Hoe SSRI’s werken

We weten niet precies waarom of hoe Selectieve Serotonine Heropnameremmers sommige mensen met OCD helpen.

Serotonine is een neurotransmitter, een chemische stof in de hersenen die signalen tussen zenuwcellen in de hersenen transporteert en die betrokken zou zijn bij het reguleren van veel functies, het beïnvloeden van emoties, stemming, geheugen en slaap.

Men denkt dat selectieve serotonine heropname remmers (SSRI’s) medicijnen werken door het veranderen en verhogen van de balans van serotonine niveaus in de hersenen. Het is echter te simplistisch om te zeggen dat Obsessief-Compulsieve Stoornis wordt veroorzaakt door een laag serotonineniveau, maar om redenen die we nog steeds niet begrijpen, kan een verhoging van het serotonineniveau de symptomen bij sommige mensen met OCD verbeteren en mensen gevoeliger maken voor psychologische behandelingen, zoals CGT.

Maar hoe werken SSRI’s eigenlijk?

De hersenen zijn opgebouwd uit miljoenen onderling verbonden hersencellen (neuronen). Boodschappen reizen langs deze cellen als elektriciteit langs een draad, maar wanneer de boodschap het einde van het neuron bereikt, moet het over de kloof (synaps) naar de volgende cel of groep cellen springen. Om dit te doen laat het neuron kleine hoeveelheden van een neurotransmitter in de kloof los. Serotonine is een van deze neurotransmitters.

Na een boodschap te hebben overgebracht, wordt serotonine gewoonlijk weer door de zenuwcellen opgenomen (bekend als “heropname”). Men denkt dat SSRI’s werken door de heropname te blokkeren (“remmen”), wat betekent dat er meer serotonine beschikbaar is om verdere boodschappen door te geven tussen nabijgelegen zenuwcellen.

In meer details…

Het is de taak van uw zenuwcellen om boodschappen heen en weer te sturen, net als een telefoondraad. Maar zenuwen bestaan niet uit één draadje – ze zijn gemaakt van een heleboel cellen die met elkaar in verbinding staan. Ze gedragen zich dus meer als het telefoonspelletje, waarbij de ene persoon de volgende een boodschap toefluistert, en die wordt doorgegeven aan het eind van de lijn, één persoon tegelijk. In plaats van woorden wordt de ‘boodschap’ doorgegeven via chemische stoffen, neurotransmitters genaamd, die door de ene cel naar de volgende in de rij worden gezonden.

Deze chemische stoffen worden door de ene zenuwcel in de ruimte tussen die cel en de volgende gezonden. De volgende cel in de rij krijgt de boodschap zodra deze chemicaliën van over de kloof bij hem komen. Die zenuwcel geeft dan een chemische stof af aan de volgende zenuwcel, zodat die de boodschap krijgt.

Een sleutelgen voor dit proces is hSERT, dat de instructies bevat voor het maken van een serotonine-transporter. De taak van de transporteur is het opzuigen van extra serotonine nadat een zenuw het naar de volgende zenuwcel in de rij heeft gespuugd. Bij sommige mensen zou hSERT te snel kunnen werken, en alle serotonine kunnen opvangen voordat de volgende cel het signaal heeft gehoord. Eenvoudig gezegd, hun zenuwcellen fluisteren terwijl ze hardop zouden moeten spreken.

Om de zenuw in staat te stellen zich te herstellen en de volgende boodschap te ontvangen, heeft het lichaam een slimme manier om de neurotransmitter van de receptoren te verwijderen, en toe te staan dat hij weer wordt opgenomen in de zenuw van oorsprong (re-uptake).

De SSRI’s vertragen de verzameling van serotonine door transporters als hSERT en het proces van het terugvoeren van de serotonine naar het uiteinde van het neuron waar het vandaan komt. Men denkt dat dit betekent dat serotonine langer in de ruimte tussen de cellen blijft en de kans vergroot dat de tweede cel de boodschap krijgt.

Samenvatting

We weten nog steeds niet precies wat de invloeden van serotonine zijn op OCD, en bij sommige mensen verbeteren de symptomen niet ondanks het slikken van SSRI’s. Dus helaas op dit moment zou het nemen van medicatie kunnen helpen, maar kan niet worden verzekerd, dat is de reden waarom we mensen heel erg aanmoedigen om hun behandeling te richten op psychologische therapie zoals Cognitieve Gedragstherapie (CGT).

Wat te lezen volgende: