Nefrocalcinose: De afzetting van calcium (in de vorm van calciumfosfaat en calciumoxalaat) in de substantie van de nier, een proces dat de werking van de nierfunctie kan belemmeren. De aandoening kan symmetrisch zijn of, bij anatomische aandoeningen zoals medullaire sponsnier, slechts een enkele nier betreffen.
Nefrocalcinose wordt veroorzaakt door een aantal aandoeningen, waaronder: de overmatige uitscheiding van calcium door de nier, renale tubulaire acidose, medullaire sponsnier, hypercalciëmie (hoge calciumniveaus in het bloed), niercorticale necrose, en tuberculose. Nefrocalcinose komt relatief vaak voor bij premature kinderen, deels door intrinsiek niercalciumverlies en deels door verhoogde calciumexcretie wanneer zij diuretica toegediend krijgen. Andere oorzaken zijn hyperparathyroïdie, sarcoïdose, oxalose, papillaire necrose, chronische glomerulonefritis, transplantaat afstoting en trauma. Geneesmiddelen kunnen calcinose veroorzaken, waarbij acetazolamide, amfotericine B en triamtereen vaak een rol spelen.
Fragmenten calciumoxalaat of calciumfosfaat kunnen uit de nier losraken en kernen vormen voor de vorming van nierstenen (nefrolithiasis).
Nefrocalcinose kan uiteindelijk leiden tot acute obstructieve uropathie of chronische obstructieve uropathie, wat uiteindelijk leidt tot nierfalen. De aandoening wordt vaak ontdekt wanneer zich symptomen van nierinsufficiëntie/nierfalen, obstructieve uropathie of urinewegstenen ontwikkelen.
SLIDESHOW
Hartaandoening: Oorzaken van een hartaanval Zie diashow