Ik heb een kind van twee en een van zes. Ik heb onlangs een e-mail ontvangen die de ronde doet over billenkoek. Er staat duidelijk in dat het NIET geven van billenkoek schadelijk is voor kinderen en dat Dr. Spock (die tegen het geven van billenkoek was) een zoon had die zelfmoord pleegde. Ik realiseer me dat dit incident geen oorzaak en gevolg vertegenwoordigt, maar ik voel me aangesproken door de verwijzing in de e-mail naar bijbelse leerstellingen. In feite wordt de afwezigheid van billenkoek genoemd als oorzaak voor het feit dat kinderen opgroeien tot volwassenen die geen respect hebben voor hun omgeving, hun medemensen en adviseurs en hun kerk.
Ik heb mijn zesjarige een pak slaag gegeven, nadat ik hem duidelijk de regels had uitgelegd en had gezegd dat hij een pak slaag zou krijgen omdat hij zich aan de regels moest houden. (Ja, er zijn genoeg regels waar hij invloed op heeft, maar sommige regels zijn alleen voor mama en papa). Respectloosheid en/of veronachtzaming van deze regels zal resulteren in het opnieuw uitspreken van de regel gevolgd door billenkoek.
Ten slotte kregen mijn twee broers en ik als kind billenkoek, maar op een heel andere manier dan mijn man en ik tegenwoordig doen. Als kinderen kregen we billenkoek van vader omdat we tegen elkaar praatten terwijl we eigenlijk moesten gaan slapen en voor andere kleine vergrijpen die nu willekeurig lijken. We herinneren ons ook de “dreiging” dat we over zijn knie gelegd zouden worden als we ongehoorzaam waren of onderling ruzie maakten. (Vader gaf ons billenkoek voor “niet luisteren” en voor het niet meewerken aan de instructies van de volwassenen). Terugkijkend hebben deze billenkoekjes NIET snel geleid tot het stoppen van “probleem” gedrag.
Met behulp van onze techniek – mijn man en ik zien allebei dat onze zoon zijn gedrag corrigeert door middel van een gesprek, gevolgd door een onmiddellijke spanking. Dit wordt dan gevolgd door de beste verontschuldiging van onze zoon voor het ongewenste gedrag.
Ziet u enig kwaad in onze aanpak? Wij slaan niet voor kleine overtredingen maar voor de mama- en papa-regels die gemaakt moeten worden.
Dank je. (p.s. we doen NIET spank onze twee jaar oude, zoals we het erover eens dat hij niet kan gedrag relateren aan corrigerende spanking.)– Jamie
Jamie-
Vooreerst, ik dank u voor het vragen. Ik hoor hoe graag je het goed wilt doen met je kinderen. Ik hoor ook dat je je kind niet slaat omdat je boos en onhandelbaar bent, maar omdat je wilt dat hij opgroeit tot een goed mens. Uw begrip dat uw tweejarige schade zou ondervinden van billenkoek is prijzenswaardig. Tenslotte hoor ik dat u vraagtekens zet bij de manier waarop uw ouders u als kind hebben geslagen.
Mijn botte antwoord is dat wanneer u uw kind slaat, u het risico neemt zijn psyche en uw relatie met hem te beschadigen. Het onderzoek hiernaar is heel duidelijk, ongeacht de e-mail die op het internet circuleert. Het staat vast dat andere methodes van discipline effectiever zijn, en dat slaan geassocieerd wordt met meer slecht gedrag (na het slaan) dan niet slaan.
Denk je echt dat het nodig is om iemand respectloos te behandelen — hem slaan — om hem te leren jou respectvol te behandelen?
Denk je dat je techniek nog werkt als hij veertien is en groter dan jij, of moet je op dat moment escaleren?
Kinderen discipline bijbrengen houdt ook in dat je ze leert hun boze impulsen te beheersen. Slaan saboteert dat door geweld te modelleren.
U vroeg of ik enig kwaad zie in uw aanpak. Dat zie ik. Hier zijn enkele artikelen die het onderzoek naar slaan uitleggen en waarom ik het overtuigend vind, evenals alternatieven die effectiever zijn in het opvoeden van geweldige kinderen:
Moet ik mijn kind slaan?
Waarom positieve discipline?
De meeste ouders zijn gefrustreerd over discipline. Als ze niet kunnen slaan of slaan, moeten ze op een andere manier medewerking zien te krijgen. Alle dwangmethoden berusten op de dreiging van geweld (wat doe je als je kind de time-out niet accepteert?). Ouders hebben dus het gevoel dat hun gereedschap is afgenomen en dat zij niet weten hoe zij hun kinderen onder controle moeten houden.
Het probleem is dat billenkoek werkt via angst en pijn, en het heeft een prijs — het leert het kind dat slaan in bepaalde omstandigheden ok is, dat mensen die van je houden je pijn zullen doen, en dat er niet altijd op je ouders kan worden gerekend dat ze je begrijpen en helpen. Slaan, en zelfs slaan, laat kinderen achter met een residu van schuld, pijn en angst, bovenop de emoties die hen ertoe brachten zich ongepast te gedragen, dus laten we ons kind al deze gecompliceerde emoties op een rijtje zetten — en zich een slecht mens voelen. We weten dat kinderen die zich slecht voelen, zich ook eerder slecht gaan gedragen. De emotie die hen ertoe aanzette om zich ongepast te gedragen, wordt onderdrukt om er later weer uit te komen, bijvoorbeeld wanneer mama de kamer verlaat en de peuter de baby slaat. We weten allemaal dat iemand die geschopt wordt, een kleiner iemand zoekt om te schoppen.
