“Ik ben bang dat de Browns de Super Bowl niet halen voordat ik doodga.”
Als ik een dollar kreeg voor elke keer dat iemand dat tegen me zei, kon ik de Browns kopen en op z’n minst sterven in de eigenaarsbox om te zien dat het nooit gebeurt.
Maar hoe realistisch is onze angst?
Het is waarschijnlijk veilig om aan te nemen dat als je veroordeeld bent om voor 2012 geëxecuteerd te worden, je het niet zult meemaken dat Cleveland de titelwedstrijd haalt. Maar hoe zit het in de komende 10 jaar? Is het echt zo onrealistisch om te denken dat de Browns in 2021 misschien wel hun allereerste Super Bowl halen?
Misschien. Immers, het populaire geloof zegt dat er een vloek op komst is die elke legitieme kans dat we allemaal gelukkig kunnen sterven ongedaan zal maken. Maar laten we aannemen dat de vloek niet almachtig is, en als de rest van de puzzelstukjes op hun plaats vallen, hebben ze misschien een kans.
Dus, ondanks de vloek, voel ik me op mijn gemak om te zeggen dat ja, de Browns hebben een kans om het te maken naar de grote dans ergens in de komende tien jaar.
Waarom? Nou, een deel ervan is toegegeven dat semi-misleid vertrouwen dat we allemaal hebben in het team waar we van houden. Maar er zijn een aantal goede concrete redenen om te denken dat de Browns in de komende tien jaar wel eens de Super Bowl zouden kunnen halen.
Dit zijn zes van zulke redenen. Deze garanderen natuurlijk niet dat het zal gebeuren, maar ze verhogen de kansen dramatisch.
Zoals altijd, deel uw eigen redenen waarom u denkt (of niet denkt) dat de Browns een kans hebben om voor een NFL-titel te gaan in de Super Bowl in 2021.
Sinds de schoonmaak in het frontoffice in de afgelopen jaren en het aannemen van een ‘blaas de hele zaak op en begin opnieuw’-filosofie, zijn de Browns begonnen met het verzamelen van een solide groep jongeren die gewoon het talent zou kunnen hebben om te veranderen in een bonafide play-off-kaliber team.
Wanneer een team in de wederopbouw modus gaat, hoe potentieel goed de nieuwe aanwinsten ook zijn, het vertaalt zich natuurlijk niet in succes van de ene dag op de andere. Maar als de basis eenmaal is gelegd, kunnen de wielen in beweging worden gezet om het team in de toekomst tot een succes te maken.
Er zijn twee redenen waarom dit voor Cleveland een kans op de Super Bowl zou kunnen betekenen: De eerste is gewoon dat ze eindelijk een groep hebben die misschien wel het talent heeft om zover te komen. De meeste van de beste spelers van het team zijn al ver voor het middenpunt van hun carrière, dus ze zijn allemaal op het punt waar ze beter zullen worden, in plaats van achteruit te gaan, binnen de komende jaren. Als een team zoveel potentieel talent heeft dat allemaal in de lift zit, is het logisch dat ze over een paar jaar genoeg spelers op het rooster hebben die allemaal tegelijkertijd hebben wat nodig is.
Dat brengt me bij het tweede deel van dit: spelers die samen aan de reis beginnen en zich als team verbeteren, spelen meestal beter als een groep. Er is iets aan het leren van de kneepjes van het vak en het verbeteren als een groep dat een chemie creëert en een drive om te winnen als één die bijna altijd succesvoller is op de lange termijn dan een team van oudere, bewezen sterren die samen in één team worden gegooid nadat ze al individueel succes hebben geboekt.
Begrijp me niet verkeerd, de Browns zullen in de toekomst wat hulp van veteranen moeten inbrengen en de free agency-markt moeten aanboren om de ontbrekende stukken in te vullen als ze de grote show willen halen, maar het feit dat het team grotendeels zal bestaan uit een groep die zich samen heeft ontwikkeld, is een enorm, enorm voordeel.
Management dat weet hoe je moet winnen
Veel van de reden waarom de eerder genoemde jonge talenten in Cleveland terechtkwamen en veel van de reden waarom het zich waarschijnlijk zal ontwikkelen tot een samenhangend, succesvol team is te danken aan de mannen achter de schermen: Mike Holmgren, Tom Heckert, en de rest van het Browns frontoffice.
