Posted on April 6, 2016 by
Sarah
Recently, I’ve been researching state lunch and break laws, as well as other work-hour related issues. In Michigan regelt de staatswet alleen de maaltijdpauzes voor werknemers onder de 18 jaar. De wet schrijft voor dat werknemers tussen 14 en 17 jaar een maaltijdpauze van 30 minuten krijgen als ze vijf uur of langer gewerkt hebben. Dit kan een onbetaalde pauze zijn.
Terwijl de wet van Michigan geen lunch- en pauzebepalingen kent voor werknemers van 18 jaar en ouder, moeten inwoners van de staat weten dat zij worden gedekt door verschillende federale verordeningen.
De federale wet schrijft geen specifieke maaltijd- of rustpauzes voor. De federale wetgeving schrijft geen specifieke maaltijd- of rustpauzes voor, maar geeft wel aan of een werknemer tijdens deze pauzes al dan niet moet worden betaald. Korte pauzes (gewoonlijk 20 minuten of minder) moeten als gewerkte uren worden geteld. Echte “maaltijdpauzes” duren gewoonlijk 30 minuten of meer, en hoeven niet als werktijd te worden betaald. Tijdens een onbetaalde maaltijdpauze moet een werknemer volledig vrij zijn van zijn of haar werk. Als de werknemer nog taken moet uitvoeren (zelfs kleine taken zoals het beantwoorden van een telefoon), kan het niet worden beschouwd als een maaltijd- of lunchperiode en moet het worden betaald.
De federale wet bevat ook voorschriften met betrekking tot de beloning van werknemers tijdens wacht-, slaap- en reistijden. Of wachttijd al dan niet als betaalde werktijd moet worden beschouwd, hangt af van de omstandigheden.
Als een werknemer op de werkplek is en iets van zijn of haar keuze mag doen terwijl hij of zij wacht tot een taak is voltooid of tot een andere begint, wordt dit over het algemeen als betaalde werktijd beschouwd. Een veelvoorkomend voorbeeld hiervan zou een brandweerman kunnen zijn die een boek leest op de kazerne terwijl hij wacht op een brandoproep. Anderzijds, als een werknemer thuis of elders “wachtdienst” verricht en wacht op een oproep, wordt dit over het algemeen niet als betaalde werktijd beschouwd. Om dit het geval te laten zijn, moet de werknemer ook tijdens de wachtdienst een grote vrijheid hebben om te doen wat hij of zij wil en voldoende tijd hebben om op de oproepen te reageren.
Wat de reistijd betreft, geldt het principe dat de tijd die wordt besteed aan het normale dagelijkse woon-werkverkeer niet als betaalde arbeidstijd wordt beschouwd. Indien een werknemer echter reist in het kader van een dagtaak, moet dit als betaalde werktijd worden beschouwd.
Een andere laatste kwestie van belang kan de slaaptijd zijn. Een werknemer die minder dan 24 uur in dienst moet zijn, wordt geacht te “werken”, zelfs indien hij of zij gedurende een deel van die uren mag slapen wanneer hij of zij niet in dienst is. Als een werknemer meer dan 24 uur in dienst is, mag een slaaptijd van ten hoogste acht uur van de werktijd worden afgetrokken. Dit kan echter alleen als er slaapruimte beschikbaar is en de werknemer ten minste vijf uur ononderbroken kan slapen.
Een lijst van staats- en federale voorschriften met betrekking tot lunch en pauze wetgeving is te vinden op de Michigan All in One Labor Law Poster. Deze poster bevat ook informatie over alle andere vereisten van de staats- en federale arbeidswetgeving.