Kinderen emotionele intelligentie bijbrengen door zich in te leven in hun gevoelens maar hun daden te beperken, geeft kinderen handvatten om beter met hun emoties om te gaan, wat leidt tot beter gedrag. Empathisch opvoeden helpt kinderen om te leren omgaan met welke verontrustende emotie dan ook die hen aanzette tot ongepast gedrag, zoals bijvoorbeeld wanneer de peuter leert dat zijn boosheid op de baby begrijpelijk is, maar dat hij dat gevoel kan uiten naar mama in plaats van de baby te slaan. we weten dat kinderen die zich goed voelen over zichzelf, zich ook eerder “goed gedragen.”
Kinderen hebben zeker grenzen nodig, maar slaan maakt het alleen maar moeilijker voor ze om zich te gedragen. Ik weet dat het gemakkelijker is om kinderen op te voeden zoals we zijn opgevoed dan om zelf liefdevoller en barmhartiger te worden. Maar is dat niet het werk dat we hier moeten doen?
Ik kan niet geloven dat Jezus een kind zou hebben geslagen.
Dr. Laura
PS. De e-mail die u aanhaalt is op meer dan een manier verkeerd geïnformeerd. Dr. Benjamin Spock’s zoon heeft geen zelfmoord gepleegd. Dr. Spock had twee kinderen: Michael en John, en beiden zijn nog in leven. Een van de kleinkinderen, die niet door Dr. Spock is opgevoed, had schizofrenie en heeft wel zelfmoord gepleegd.
Tenzijde, mijn eigen kinderen, die nooit billenkoek hebben gehad of zelfs maar gestraft zijn, zijn verrukkelijke, respectvolle en verantwoordelijke tieners. Ze zouden alles doen om hun vader en mij een plezier te doen. Het is misschien geen oorzaak en gevolg, maar ik huiver bij de gedachte hoeveel minder als zij zouden zijn geworden als ik hun vertrouwen had misbruikt door hen te slaan.
Dear Dr. Laura,
Hier is de New Living Translation van Spreuken 13:24:
“Als je weigert je kinderen discipline bij te brengen, bewijst dat dat je niet van hen houdt; als je van je kinderen houdt, zul je ze snel discipline bijbrengen.”
Het woord “roede” had misschien geïnterpreteerd kunnen worden als fysiek slaan – het lijkt mij dat dit weer een van die vele gevallen is waar het Hebreeuwse woord verschillende betekenissen had en misschien niet eens een goede vertaling en we *weten* gewoon niet welke de juiste was- maar kinderpsychologie was een goede 4500 jaar weg en slaan was de stand van de techniek voor discipline door die samenleving. Voor hen was slaan waarschijnlijk discipline. Voor ons weten we wel beter. Dit zijn mensen die nog steeds overspelige vrouwen in het openbaar stenigden en de straf voor het breken van de sabbat was de dood, IIRC. Mensen evolueren en de maatschappij evolueert en de manier waarop de Joden hun schrift begrepen (en daarna de Christenen) is ook geëvolueerd. Ik geloof dat het zo bedoeld is.
Ik denk niet dat iemand het oneens is met de opvatting dat een goed toegediende *discipline* noodzakelijk is om een gelukkig, goed aangepast mens op te voeden, en dat ouders die hun kinderen geen discipline bijbrengen, hen of de samenleving geen dienst bewijzen en dat zij het niet uit liefde doen, maar eerder uit gebrek aan zorg om de moeite te nemen. Het is veel gemakkelijker om het kleine monster dat de winkel overhoop haalt te negeren dan hem achterna te gaan, hem op te pakken, hem de regels uit te leggen en hem dan uit de situatie te verwijderen als hij zich niet gedraagt… elke keer weer… ook al moet je nog boodschappen doen…ouders die maar wat zitten te kletsen met vrienden terwijl hun kinderen rotzooien, komen op ons over als lui en onbezorgd en zich niet bewust van wat voor de rest van ons duidelijk is, dat hun kind een onaangename, ongedisciplineerde kleine terreur is…en er zijn allerlei manieren om die situatie aan te pakken zonder het kind ooit te slaan.
Ik neem de bijbel niet letterlijk, ik geloof dat iets waarheid kan bevatten zonder letterlijk te zijn, dus ik heb er geen enkel probleem mee om de bedoeling en de boodschap van dit spreekwoord te zien als een van discipline. Er is veel onderliggende waarheid waar we het mee eens zijn, ook al kwam die toen tot uiting op manieren die we gelukkig al een heel eind achter ons hebben gelaten. ~ of moet ik zeggen, Sommigen van ons zijn ver voorbij geëvolueerd. En dan zijn er nog de mafkezen.
SnapDragonfly
De Jamie en SnapDragonfly,
Nadat we het toch over de bijbel hebben, wil ik even een prachtige website voor christelijke ouders noemen. Arms of Love Family Fellowship, op:
http://aolff.com/
Er is ook een geweldige discussiegroep voor moeders op een andere site, Gentle Christian Mothers:
http://www.gentlechristianmothers.com/aboutgcm/
BTW, ik was onlangs in de Morning Show met Mike & Juliet (landelijk) om te praten over het al dan niet to spank. Check it out.