Voordat Holmgren en Heckert zich ermee gingen bemoeien, was het Browns frontoffice lange tijd, eerlijk gezegd, een grote puinhoop. Het kantoor van de GM’s had een draaideur, en elke bewoner stagneerde in de slechte vooruitgang van degene voor hem of maakte het zelfs erger.
Maar eindelijk, onder Holmgren en Heckert, lijkt het team management een hoek te hebben omgeslagen. We hebben het helaas nog niet in winst omgezet zien worden. Maar het is erg vroeg in het proces, en iedereen die wekelijks naar de Browns kijkt kan je vertellen dat het 5-11 team van vorig jaar er heel anders uitzag dan andere Browns-teams met een vergelijkbaar record in het recente verleden. Verliesrecord of niet, het was duidelijk dat het team de goede kant op ging.
Holmgren en Heckert zijn beiden bewezen winnaars bij andere teams. Natuurlijk moeten we die uitspraak voorzichtig doen als we naar Holmgren kijken. Hij heeft toegegeven dat veel van het succes van Green Bay toen hij daar coach was, te danken was aan de meesterlijke GM Randy Wolf, en het is duidelijk dat zijn ronde in Seattle niet eindigde in een Seahawks overwinningsparade.
Toch, alles bij elkaar, hebben de teams waar hij mee heeft gewerkt een behoorlijk deel van het succes gehad. Ook Heckert bewees tijdens zijn tijd in Philadelphia dat hij wist hoe je een succesvolle franchise moet bouwen. We weten nog niet of de formule gaat resulteren in een Super Bowl deelnemer voor Cleveland, maar het front office is duidelijk het team in de goede richting aan het bewegen en heeft ons alle reden gegeven om te geloven dat wat ze hebben gebouwd ooit een echte winnaar kan worden.
Een balans tussen aanval en verdediging
Als je kijkt naar de grote Super Bowl-teams uit het verleden, dan vallen de meesten op door hun aanval of verdediging (de laatste jaren vaker aan de aanvallende kant), maar als je naar een van die teams kijkt, dan waren ze ook allemaal heel erg goed aan de andere kant van de bal.
Super Bowl-teams zijn nooit eenzijdig. Het maakt niet uit hoe spectaculair hun aanval of verdediging is, ze zijn ook verdomd goed in de andere kant van het spel.
De Browns gaan ook op dat front de goede kant op. Ze zijn wijselijk bezig om een zeer solide spel op te bouwen in zowel de aanval als de verdediging, in plaats van te proberen een krachtpatser te bouwen aan de ene kant en de andere te verwaarlozen.
Je ziet dit ook gebeuren in het honkbal-teams met fantastische slagen en middelmatige pitching of fantastische pitching en middelmatige slagen eindigen vaak in de play-offs en met winnende records, maar het team dat daadwerkelijk wint de World Series meestal beschikt over een fantastische rooster aan beide zijden van de vergelijking.
Voor de heropbouw die nu gaande is, hadden de Browns het zowel aanvallend als verdedigend moeilijk. In plaats van te kiezen voor een snelle oplossing van het gooien van al hun inspanningen in het opbouwen van talent aan de ene kant van de bal en besluiten dat ze de andere helft later zouden uitzoeken, kozen ze wijselijk voor de langzame en gestage aanpak, gaan in plaats daarvan met een filosofie die gelooft dat het beter is om langzaam beide kanten op te bouwen om even goed te zijn in plaats van het versnellen van een en hopen dat het goed genoeg is om het andere zwakkere stuk van de puzzel goed te maken.
Een competitiewijd gevoel van gelijkheid
Gezien de frustraties van de lockout, is het moeilijk om iets aardigs te zeggen over de NFL als een league op dit moment. Toch moeten we erkennen dat ze voor het grootste deel een behoorlijke pariteit in het voetbal hebben gecreëerd, waardoor elk team een kans heeft om te winnen.
Natuurlijk zal er nooit volledige gelijkheid zijn in welke professionele sportcompetitie dan ook, maar door de salary cap en andere financiële beperkingen, alsmede divisies die meestal goed op elkaar zijn afgestemd en een play-offsysteem dat grotendeels zeer eerlijk is voor iedereen, heeft de NFL goed werk verricht door zoveel mogelijk gelijkheid te creëren voor al haar teams.
Dit geeft natuurlijk geen specifiek voordeel aan de Browns, maar het betekent wel dat zelfs als een team dat momenteel niet aan de top staat, ze net zoveel kans hebben als iedereen om daar in de komende jaren te eindigen.
