Machu Picchu is de toeristische bestemming bij uitstek van Peru. In 1983 werd het door UNESCO uitgeroepen tot Cultureel Erfgoed van de Mensheid en in 2011 kwam het op de lijst van de zeven wereldwonderen van de moderne wereld. Maar hoe en wanneer werd deze oude Inca stad gebouwd?
De archeologische site van Machu Picchu is een van de bekendste ter wereld. Gelegen op de top van een massief bekend als de Batolithische van Vilcabamba (tussen de bergen Machu Picchu en Huayna Picchu), op 2430 meter boven de zeespiegel en ongeveer 80 kilometer van de stad Cusco, wordt de oude Inca-stad beschouwd als een meesterwerk van zowel architectuur als engineering.
De naam komt uit het Quechua, waar de samenvoeging van beide woorden “oude piek” betekent en het kreeg deze naam van een van de dichtstbijzijnde bergen na de “ontdekking” in 1911.
Daarnaast is het heiligdom omgeven door legenden en verhalen die de plaats een zekere sfeer van mysterie geven. Weet u wanneer en hoe Machu Picchu werd gebouwd? Wij vertellen u hieronder alle details.
Hoe en wanneer werd het gebouwd
Voor vele jaren was er enige twijfel over wanneer en hoe deze stad werd gebouwd, maar in 1987 onthulde de koolstof-14 analyse wat de oorsprong van dit indrukwekkende bouwwerk was.
Machu Picchu en het Inca tijdperk
Archeologische studies hebben geschat dat Machu Picchu werd gebouwd in de 15e eeuw. Pachacuteq, de eerste Inca-keizer, gaf na de verovering van de stad Picchu, in 1450 opdracht tot de bouw van een geheel luxueus stedelijk complex voor de aristocratie van het Inca-tijdperk. Naast het urbanistische complex zou er ook een mausoleum in worden opgenomen om de overblijfselen van de vorst Pachacuteq in onder te brengen, hoewel het uiteindelijk ook een ceremonieel karakter kreeg.
De plaats waar de Inca-stad is gelegen, is weloverwogen gekozen. Zij is omringd door kliffen van groot belang en weelderig bos, waardoor vreemden haar niet konden zien. De stad had ook maar één ingang en er waren dus niet veel krijgers nodig om haar te beschermen.
Wat de inwoners betreft, wordt geschat dat tussen de 300 en 1000 personen in Machu Picchu woonden, allen behorend tot de afstammelingen van de Inca vorst. In de vallei bevonden zich landbouwsectoren en administratieve centra, die de bevolking van Machu Picchu van voedsel voorzagen.
Na de dood van de Inca-keizer ging de hele stad over in handen van zijn nakomelingen (wat bekend staat als “panaca”, een speciale sociale klasse). Daarna brak een nieuw tijdperk aan, geregeerd door Tupac Yupanqui en na hem, Huayna Capac tot 1529.
Hoe werd Machu Picchu gebouwd?
De Inca stad Machu Picchu is, zonder twijfel, een waar werk van architectuur en techniek. Ondanks het feit dat zij over weinig gereedschap beschikten, slaagden de Inca’s er dankzij hun kennis in honderden terrassen aan te leggen die de muren van graniet, een bijzonder hard materiaal, overeind hielden. Dankzij hun drainagesysteem blijven deze muren nog lang na de bouw stevig, wat getuigt van de vindingrijkheid van deze beschaving. Maar waarom dit werk op zo’n ingewikkelde plaats uitvoeren?
Een geo-archeologische analyse door Rualdo Menegat van de Federale Universiteit van Rio Grande do Sul (Brazilië) heeft uitgewezen dat de Inca’s Machu Picchu opzettelijk op een netwerk van tektonische breuken hebben gebouwd. De breuken zorgden ervoor dat de rotsen langs de vlakken braken, waardoor er minder energie nodig was om ze uit te hakken. Anderzijds zorgden de breuken ervoor dat het smeltwater en regenwater rechtstreeks naar de plek werden geleid waar het zich bevindt. Deze plaats vermeed ook het risico van lawines en diende als verdediging tegen de Chanca cultuur, die oorlogszuchtig was.
In tegenstelling tot wat wij zo lang hebben gedacht, heeft de strategie van de Inca’s het behoud ervan gedurende de vijf eeuwen van haar bestaan mogelijk gemaakt. Een bewijs van ongelooflijke technieken die de geavanceerde kennis van deze beschaving in relevantie zetten.
De herontdekking van Machu Picchu
De “herontdekking” van de zogenaamde “verloren stad” Machu Picchu werd in 1911 toegewezen aan de Amerikaan Hiram Bingham. Hoewel wordt gezegd dat Machu Picchu nooit is “herontdekt” omdat de plaatselijke bevolking van het bestaan wist, is dit het meest vertelde verhaal over hoe hij het belang van deze plaats bekend maakte.
De ontdekkingsreiziger en archeoloog verliet Cuzco met het doel de Inca-stad Vilcabamba te vinden, die in 1572 was bezweken onder Spaanse indringers. De Urubamba-rivier volgend, bereikte hij een berg waar hij de witte granieten ruïnes vond, verborgen tussen de vegetatie. Hoewel hij op dat moment dacht dat hij Vilcabamba had gevonden, was het de Inca-stad die tussen twee bergen lag en naar een van hen werd genoemd: Machu Picchu.
Bingham was onder de indruk van dit wonder, zodat hij erin slaagde een wetenschappelijke studie te beginnen, gesteund door de Yale University, de National Geographic Society, alsmede de steun van de Peruviaanse regering tot 1915.
Machu Picchu tegenwoordig
Na het onderzoek van Hiram Bingham publiceerden twee Peruaanse fotografen, Martín Chambi en Juan Manuel Figueroa, verschillende beelden van Machu Picchu, waardoor de nieuwsgierigheid naar deze plaats groeide. In 1981 werd de Inca-stad uitgeroepen tot “Historisch Heiligdom van Peru”. Later, in 1983, komt zij op de lijst van “Cultureel Erfgoed van de Mensheid” van de UNESCO, en in 2007 wordt zij een van de “7 wereldwonderen”.
De Incastad Machu Picchu ontvangt jaarlijks anderhalf miljoen bezoekers, maar dankzij haar beheer en behoud maakt zij geen deel uit van de door de UNESCO opgestelde lijst van bedreigd werelderfgoed. Dit betekent dat we nog vele eeuwen van dit wonder kunnen blijven genieten.