Tiger King staat dan wel niet meer in de Top 10 van Netflix, maar dat betekent niet dat de problemen met de tijgerhandel in de Verenigde Staten zijn verdwenen.
Velen van ons verwachtten iets anders toen we vorige maand Tiger King begonnen te kijken – misschien een documentaire gericht op tijgerbehoud of de in gevangenschap gefokte tijgerhandel in de Verenigde Staten. In plaats daarvan kregen we een reality show die net zo gek was als 2020 nu blijkt te zijn. Wat TigerKing niet belichtte is de reden dat er minstens twee keer zoveel tijgers in gevangenschap worden gefokt in de Verenigde Staten dan er in het wild zijn – en hoe deze legale handel van invloed kan zijn op het behoud van de wilde tijger.
Waarom tijgerpopulaties in het wild afnemen
Tijgers (Panthera tigris) zijn een van de meest charismatische en herkenbare diersoorten in de wereld. Misschien omdat het zulke mooie dieren zijn, worden tijgers in hun hele natuurlijke verspreidingsgebied bedreigd door stroperij en illegale handel in tijgeronderdelen. Vroeger kwamen tijgers voor in een groot deel van het Euraziatische continent, van Turkije tot China en in het zuiden tot de Indische en de Stille Oceaan. Vandaag leven tijgers nog slechts in een deel van hun vroegere leefgebied in geïsoleerde gebieden in het verre oosten van Rusland, op het Chinese platteland, in India en in Zuidoost-Azië. Ruwweg 100.000 tijgers bestonden in het wild aan het begin van de 20e eeuw. Nu zijn er nog tussen 3.200 en 3.900 over in hun natuurlijke habitat en de populaties blijven afnemen.
Hoewel er enige discussie over bestaat, worden negen ondersoorten tijgers algemeen erkend: Bengaalse of Indische tijgers (P. tigris tigris), Amoertijgers (P. tigris altaica), Zuid-Chinese tijgers (P. tigris amoyensis), Maleise tijgers (P. tigris jacksoni), Indo-Chinese tijgers (P. tigris corbetti), Sumatraanse tijgers (P. tigris sumatrae), Bali-tijgers (P. tigris balica), Javaanse tijgers (P. tigris sondaica), en Kaspische tijgers (P. tigris virgata). Hiervan zijn de Bali-, de Javaanse en de Kaspische tijger in de 20e eeuw uitgestorven. De Zuid-Chinese tijger is nu functioneel uitgestorven in het wild, hoewel er nog enkele in dierentuinen in heel China leven.
Wat Tijgerkoning u niet vertelde over de tijgerhandel
De illegale handel in tijgers wordt gedreven door de vraag naar tijgeronderdelen in traditionele Chinese medicijnbehandelingen. Overbejaging van prooisoorten, menselijke conflicten en habitatverlies dragen ook bij aan deze afname van de populatie. Er is echter meer dan een miljoen hectare onbezet tijgergebied in India en Zuidoost-Azië, wat erop wijst dat stroperij de belangrijkste reden is voor de afname van de populatie, niet het verlies van habitats.
Terwijl de wilde tijgerpopulaties afnemen en deze populaties steeds meer versnipperd of gescheiden raken, blijven populaties tijgers in gevangenschap over de hele wereld toenemen. China heeft de oprichting van tijgerboerderijen bevorderd om het stropen van wilde tijgers te verminderen en tegelijkertijd de markt voor traditionele Chinese geneesmiddelen te voorzien. Ook de Verenigde Staten (VS) hebben een aanzienlijke tijgerpopulatie in gevangenschap, naar schatting tussen 5.000 en 10.000 tijgers. Hoewel verschillende erkende dierentuinen en natuurbehoudsfaciliteiten tijgers fokken om de genetische diversiteit in wilde tijgerpopulaties te verbeteren, wordt de grote meerderheid van deze tijgers in gevangenschap gefokt voor de zeer lucratieve tijger-petting en -tentoonstellingsindustrie. De tijgerindustrie in gevangenschap in de VS is bekritiseerd wegens dierenwelzijnskwesties en omdat zij afbreuk zou doen aan het behoud van de wilde tijger. Er bestaat ook enige bezorgdheid dat de tijgerpopulatie in gevangenschap in de Verenigde Staten een bevoorradingsbron kan vormen voor de illegale handel in wilde dieren, aangezien deze slecht gereguleerd is.
