Over wat er daarna met de Indianen gebeurt, heeft dit verhaal niets te zeggen. De erfenis van de Indianen is Amerika te presenteren als een geschenk aan de blanken – of, met andere woorden, toe te geven aan het kolonialisme. Net als Pocahontas en Sacagawea, de andere beroemde Indianen uit de Amerikaanse geschiedenis, helpen zij de kolonisatoren en verdwijnen dan van het toneel.
De Wampanoags, die de Indianen zijn in dit verhaal, hebben lang beweerd dat de Thanksgiving-mythe de wreedheid van de koloniale geschiedenis voor de inheemse bevolking verbloemt. Dat is ook zo. De Pelgrims kwamen niet in een lege wildernis die voor het grijpen lag. De menselijke beschaving in de Amerika’s was net zo oud en rijk als in Europa. Daarom was het land van de Wampanoag vol met dorpen, wegen, korenvelden, monumenten, begraafplaatsen en bossen ontdaan van kreupelhout. Generaties inheemsen hadden het zo gemaakt met de verwachting hun land door te geven aan hun nakomelingen.
In tegenstelling tot de Thanksgiving-mythe was de ontmoeting tussen de Pilgrim en de Wampanoag geen ontmoeting bij het eerste contact. Deze ontmoeting volgde op een reeks bloedige voorvallen sinds 1524, waarbij Europese ontdekkingsreizigers de Wampanoags van de kust gevangen namen om ze te verkopen als overzeese slaven of om ze op te leiden als tolken en gidsen. De Wampanoags reikten de hand aan de Pilgrims, niet alleen ondanks deze gewelddadige geschiedenis, maar ook gedeeltelijk vanwege die geschiedenis.
In 1616 bracht een Europees schip een epidemische ziekte over op de Wampanoags die in de drie daaropvolgende jaren een duizelingwekkende tol eiste van hun bevolking. Daarna begon de Narragansett stam in het westen de Wampanoags aan te vallen. Om deze dreiging het hoofd te bieden, wilde Ousamequin dat de Engelsen de Wampanoags zouden dienen als militaire bondgenoten en als bron van Europese wapens. Zijn gebruik van Squanto (of Tisquantum) als tussenpersoon met de kolonisten van Plymouth kwam ook voort uit de geschiedenis van de Wampanoags, die door Europeanen waren overvallen. Squanto kende Engels omdat hij jaren in gevangenschap had doorgebracht in Spanje en Engeland voordat hij een onwaarschijnlijke terugkeer naar huis organiseerde kort voor de aankomst van de Mayflower. Zulke duistere thema’s zijn nauwelijks iets voor Amerikaanse Thanksgiving-toneelstukken op de lagere school.
De Thanksgiving-mythe ontsiert ook de machtspolitiek van de alliantie tussen de Pilgrim en de Wampanoag. Jarenlang daarna bedreigde Ousmequin rivalen binnen en buiten de Wampanoag-stam met geweld van zijn Engelse bondgenoten. Dergelijke intimidatie speelde een veel belangrijkere rol in de alliantie van de Wampanoags met Plymouth dan de eerste Thanksgiving.