De Dwergpinscher, in het algemeen aangeduid als de “Min Pin,” is ontstaan in Duitsland in de late jaren 1800. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is de Dwergpinscher geen miniatuur versie van de Doberman Pinscher, hoewel veel historici geloven dat beide rassen wel de Duitse Pinscher als gemeenschappelijke voorouder hebben. Bekende voorouders van de Dwerg Pinscher zijn de gladharige Teckel (een Duitse favoriet met uitstekende ratten vaardigheden) en de Italiaanse Greyhound (een ander rattenvanger ras gebruikt op boerderijen waar open velden een snellere hond nodig hadden om ratten en muizen te achtervolgen). De Dwergpinscher werd erkend door de AKC in 1919.
De Dwergpinscher is speels, trots, en moedig. Dwergpinschers zijn zeer energiek en hebben dagelijkse beweging nodig. Ze gedijen op interactie met de eigenaar en zijn trouw aan hun meester(s). Ze zijn zeer beschermend naar hun eigenaars toe, en zijn soms wantrouwig naar vreemden toe. Dit beschermende instinct uit zich in blaffen en uitdagende houdingen. Dwergpinschers zijn ook zeer intelligent, snel reagerend en slim. Ze zijn in staat om snel te leren, maar moeten geleid worden door een eigenaar met roedel-leiderscapaciteiten. Anders kunnen Dwergpinschers koppig, wilskrachtig, territoriaal en overdreven beschermend zijn voor zijn eigenaar(s) en bezittingen. Dwergpinschers moeten op jonge leeftijd worden gesocialiseerd om buitensporige agressiviteit te voorkomen, vooral naar andere honden van hetzelfde geslacht.
De Dwergpinscher is klein en compact met een sterke snuit, brede borst, en lange benen. Zijn vacht is kort en glad en komt voor in 3 verschillende kleurvariëteiten: black and tan, chocolate and tan, of rood. Dwergpinschers bereiken gewoonlijk een gemiddeld volwassen gewicht van 8-10 pond. Kleinere dwergpinschers in zakformaat, bekend als “Pocket Pinschers” zijn gewoon dwergpinschers die niet meer dan 7 pond wegen bij volwassen gewicht.