Hoe de handel in en het bezit van tijgers in de Verenigde Staten worden gereguleerd
De VS heeft talrijke wetten en beleidslijnen betreffende de verkoop, het bezit en de bescherming van bedreigde diersoorten zoals tijgers. Deze voorschriften zijn bedoeld om de illegale handel in bedreigde diersoorten te beperken, de instandhouding van wilde tijgers te bevorderen, en het welzijn van tijgers in gevangenschap te verzekeren. Mazen in de wetgeving en een gebrek aan handhaving betekenen echter dat het fokken van tijgers in gevangenschap en de handel in tijgeronderdelen in de VS nog steeds zeer lucratief zijn.
- Lacey Act – Uitgevaardigd in 1900, was dit de eerste wetgeving die richtlijnen vaststelde voor het vangen (lastigvallen, bezitten of jagen) en verkopen van wilde dieren in de Verenigde Staten. Deze wet verbiedt de invoer, uitvoer, verkoop, vervoer en het bezit van wilde dieren die zijn gevangen op een wijze die door de staats- of federale wetgeving is beperkt. Dit was de eerste federale verordening in haar soort, die in het leven werd geroepen om stroperij tegen te gaan en populaties wilde dieren te beschermen.
- Endangered Species Act (ESA) – De ESA, die in 1973 van kracht werd, maakt het illegaal om dieren die in de wet zelf zijn opgenomen te vangen of deze planten of dieren zonder vergunning over staats- of nationale grenzen te verhandelen. Tijgers staan sinds 1973 op de lijst van bedreigde diersoorten en mogen niet worden verhandeld zonder een vergunning voor het vangen van wilde dieren. In 1998 heeft de United States Fish and Wildlife Service (USFWS) echter de registratie van in gevangenschap levende dieren beperkt tot raszuivere exemplaren van een soort of ondersoort. Dit betekende dat hybride tijgers niet onder de ESA vielen en verhandeld konden worden zonder de richtlijnen van de Act te volgen. Dit stimuleerde het massaal fokken van hybride tijgers en maakte het voor in gevangenschap gefokte tijgers gemakkelijker om in de illegale handel in wilde dieren terecht te komen. In 2016 draaide USFWS zijn standpunt over hybriden om en zei dat elke versie van een bedreigde soort onder de ESA-regels viel. Dit besluit uit 2016 vereist ook een vergunning voor de verkoop van tijgers over staatsgrenzen heen, die aantoont hoe de transactie het behoud van tijgers ten goede komt.
- Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora (CITES) – Dit internationale verdrag werd in 1975 opgericht om de internationale handel in bedreigde diersoorten te reguleren en de handel te beperken tot duurzame niveaus. Tijgers zijn opgenomen in bijlage I van CITES, waarin wordt erkend dat deze soort met uitsterven wordt bedreigd en dat commerciële internationale handel verboden is, tenzij een handelaar “uitzonderlijke omstandigheden” kan aantonen. Deze beperkingen op de internationale handel zijn echter vaak uiterst moeilijk te handhaven, vooral in een tijdperk van marktplaatsen via sociale media, en boetes zijn niet doeltreffend om de illegale handel in te dammen.
- Wet op het behoud van neushoorns en tijgers – Bij deze wet, die in 1994 werd uitgevaardigd, werd een fonds opgericht voor de instandhouding van habitats, onderzoek, onderwijs en de strijd tegen stroperij voor de twee soortengroepen. De wet verbood ook de handel in delen van neushoorns en tijgers die bestemd zijn voor menselijke consumptie. Deze verordening was een positieve stap in de richting van het behoud van tijgers in het wild.
- Animal Welfare Act – In 1966 werd deze verordening uitgevaardigd om richtlijnen vast te stellen voor een minimumnorm voor de verzorging van alle soorten dieren in gevangenschap. De wet vereist ook een vergunning voor iedereen die dieren gebruikt die niet inheems zijn in de VS voor commerciële activiteiten zoals handel, fokken of tentoonstellingen (activiteiten zoals wildlife toerisme en het aaien van welpen). Deze vergunningen zijn echter relatief gemakkelijk te verkrijgen (sommige staten vereisen ze helemaal niet) en de handhaving van de verzorgingsnormen en vergunningen van de Animal Welfare Act is tussen 2016 en 2018 met 92% gedaald. Dit gebrek aan handhaving en toezicht is een belangrijke reden dat we niet weten hoeveel tijgers in gevangenschap er in de VS bestaan. Met betrekking tot grote katachtigen (zoals tijgers) is de wet onlangs gewijzigd om het contact van het publiek met tijgerwelpen te beperken tot de leeftijd van 8-12 weken. Dit helpt ervoor te zorgen dat de welpen bij hun moeder blijven tot ze worden gespeend, vermindert de winstgevendheid van deze welpen en maakt het fokken in gevangenschap minder winstgevend.
