Het is een veld vol met grote persoonlijkheden, larger-than-life late night televisie komieken en gespreksleiders die Amerika elke avond naar bed brengen. Van Jack Paar’s extemporane small talk tot Steve Allen’s aanstekelijke lach tot Johnny Carson’s geestige monologen, en alle grote persoonlijkheden die de gaststoelen vulden, Amerika heeft al jaren een liefdesrelatie met late night televisieprogramma’s. Het is hoe we tot rust komen, het nieuws van de dag tot ons nemen en lachen om onszelf. En sommige van de meest getalenteerde, en gevarieerde, gastheren hebben ons geleid op het pad naar het Land van Nod.
Voor 30 jaar “The Tonight Show met Johnny Carson” starred de jongen uit Nebraska die nooit leek te verliezen zijn snelle glimlach en vriendelijke houding. Zijn kijkcijfers blijven de hoogste in de geschiedenis van de late avond televisie. Maar Carson en vele anderen in dit overvolle veld – Jay Leno, Conan O’Brien en David Letterman onder hen – hebben veel te danken aan grappige man Steve Allen, die het vliegtuig tussen podium en kijker brak en pionierde met de eerste publieksparticipatiegrappen die late night comedy vandaag domineren.
Al jaren heeft late night tv-programmering Amerika ertoe aangezet om naar de lichtere kant van het nieuws van de dag te kijken, om een beetje te giechelen voordat ze in bed klimmen. En, vanwege het late uur, is de programmering door de jaren heen scherper en provocerender geworden, en daagt ons met humor uit om onszelf een beetje beter te begrijpen.
“The Tonight Show” met Steve Allen
Steve Allen was de eerste gastheer van “The Tonight Show,” en hij is grotendeels verantwoordelijk voor de ontwikkeling van het late night TV-formaat – een kruising tussen een talkshow en een variétéprogramma. Allen bewees dat gekkigheid werkte in de ether, door stunts uit te halen waarbij hij in vaten havermout of kwark sprong of een menselijke bananensplit werd, terwijl medewerkers de komiek bedekten met ijs, warme karamel en stukjes banaan.
“Er was iets wonderlijks kinderlijks aan Steve Allen. Hij was als een volwassene die zich als een kind gedroeg. Hij was luidruchtig,” zegt late night show host Jay Leno.
Allen deconstrueerde ook het podium van late night televisie, ging het publiek in of de straat op om gewone mensen te betrekken bij zijn televisie capriolen.
“Ik ging het publiek in en begon willekeurig met mensen te praten, rond te hossen zoals ik deed op de middelbare school, en het kreeg heel grote lachsalvo’s,” herinnert Allen zich. “Maar ik wist niet dat je dat kon doen voor de kost. Ik dacht dat dat te gemakkelijk was.”
“The Tonight Show With Johnny Carson”
De frisse Johnny Carson leidde 30 jaar lang de succesvolle “Tonight Show” franchise op NBC, en zijn Midwesten gevoeligheden en jongen-naast-de-deur houding sloeg precies de juiste snaar bij late night kijkers.
“Hij wilde nooit de meest flitsende, fancy,” herinnert late night talkshow host, Jay Leno. “Hij was altijd de stijlvolste.”
Carson erfde het eerbiedwaardige “Tonight Show” podium van de groten voor hem – Steve Allen en Jack Paar – maar hij verbreedde de aantrekkingskracht van de show en maakte het een nietje van de Amerikaanse popcultuur. “Mensen realiseren het zich niet: Zo goed als Jack Paar het deed in de ratings, toen Johnny Carson kwam, ik weet niet of verdubbeld, maar het was vrij dicht bij, “zegt Leno.
Carson creëerde humoristische sketches met komische stamgasten zoals Betty White, Jonathan Winters en Don Rickles, en hij ontwikkelde ook grappige personages voor zichzelf om te spelen, zoals, “Carnac the Magnificent” en “Aunt Blabby.”
“Late Night With Conan O’Brien”
In 1993 was Conan O’Brien een komedieschrijver die de aandacht had getrokken van “Saturday Night Live” bedenker Lorne Michaels. Toen de leiding van NBC een vervanger zocht voor een leeg slot dat was achtergelaten door komiek en gastheer David Letterman, drong Michaels er bij de schrijver op aan auditie te doen. Hoewel Conan weinig ervaring had op het scherm, slaagde de lange, onhandige schrijver in de auditie, waarbij hij meer doorgewinterde talenten als Drew Carey en Jon Stewart voorbleef. De eerste paar seizoenen van zijn show waren rotsachtig, maar “Late Night met Conan O’Brien” trok uiteindelijk kritische lof en veel fans, en het bleef 16 jaar in de lucht.
O’Brien brengt een zelfspot, sarcastische humor in de lucht, doorspekt met zijn eigen fysieke eigenzinnige bewegingen. Toen O’Brien voor het eerst in de ether verscheen, zei de bekende tv-criticus Tom Shales van de Washington Post: “De jongeman is een levende collage van vervelende zenuwtrekjes. Hij giechelt en tettert, wiebelt rond en friemelt met zijn handboeien. Hij heeft donkere, kleine kraaloogjes als een konijn. Hij is een van de blankste blanken ooit.” Shales trok later zijn kritiek in, en het siert hem dat O’Brien munt heeft geslagen uit deze karaktertrekken, waardoor hij legioenen fans aan zich heeft weten te binden.