Zie het in tegenstelling tot honkbal, waar voor het grootste deel de toppers jaren achtereen aan de top blijven voordat er veel verschuiving optreedt. Af en toe is er natuurlijk een team of twee dat erin slaagt de kansen te verslaan en te slagen ondanks een gebrek aan pariteit, maar voor het grootste deel heerst de status quo.
Gelukkig voor de Browns en elk ander team dat de afgelopen jaren niet tot de besten behoorde, lijkt de hiërarchie tussen NFL-teams meer kneedbaar te zijn.
Don’t Get Fancy
Voor football-teams en voor de rest van ons, is het over het algemeen altijd het beste om je te houden aan waar je goed in bent. Wat voor iemand anders werkt, werkt misschien niet voor jou, hoe goed het ook voor hen werkt of hoe mooi het er ook uitziet als zij het doen.
De Browns hebben laten zien dat ze deze filosofie begrijpen door zowel hun aanval als verdediging te bouwen op een eenvoudige, geen franje aanpak die zich richt op waar ze goed in zijn in plaats van wat trendy is in de competitie, wat heeft gewerkt voor andere succesvolle franchises, of wat het glimmendste object in de kamer is, als je wilt.
De zeer traditionele West Coast Offense die de Browns hebben gekozen voor het komende seizoen is niet bepaald het meest sprankelende, chique ding dat er is. Je zult niet veel weesgegroetjes zien, vaak grote winstpartijen, of dramatische trucjes. En dat is maar goed ook.
De Browns hebben lang gekeken naar wat ze aan talent op hun rooster hadden en zijn voor een stijl gegaan die misschien niet zo dramatisch is, maar wel het beste past bij hun eigen sterke punten.
We zien dingen als David Tyree’s circusvangst voor de Giants in de Super Bowl van 2008 en we nemen aan dat kampioenschappen worden gewonnen en verloren met grote dramatische plays. Af en toe is dat waar, maar voor het grootste deel, worden kampioenschappen gewonnen door teams die vinden wat het beste voor hen werkt en daar aan vasthouden. Voetbal is een sleur; het team dat aan de top komt is heel vaak het team dat constant goed speelt, zo niet spectaculair, en in zekere zin een formule creëert die hen in staat stelt de concurrentie te verslaan.
Uiteraard zal niemand van ons klagen als de Browns afwijken van hun formule en een AFC-kampioenschap winnen en een reis naar de Super Bowl op een Colt McCoy Hail Mary TD-pass met nog 0:01 op de klok in overtime. Maar wat hen waarschijnlijk tot dat punt zal hebben gebracht, is het verstandig spelen van de stijl van voetbal die het beste past bij hun vaardigheden, wat precies is wat het management van de Browns van plan is ze in de toekomst te laten doen.
They’re Overdue
Op dit moment zijn er vier NFL-teams die het nog nooit tot de Super Bowl hebben geschopt. Twee daarvan zijn relatief recente uitbreidingsploegen, dus het is logisch dat ze het nog niet tot de grote dans hebben geschopt. Helaas zijn de Browns niet een van die twee.
De Browns zijn in de NFL sinds Super Bowl One, dus alleen met uitzondering van de korte periode in de jaren 1990 toen het team werd weggekaapt door Baltimore en Cleveland moest wachten om zijn franchise terug te krijgen, hebben ze bijna net zoveel kansen gehad als iedereen.
Dus het volstaat te zeggen dat als er iemand is die te laat is en er zijn tijd in heeft gestoken, het de Browns zijn.
Ze zijn natuurlijk al eerder hartverscheurend dichtbij gekomen, maar laten we de wonden van Red Right Eighty Eight en The Drive hier niet weer openhalen. Waar het op neerkomt is dat, anders dan bij de spreekwoordelijke hoefijzers en handgranaten, close niet telt in het voetbal.
Dus dat betekent dat we aan de beurt zijn. Cleveland heeft al tijden geen pauze meer gekregen van de voetbalgoden, en nog nooit in het Super Bowl tijdperk. Je kunt wel stellen dat de Browns meer pech hebben gehad dan enig ander team in de competitie.
Maar net als het feit dat zelfs de gelukkigste teams uiteindelijk een tegenslag krijgen, krijgen ook de ongelukkigste uiteindelijk een bot toegeworpen vanuit het universum.
En vroeg of laat, zal dat voorheen eeuwig ongelukkige team de Browns zijn. Dus nog even geduld, Cleveland fans. Het zal niet lang meer duren voordat de voetbalgoden ons een bot toewerpen. We hebben lang genoeg gewacht.