Diagnose van DCIS

De diagnose van DCIS wordt meestal gesteld door een combinatie van procedures:

• Lichamelijk onderzoek van de borsten: Uw arts kan bij lichamelijk onderzoek een knobbeltje in de borst voelen, hoewel een merkbaar knobbeltje bij DCIS zelden voorkomt. In gevallen waarin DCIS niet kan worden gevoeld tijdens een lichamelijk onderzoek, kan het vaak worden opgespoord met behulp van mammografie.
• Mammografie: DCIS wordt meestal gevonden door mammografie. Als oude kankercellen afsterven en zich opstapelen, vormen zich in de afgebroken cellen kleine kalkdeeltjes (calcificaties of microcalcificaties genoemd). Op het mammogram zijn de kankercellen in de kanalen te zien als een cluster van deze microverkalkingen, die ofwel als witte vlekjes of als een schaduw verschijnen.
• Biopsie: Als u een verdacht mammogram hebt, wil uw arts waarschijnlijk dat er een biopsie bij u wordt uitgevoerd. Er zijn twee manieren om een biopsie te laten uitvoeren met slechts een kleine operatie (meer invasieve biopsieën zijn zelden nodig voor DCIS):
  • Fijne naald aspiratie biopsie: Een zeer kleine, holle naald wordt in de borst ingebracht. Er wordt een staal van de cellen weggenomen en onder de microscoop onderzocht. Deze methode laat geen littekens na.
  • Kernnaaldbiopsie: een grotere naald wordt ingebracht om verschillende grotere weefselmonsters te nemen uit het gebied dat er verdacht uitziet. Om de kernnaald door de huid te krijgen, moet de chirurg een kleine incisie maken. Dit laat een heel klein litteken achter dat na een paar weken nauwelijks nog zichtbaar is.

  Als met een naaldbiopsie geen cellen of weefsel kunnen worden verwijderd, of als de biopsie geen definitieve resultaten oplevert (onduidelijk), kan een meer gecompliceerde biopsie nodig zijn. Deze biopsies lijken meer op een gewone operatie dan naaldbiopsies:

  • Incisiebiopsie: Bij een incisiebiopsie wordt een klein stukje weefsel weggenomen voor onderzoek.
  • Excisiebiopsie: Bij een excisiebiopsie wordt geprobeerd het gehele verdachte knobbeltje weefsel uit de borst te verwijderen.

Biopsies worden alleen gedaan om de diagnose te stellen. Als de diagnose DCIS wordt gesteld, is meer chirurgie nodig om ervoor te zorgen dat alle kanker wordt verwijderd, samen met “duidelijke marges”, wat betekent dat ook een rand van gezond weefsel rond de kanker wordt verwijderd. Meestal betekent dit een lumpectomie, of in sommige gevallen (een groot gebied met DCIS, bijvoorbeeld), een mastectomie.

Na de biopsie analyseert de patholoog het stukje borstweefsel en brengt verslag uit over:

• het type en de graad van de DCIS: hoe abnormaal de cellen eruit zien in vergelijking met normale borstcellen, en hoe snel ze groeien
• de hormoonreceptorstatus: Of de kankercellen al dan niet receptoren (eiwitten in een cel die boodschappen van hormonen ontvangen) hebben voor de hormonen oestrogeen en/of progesteron. Als oestrogeen- en/of progesteronreceptoren aanwezig zijn, betekent dit dat de groei van de kankercellen door deze hormonen wordt aangewakkerd.

Type en graad van DCIS

Alle DCIS wordt als stadium 0 borstkanker beschouwd – het vroegst mogelijke stadium. “Het stadium geeft aan hoe ver de kanker is uitgezaaid voorbij de plaats van de oorspronkelijke tumor. Hoewel DCIS altijd als stadium 0 wordt beschouwd, kan het elke grootte hebben en zich op verschillende plaatsen in de borst bevinden.

Weten wat het type en de graad van DCIS zijn, kan u en uw arts helpen bij het beslissen over de beste behandeling voor u.

Wanneer een patholoog het weefsel bekijkt dat bij de biopsie is weggenomen, bepaalt hij of zij of er al dan niet abnormale cellen aanwezig zijn. Als er abnormale cellen aanwezig zijn, zal de patholoog opmerken hoe anders de cellen eruit zien in vergelijking met normale, gezonde borstcellen. De afbeelding toont de mogelijke bevindingen, van normale cellen tot invasieve ductale kanker.

• Normale cellen
• Ductale hyperplasie of “overgroei” betekent dat er te veel cellen aanwezig zijn.
• Atypische ductale hyperplasie betekent dat er te veel cellen zijn (hyperplasie) en dat ze er abnormaal beginnen uit te zien (atypisch of “niet typisch”).
• Ductaal carcinoma in situ (DCIS) betekent dat er te veel cellen zijn en dat ze de kenmerken van kanker hebben, maar dat ze nog beperkt zijn tot de binnenkant van de ductus. (DCIS is borstkanker stadium 0.)
• DCIS-MI (DCIS met micro-invasie) betekent dat enkele kankercellen zijn doorgebroken in de wand van het kanaal. DCIS-MI is borstkanker in stadium I.
• Invasieve ductale kanker (IDC) betekent dat de kankercellen voorbij het borstkanaal zijn doorgebroken. De borstkanker is niet langer een DCIS maar een invasief ductaal carcinoom, de meest voorkomende vorm van borstkanker. IDC kan in elk stadium van I-IV worden gediagnosticeerd.

