Oceanië: Onze lucht. Ons Land. Onze Oceaan. Our People.
Oceania is geografisch gezien een van IUCN’s grootste regionale programma’s en bestrijkt meer dan 100 miljoen vierkante kilometer van de Stille Oceaan. De regio Oceanië van de IUCN omvat Australië, Nieuw-Zeeland en de 22 landen en gebieden van de eilanden in de Stille Oceaan die samen Melanesië, Micronesië en Polynesië vormen.
De regio strekt zich uit over bijna 12.000 km van oost naar west en 6.000 km van noord naar zuid, met een gecombineerde Exclusieve Economische Zone van bijna 40 miljoen vierkante km. Daartegenover staat een totale landoppervlakte van iets meer dan 8,5 miljoen vierkante km, waarbij de grotere eilanden Australië (7 miljoen vierkante km), Papoea-Nieuw-Guinea (463.000 vierkante km) en Nieuw-Zeeland (268.000 vierkante km) ongeveer 93% van deze totale landoppervlakte voor hun rekening nemen.
De totale menselijke bevolking wordt geschat op 35 miljoen, waarvan iets meer dan 22 miljoen in Australië en 4 miljoen in Nieuw-Zeeland. Er wonen ongeveer 9 miljoen mensen in de verschillende eilandstaten en -gebieden in de Stille Oceaan, met verschillen naar gelang van de grootte van het land: bijvoorbeeld meer dan 5 miljoen mensen in de grootste landmassa Papoea-Nieuw-Guinea en bevolkingsaantallen onder de 2.000 in landen als Niue en Tokelau. De Pitcairn-eilanden hebben minder dan 50 inwoners. Elk jaar komen er maar liefst 3 miljoen bezoekers naar de regio om deze cijfers te verhogen.
IUCN Regionaal Kantoor Oceanië
De regio Oceanië van de IUCN bestaat uit de 24 landen en gebieden van Polynesië, Micronesië, Melanesië, Australië en Nieuw-Zeeland. Oceanië is geografisch gezien een van de grootste regionale programma’s van de IUCN, met een oppervlakte van meer dan 100 miljoen km2 aan land en oceaan. Oceanië bevat ook een gevarieerd scala aan ecosystemen, van koraalriffen tot kelpwouden, mangroves tot bergwouden, en wetlands tot woestijnen.
Overal in de Stille Oceaan ondersteunt de natuur het dagelijkse levensonderhoud van eilandgemeenschappen. De natuur is zowel cultureel belangrijk als de primaire bron van voedsel, water en inkomen. Door de toenemende druk van bevolkingsgroei, winningsindustrieën, infrastructuurontwikkelingen en invasieve soorten neemt in veel landen het risico van biodiversiteitsverlies echter toe.
Australië en Nieuw-Zeeland leiden de economische ontwikkeling van de regio en beschikken over een solide capaciteit op het gebied van milieubeheer van ontwikkelingen. De landen en territoria van de eilanden in de Stille Oceaan hebben de afgelopen jaren ook vooruitgang geboekt bij de opbouw van milieubeheer en milieubeleid. De IUCN treedt vaak op als bemiddelaar voor het milieu en moedigt regeringen, gelijkgestemde organisaties en gemeenschappen aan om samen te werken aan een duurzaam beheer van de natuurlijke hulpbronnen.
