Mythes over urineweginfecties ontkrachten | Understanding UTIs, Part 3

author
3 minutes, 10 seconds Read

“Ik heb veel gelezen over cranberrysap. Werkt dat echt?”

Catherine, 22, had net haar eerste urineweginfectie opgelopen vlak voor een reis naar Alaska. Nadat ze haar symptomen had opgezocht, besefte ze al snel dat er online veel verwarrende informatie over UTI’s te vinden was, en ze wist niet zeker wat feit of fictie was. Gefrustreerd door de websites, besloot ze haar arts te raadplegen.

Zoals met veel gezondheidsinformatie, kan het internet patiënten in een konijnenhol leiden als het gaat om UTI’s. Hier zijn zeven veelvoorkomende mythes — en de waarheid, of het gebrek aan bewijs, erachter.

Mythe 1: Om een UTI te voorkomen, reinig je je vagina met water en zeep.

FALSE: Het gebruik van producten om het vaginale gebied schoon te maken, helpt een UTI niet voorkomen en kan de pH-waarde en het bacteriële evenwicht verstoren. U hoeft de vagina niet te wassen, te douchen of reinigingsdoekjes te gebruiken.

Was de buitenkant van uw geslachtsdelen voorzichtig met water en zeep.

Mythe 2: Als uw urine troebel is of een vreemde geur heeft, dan heeft u een UTI.

FALSE: Onderzoek heeft uitgewezen dat de helderheid en geur van urine geen nauwkeurige manier is om een UTI vast te stellen, omdat dit kan afhangen van hoeveel water u drinkt en wat u hebt gegeten.

Mythe 3: Alleen vrouwen kunnen UTI’s krijgen.

FALSE: Hoewel vrouwen een veel groter risico lopen op een UTI, kunnen ook mannen en niet-binaire of transseksuelen UTI’s krijgen. Bovendien kunnen kinderen, zwangere vrouwen en ouderen UTI’s krijgen.

Mythe 4: Je kunt alleen een UTI krijgen als je seksueel actief bent.

FALSE: UTI’s worden veroorzaakt door bacteriën die het urinewegstelsel infecteren. Hoewel geslachtsgemeenschap het risico op het krijgen van een UTI kan verhogen, zijn er veel andere manieren bekend om een UTI te krijgen. De infectie kan bijvoorbeeld ook worden veroorzaakt door douchen of een slecht gecontroleerde diabetes. Soms is de aanleiding voor een UTI onbekend.

Mythe 5: Een UTI kan niet vanzelf overgaan.

FALSE: Uit onderzoek is gebleken dat 25-42% van de vrouwen zonder antibiotica kan herstellen van een ongecompliceerde UTI. Maar een onbehandelde UTI kan zich soms ontwikkelen tot een zeer ernstige infectie, waarschuwt Stanford-arts Randall Stafford, MD, PhD. “Het is verstandig om naar een gezondheidsdeskundige te gaan als je denkt dat je een UTI hebt,” zei hij.

Mythe 6: Het drinken van cranberrysap of -extract kan een UTI voorkomen of behandelen.

FALSE: Cranberrysap wordt vaak gebruikt om UTI’s te voorkomen, omdat het proanthocyanidinen bevat die voorkomen dat bacteriën zich aan de blaaswand hechten. Studies hebben echter aangetoond dat cranberryproducten UTI’s niet significant voorkomen of behandelen.

Mythe 7: Het nemen van probiotica kan je beschermen tegen een UTI.

THE JURY’S OUT: Het bewijs dat probiotica vaginale of gastro-intestinale bacteriële gemeenschappen herstellen is gemengd, aldus Stafford. Je kunt het desgewenst gebruiken, maar het potentiële voordeel is waarschijnlijk klein.

Betrouwbare bronnen voor informatie over UTI’s

Een van de grootste bronnen als het gaat om uw gezondheid is uw arts of geavanceerde praktijkverlener (nurse practitioner of physician assistant).

Daarnaast zijn hier enkele nuttige en betrouwbare websites.

  • Center for Disease Control urineweginfectie
  • Office on Women’s Health urineweginfectie
  • MedlinePlus

Controleer altijd de bron van uw gezondheidsinformatie, en net als Catherine, raadpleeg een gezondheidswerker als u vragen hebt.

Dit is het derde bericht in de serie Understanding UTIs. Het doel van deze zevendelige serie is om gemakkelijk te begrijpen, wetenschappelijk gefundeerde informatie over UTI’s te verstrekken. Patiënten waarnaar wordt verwezen zijn samenstellingen, samengesteld uit werkelijke ervaringen van patiënten.

Joanna Langner is een afgestudeerde student in Community Health and Prevention Research aan Stanford die geïnteresseerd is in gezondheidsverschillen en de gezondheid van vrouwen. Ze schreef deze serie met de steun van Randall Stafford, MD, PhD, hoogleraar geneeskunde en directeur van het Program on Prevention Outcomes and Practices, en Kim Chiang, MD, klinisch assistent-professor geneeskunde.

Foto door Jez Timms

Similar Posts

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.