Er zijn drie graden van DCIS: laag of graad I; matig of graad II; en hoog of graad III. Hoe lager de graad, hoe meer de kankercellen op normale borstcellen lijken en hoe trager ze groeien. Soms is het moeilijk om te bepalen waar de cellen zich bevinden in het bereik van normaal tot abnormaal. Als de cellen zich tussen twee graden in bevinden, worden ze “borderline” genoemd.”

Graad I (lage graad) of graad II (matige graad)

Graad I of lage graad DCIS-cellen lijken erg op normale cellen of atypische ductale hyperplasiecellen. DCIS-cellen van graad II of matige graad groeien sneller dan normale cellen en lijken er minder op. DCIS van graad I en graad II groeien meestal traag en worden soms omschreven als “non-comedo” DCIS. De term non-comedo betekent dat er niet veel dode kankercellen in de tumor zitten. Dit wijst erop dat de kanker langzaam groeit, omdat er genoeg voeding is om alle cellen te voeden. Wanneer een tumor snel groeit, begint een deel van de cellen af te sterven.

Mensen met laaggradige DCIS lopen een verhoogd risico op het ontwikkelen van invasieve borstkanker in de toekomst (na 5 jaar), vergeleken met mensen zonder DCIS. Vergeleken met mensen met hooggradige DCIS, is de kans echter kleiner dat de kanker terugkeert of dat zich een nieuwe kanker ontwikkelt. Als er zich toch meer kanker ontwikkelt, duurt dit meestal langer bij laaggradige DCIS dan bij hooggradige.

Er zijn verschillende patronen van laaggradige en matiggradige DCIS:

• PapillairGrote versie

  Papillair DCIS: De kankercellen zijn gerangschikt in een vingervormig patroon binnen de ducten. Als de cellen erg klein zijn, worden ze micropapillair genoemd.

• CribriformLarger Version

  Cribriform DCIS: Er zijn openingen tussen kankercellen in de aangetaste borstkanalen (zoals het patroon van gaten in Zwitserse kaas).

• SolidLarger Version

  Solid DCIS: Kankercellen vullen de aangetaste borstkanalen volledig.

Grade III (high-grade) DCIS

In het high-grade patroon hebben DCIS-cellen de neiging om sneller te groeien en zien ze er veel anders uit dan normale, gezonde borstcellen. Mensen met hooggradige DCIS hebben een hoger risico op invasieve kanker, hetzij op het moment dat de DCIS wordt gediagnosticeerd, hetzij op enig moment in de toekomst. Ze hebben ook een verhoogd risico dat de kanker eerder terugkomt – binnen de eerste 5 jaar in plaats van na 5 jaar.

Hooggradige DCIS wordt soms beschreven als “comedo” of “comedo necrosis”. Comedo verwijst naar gebieden met dode (necrotische) kankercellen, die zich binnen de tumor ophopen. Wanneer kankercellen snel groeien, krijgen sommige cellen niet genoeg voeding. Deze uitgehongerde cellen kunnen afsterven, waardoor gebieden van necrose achterblijven.

Hormoonreceptorstatus

Naast het bepalen van het type en de graad van DCIS, zal de patholoog uw biopsieweefsel ook testen op hormoonreceptoren. Deze test bepaalt of de borstkanker al dan niet receptoren heeft voor de hormonen oestrogeen en progesteron. Een positief resultaat betekent dat oestrogeen of progesteron (of beide) de groei van de kankercellen voedt. Als de kanker hormoonreceptor-positief is, zal uw arts waarschijnlijk behandelingen aanbevelen die de effecten van oestrogeen blokkeren of het oestrogeenniveau in het lichaam verlagen.

Het testen van DCIS op hormoonreceptoren is echter relatief nieuw. Ga er niet van uit dat uw ziekenhuis deze test automatisch zal uitvoeren. Vraag uw arts om de kanker op deze manier te laten testen.

Kunnen wij u helpen begeleiden?

Maak een profiel aan voor betere aanbevelingen

• Zelfonderzoek borsten

  Zelfonderzoek van de borsten, oftewel het regelmatig zelf onderzoeken van uw borsten, kan een belangrijke manier zijn om…

• Tamoxifen (merknamen: Nolvadex, Soltamox)

  Tamoxifen is de oudste en meest voorgeschreven selectieve oestrogeen receptor modulator (SERM)….

• Triple-Negatieve Borstkanker

  Triple-negatieve borstkanker is kanker die negatief test op oestrogeenreceptoren, progesteron…

Hoe werkt dit? Meer informatie

Zijn deze aanbevelingen nuttig? Doe een snelle enquête

Laatst gewijzigd op 20 februari 2018 om 9:35 AM