Ondanks indrukwekkende vooruitgang op het gebied van allogene hematopoietische transplantatie, blijft graft-versus-host disease (GVHD) een belangrijk obstakel dat moet worden overwonnen; het zou de veiligheid en werkzaamheid van deze levensreddende therapie verbeteren. Dit overzicht biedt een kader voor het begrijpen van de moleculaire en cellulaire basis die ten grondslag ligt aan GVHD. Wij stellen een 3-fasen model van GVHD voor dat het belang benadrukt van het conditioneringsregime op de ontvangende weefsels, toegediend vóór de infusie van donor beenmerg inoculum. Een nieuw huid-explantatiemodel, ontworpen om rekening te houden met de immunobiologische gevolgen van conditioneringsregimes op inwonende gastheercellen, wordt voorgesteld om ons begrip van GVHD te bevorderen en te dienen als een potentieel prognostisch hulpmiddel wanneer allogene ontvanger/donorcombinaties in de kliniek worden overwogen. In dit overzicht wordt specifiek de nadruk gelegd op het belang van het definiëren van de apoptotische machinerie in epidermale keratinocyten die in gang wordt gezet door zowel conditioneringsregimes als door in de gastheer verblijvende en gerekruteerde immunocyten en oplosbare mediatoren die geproduceerd worden op de plaats van het letsel. Het overzicht wordt afgesloten met een werkmodel voor cutane GVHD. Hoewel de huid wordt belicht vanwege de toegankelijkheid voor klinische observaties en de mogelijkheid tot seriële monstername, kunnen de lessen die geleerd zijn uit studies van cutane GVHD waarschijnlijk waardevolle inzichten verschaffen in GVHD die zich voordoen in het maagdarmkanaal, de longen en de lever. Met nieuwe inzichten om GVHD beter te voorspellen en te voorkomen en nieuwe middelen om GVHD te behandelen, zou het overwinnen van deze huidige belemmering voor succesvolle beenmergtransplantatie steeds haalbaarder moeten worden.