- Captive Wildlife Safety Act – In 2003 maakte de Amerikaanse regering het illegaal om grote katten te vervoeren van een faciliteit zonder USDA-licentie naar een andere faciliteit zonder licentie. Dit beleid was erop gericht het vervoer van grote katachtigen die als gezelschapsdier worden gehouden, te beperken. De wet regelt echter niet het vervoer binnen staten. Verschillen in beleid tussen staten en een gebrek aan handhaving van USDA-vergunningen maken deze wetgeving enigszins ineffectief.
Waarom de legale tijgerhandel slecht kan zijn voor wilde tijgers
Reguleringen over het bezit en fokken van tijgers in gevangenschap in de VS zijn bedoeld om illegale vangst van en handel in bedreigde diersoorten te beperken en het behoud van tijgers in het wild te bevorderen. Deze wetten en beleidsmaatregelen slagen er echter niet in deze doelstellingen te bereiken door een gebrek aan handhaving, mazen in de wet, en conflicterend beleid tussen staats- en federale overheden. Door de legale handel in en het tentoonstellen van tijgers in de VS toe te staan, zendt de regering gemengde signalen uit over de prioriteiten van het natuurbehoud. Zo kan de interactie van het publiek met in gevangenschap levende exotische soorten in de Verenigde Staten schadelijk wildtoerisme elders bevorderen, en legaal gefokte tijgers in gevangenschap kunnen in de illegale handel in wilde dieren terechtkomen wegens gebrek aan toezicht en onbekende omvang van de tijgerpopulatie in gevangenschap. Dit aanbod van tijgeronderdelen kan de vraag naar illegaal verhandelde tijgeronderdelen vergroten en leiden tot meer stroperij van wilde tijgers.
Wat we kunnen doen om de instandhouding van tijgers te bevorderen
Of je nu een voorstander bent van het houden van exotische dieren als huisdier of niet, de meesten van ons zullen het eens zijn over het belang van het behoud van tijgers in hun natuurlijke habitat. Er is misschien geen eenvoudige methode om dit doel te bereiken, maar er zijn verschillende beleidsalternatieven die het behoud van wilde tijgers kunnen helpen bevorderen, waaronder:
- Meer gecentraliseerd toezicht op en handhaving van de regelgeving in de VS en in het buitenland
- Gebruik van effectievere handhavingsmethoden om de illegale handel in wilde dieren een halt toe te roepen (zoals het gebruik van kunstmatige intelligentie om hotspots voor de handel in wilde dieren te identificeren).
- Publiekseducatie-inspanningen zoals communicatie over gedragsverandering, ontworpen om de motivatie van consumenten om illegale tijgerproducten te kopen, te verminderen.
- Gestimuleerd behoud van habitat en wilde tijger via organisaties die behoud bevorderen en conflicten tussen mens en dier proberen op te lossen.
- Eigendom van en handel in grote katten in de Verenigde Staten beperken tot geaccrediteerde faciliteiten die werken aan het behoud van tijgers in het wild
Featured Image: Een Bengaalse tijger zwemmend in een dierentuinverblijf. Image courtesy of Wallpaperflare.com
Abbot, B en GC van Kooten. 2011. Kan domesticatie van wilde dieren leiden tot natuurbehoud? De economische aspecten van het fokken van tijgers in China. Ecological Economics 70:721-728.
Challender DWS, SR Harrop, and DC MacMillan. 2015. Towards informed and multi-faceted wildlife trade interventions. Global Ecology and Conservation. 3:129-148.
Goodrich J, A Lynam, D Miquelle, H Wibisono, K Kawanishi, A Pattanavibool, S Htun, T Tempa, J Karki, Y Jhala, and U Karanth. 2015. Panthera tigris. The IUCN Red List of Threatened Species 2015: e.T15955A50659951.
Guynup S. 2019. “In gevangenschap gehouden tijgers in de VS overtreffen die in het wild. It’s a problem.” National Geographic.
Liu Y, X Sun, C Driscoll, DG Miquelle, X Xu, P Martelli, O Uphyrkina, JLD Smith, SJ O’Brien, and S Luo. 2018. Genoombrede evolutionaire analyse van natuurlijke geschiedenis en aanpassing bij de tijgers van de wereld. Current Biology. 28:3840-2849.
Patel NG, C Rorres, DO Joly, JS Brownstein, R Boston, MZ Levy, and G Smith. 2015. Quantitative methods of identifying the key nodes in the illegal wildlife trade network. Proceedings of the National Academy of Sciences. 112:7948-7953.
“U.S. efforts to regulate tiger trade.” 2011. United States Fish and Wildlife Service (USFWS).
Williamson DF en LA Henry. 2008. Papieren tijgers? The role of the U.S. captive tiger population in the trade in tiger parts. Traffic North America.