Dit verscheen voor het eerst op MUNCHIES in juni 2014.
Wanneer u een eetgelegenheid kiest, in hoeverre houdt u dan rekening met de beoordeling van het ministerie van Volksgezondheid? Persoonlijk denk ik er nauwelijks over na. Veel belangrijker voor mij is, is het dicht bij mij in de buurt? Ziet de eetgelegenheid er goed genoeg uit? Als het een restaurant of foodtruck is waar ik niet bekend mee ben, dan zal ik de Yelp rating overwegen. Maar het lijkt mij dat als een restaurant mijn oogbaltest doorstaat – ziet er schoon uit, geen zichtbare tekenen van het serveren van afval – dan is het waarschijnlijk in orde, toch? Ik bedoel, ze zijn open. Ze moeten iets goed doen. Toch? Ik heb duidelijk geen idee waar ik het over heb.
Los Angeles volgt het A/B/C-beoordelingssysteem waarbij de beoordeling prominent op de winkelpui staat. Ik heb nog nooit een “C” in het wild gezien, maar ik heb wel bij een paar “B’s” gegeten – meestal bij foodtrucks en Chinese restaurants – en het enige verschil was dat lichte gevoel dat je een beetje gevaarlijk bezig bent, een beetje aan de wilde kant eet, en verder weinig. Als mijn ervaring goed en gemakkelijk was, zou ik terugkomen. Het cijfer was geen belangrijke factor.
In Zuid-Californië, tenminste, is het ook dat het statistisch onwaarschijnlijk is dat je eet op een plaats die geen hoge beoordeling heeft. Als je de website van het LA County Department of Public Health bekijkt, zijn er slechts 63 “C”-restaurants, vergeleken met 1.458 “B “s en 25.566 “A “s.
Wat is er nodig om in de “C”- of slechtere categorie te vallen? Duidelijk, vrij slechte dingen: actieve knaagdierplagen; voedsel dat niet-voedsel dingen in het heeft; voedsel direct op een vuile plank in een koelkast. Met andere woorden, plaatsen die de oogbaltest waarschijnlijk niet doorstaan.
Maar het lijkt me dat als een restaurant mijn oogbaltest doorstaat – het ziet er schoon uit, geen zichtbare tekenen dat er echt vuilnis wordt geserveerd – het waarschijnlijk in orde is, toch? Ik bedoel, ze zijn open.
In New York klagen restauranthouders dat het beoordelingssysteem oneerlijk is. Volgens hen is het proces belachelijk en achterlijk. Het systeem lijkt in niets op de werkelijke voedselveiligheidsnormen en sommige voorschriften zijn stompzinnig en verouderd. Zelfs een restaurant van wereldklasse als Per Se kreeg onlangs een “C”-classificatie. New Yorkers nemen deze cijfers zeer serieus; volgens een onderzoek van de gezondheidsdienst van New York houdt 88 procent van de mensen rekening met de cijfers bij het kiezen van een restaurant.
Nog maar een paar jaar geleden begon het Britse Food Standards Agency met het uitdelen van restaurantcijfers op een schaal van nul tot vijf. Net als in de VS hebben sommige restauranthouders geklaagd dat het systeem oneerlijk en nodeloos pietluttig is, en dat ze tot zes maanden moeten wachten om een nieuwe inspectie aan te vragen om hun scores op te krikken. In de tussentijd lijden hun bedrijven.
Sommige critici zeggen dat de kennis van de inspecteurs over kooktechnieken sterk varieert, en dat sommige overtredingen weinig te maken hebben met de feitelijke voedselveiligheid. Natuurlijk, dat is hun kant. Als je naar de cijfers kijkt, lijkt het duidelijk dat de DOH veel liever zou zien dat je een A-restaurant was. Toch zal het systeem worden herzien om ervoor te zorgen dat het proces het publiek helpt en niet bedrijven straft.
Ik, ik ben een gewoontedier, en ik ga graag naar restaurants en foodtrucks die ik heb leren vertrouwen. Er is een koffieshop aan het eind van mijn blok waar ik, ongeveer, een keer per week eet. Het is niet spectaculair. De bediening is onverschillig. Toch zou het een vrij lage score moeten krijgen om me ervan te weerhouden terug te keren. (Maar ja, als het zo laag was, waarom zou ik er dan überhaupt zijn? Ik heb het nagekeken: Ze hebben een 97 op 100, waardoor ik me zekerder voel over hen.)
Mijn ouders bezaten een diner in kleine stad Ohio voor ongeveer tien jaar, en ik kan me herinneren dat ze altijd voorzichtig waren over de voedsel inspecteur. Ze wisten wat een grote last het zou zijn om te falen. Soms moesten er correcties worden aangebracht en dan zorgden zij ervoor dat die correct werden aangebracht en dat het in orde kwam. Het betekende duidelijk veel voor hen om zich aan die regels te houden en er was een gevoel van trots dat ze nooit een test niet hadden doorstaan.
De restaurantkeukens zouden op hetzelfde niveau moeten werken als de keukens thuis. Houd ze schoon en zorg ervoor dat het voedsel goed wordt opgeslagen. Verder is er niet veel aan.
U kunt zelfs een test doen om te zien of uw thuiskeuken voldoet aan de normen van het Department of Public Health van LA. Ik heb een B, en ik zou hier nog steeds eten.