al deze taken dicht bij elkaar, maar de nieuwe Pro deed het beter dan de tower bij taken waarbij schijfsnelheid het belangrijkst is. Als je kijkt naar het verschil tussen flash-opslag en een standaard draaiende harde schijf, zijn deze verschillen niet verrassend, maar ze waren behoorlijk significant. Het opslaan van een reeds gerenderde tijdlijn van 20 minuten vanuit Premiere duurt meestal ongeveer vijf minuten, maar met de nieuwe Pro was dat teruggebracht tot ongeveer 20 seconden. De render zelf was echter sneller op de oude Pro. En beide towers waren sneller dan de iMac.

Er was niets dat bijzonder traag was, maar er waren dingen waarvan ik dacht dat ze aanzienlijk sneller zouden zijn, maar dat waren ze niet. Zodra Adobe wat tijd heeft gehad met de nieuwe tower en zijn software wat beter laat samenwerken met de nieuwe hardware – zoals Apple heeft gedaan met Final Cut Pro X – zal dat hopelijk veranderen.

DP: Vanuit het oogpunt van benchmarks is de nieuwe Pro een stap boven alles wat ervoor is gekomen, maar in slechts een paar gevallen is het echt baanbrekend. Dat is grotendeels een optimalisatieprobleem: de grafische mogelijkheden zijn wat het nieuwe model echt onderscheidt, en de meeste tests belasten slechts één GPU. En aangezien de scores al vrij hoog zijn, zouden ze, als de tests eenmaal goed zijn afgestemd op de hardware, vrij opmerkelijk moeten zijn. De enige verbetering die nu al merkbaar is, is de verwerkingssnelheid – dankzij de solid-state opslag in de Pro, leest en schrijft hij ongelooflijk snel van zijn schijven. Of je nu bestanden kopieert of video exporteert, hij is direct en merkbaar sneller dan vrijwel elke andere machine.

Op een ander dan videoperspectief is de Mac Pro over het algemeen erg snel: toen we de verversingssnelheid van de Sharp-monitor hadden omgeschakeld van 30 naar 60 Hz, voelde werkelijk alles vloeiend en soepel aan. (OS X is echter komisch klein op een 4K-monitor.) De machine start op in een verrassend langzame 35 seconden, wordt zeer snel hervat uit de slaapstand, en het is bijna altijd duidelijk dat er voldoende vermogen tot je beschikking staat terwijl de Pro rustig doorzoemt.

Gaming was meestal een solide ervaring – op 3840 x 2160 en op de hoogst mogelijke instellingen liet Bioshock Infinite een paar frames vallen, maar ik speelde comfortabel met een prachtig 2560 x 1440 beeld en hoge instellingen. Portal 2 is een paar jaar oud, en ik kon het niet laten haperen, hoe hard ik het ook probeerde. Maar je zult veel betere gamingprestaties krijgen uit een high-end Windows machine – de D700 GPU’s zijn ontworpen voor werkstationgebruik, niet voor gaming. Geen van de games die ik speelde gebruikte beide GPU’s, en in plaats daarvan belastte het de ene terwijl de andere inactief bleef. En in tegenstelling tot de high-end kaarten van Nvidia en zelfs andere van AMD, zijn de FirePros gemaakt om samen te worden gebruikt.

De meest indrukwekkende prestaties van de Mac Pro zijn momenteel misschien voorbehouden aan Final Cut Pro X, maar het zal niet lang duren voordat andere programma’s dit zullen inhalen. Als Apple het goed heeft ingeschat en vasthoudt aan zijn ideeën, zal er vrijwel zeker een hernieuwde belangstelling ontstaan voor zowel het Thunderbolt-ecosysteem als voor het bouwen en optimaliseren van programma’s die gebruikmaken van de twee GPU’s van het apparaat. Apple heeft de Pro niet alleen gemaakt om ontwikkelaars de tools te geven die ze willen, maar ook om ze aan te moedigen andere tools te bouwen – als ze dat doen, zou de Pro snel kunnen veranderen van een subtiele snelheidsbotsing in een daadwerkelijke heroverweging van wat desktop-pc’s doen en wat we ermee kunnen doen. En dan hebben we het nog niet eens over hoe het er allemaal uitziet op ons bureau.

DP: De Mac Pro is in veel opzichten de snelste en krachtigste Mac ooit gemaakt. Maar zoals het er nu voor staat, is het geen verbetering die elke installatie direct sneller maakt – de grootste trucs worden mogelijk wanneer software specifiek op deze hardware wordt afgestemd. Omdat deze Mac Pro nu de facto de professionele computer voor Apple-gebruikers is, zullen de belangrijkste programma’s vrijwel zeker worden geüpgraded om de bijzonderheden ervan te ondersteunen. Er is duidelijk genoeg kracht voor vrijwel elk gebruik, maar in afwachting van software-updates is deze machine geen bijzonder opmerkelijke upgrade ten opzichte van de vorige Pro-generatie of de nieuwste iMac. Of zelfs, in sommige opzichten, de meest recente MacBook Pro met Retina-display. Een combinatie van deze drie machines beslaat de hele studiovloer van The Verge’s kantoren, en ik heb vrijwel niemand gevonden die staat te popelen om ze allemaal in te ruilen voor Mac Pro’s.

RD: De nieuwe Pro zou nu al alles kunnen wat mijn huidige tower kan, maar voor de kosten van de upgrade weet ik niet zeker of hij genoeg extra’s biedt om het de moeite waard te maken.

JL: Toen ik voor het eerst over de nieuwe Mac Pro hoorde, was mijn eerste gedachte, net als bij veel andere videoprofessionals: “Eindelijk.” Eindelijk heeft Apple weer aandacht voor ons. Eindelijk zullen we niet meer per ongeluk tegen onze enorme werkstations schoppen, of ons snijden aan hun handgrepen. Eindelijk krijgt de desktopcomputer in 2013 echte aandacht.

De nieuwe Mac Pro is een ontegenzeggelijk serieuze en krachtige machine gericht op professionals. Maar het is ook ongelooflijk duur, en althans vanuit mijn Adobe-centrische perspectief, het is niet helemaal de moeite waard de uitgaven op dit moment. De dagelijkse prestaties zijn zo vergelijkbaar met die van de iMac dat ik het moeilijk zou hebben om mijn baas ervan te overtuigen het dubbele uit te geven aan deze computer, plus een monitor, plus de Thunderbolt-randapparatuur die ik nodig zou hebben om het een levensvatbare oplossing te maken – althans, niet totdat Adobe zijn suite laat schitteren op de nieuwe hardware, zoals Final Cut Pro X dat doet. Aan het eind van de dag, ben ik terug naar hopen, maar deze keer dat derde-partij ontwikkelaars opstappen.