Met Pokémon Black 2 en Pokémon White 2 heeft ontwikkelaar Game Freak eindelijk besloten om er niet langer omheen te draaien en ons een ‘echt’ vervolg te geven in plaats van een Pokémon Platinum-achtig uitbreidingspakket. De serie is er ook beter door geworden, ook al blijft de veelgeprezen nadruk op storytelling grotendeels overbodig.
De game speelt zich twee jaar na de gebeurtenissen in de originele Pokémon Black en White af en bevat een nieuwe stille hoofdpersoon, een nieuwe rivaal en een handvol nieuwe gymleiders. Belangrijker nog, er zijn nieuwe Pokémon – of moet ik zeggen, oude Pokémon. Unova zit nu vol met Pokémon uit vorige generaties – een welkom gezicht voor fans van de serie. De Pokémon-wereld voelt hierdoor groter en meer verbonden dan hij al is, en de Unova-Pokémon krijgen het gevoel dat ze “deel uitmaken van de familie.”
Teleurstellend genoeg zijn de terugkerende Pokémon niet het enige vertrouwde onderdeel. Zoals gebruikelijk volgt Black 2 en White 2 rigoureus de badge/Elite 4-formule die allang is uitgewerkt, maar nooit meer zal verdwijnen. Wat jammer dat Game Freak deze kans niet heeft aangegrepen om wat te experimenteren met de formule en de gebruikelijke geforceerde badge-zoektocht af te zwakken (of volledig optioneel te maken). Pokémon kan als franchise tegelijkertijd heel slim en innovatief zijn, en irritant vastgeroest in zijn gewoontes.%Gallery-155420%Het is belangrijk om te vermelden dat voorkennis van Pokémon Black en White niet nodig is om ten volle van Black en White 2 te kunnen genieten. Het voegt wat context toe aan het verhaal, en de Mass Effect-achtige mogelijkheid om te linken met het originele spel om verschillende herinneringen toe te voegen is netjes, maar verder zijn ze relatief op zichzelf staand. Black and White 2 heeft vanaf het begin meer en betere Pokémon, en het verhaal wordt al snel een verre herinnering als de Elite 4 eenmaal uitgespeeld zijn. Het is beter om meteen met de deur in huis te vallen en vroeg met de goede dingen te beginnen.
Een ding dat ik echt leuk vind aan Black and White 2 ten opzichte van de originele games is de nieuwe post-game content. Niet dat er een tekort was aan bonuscontent in het originele Black and White; ik geef gewoon de voorkeur aan wat het vervolg te bieden heeft. Een van de coolste onderdelen is het Pokémon World Tournament, waarin de meeste gymleaders en kampioenen uit de eerste vier generaties terugkeren voor één groot toernooi. Het is een leuk stukje nostalgie voor degenen die al vanaf het begin spelen, en een pittige uitdaging voor iedereen die alle toernooien probeert te halen.
Ook leuk is het Hollywood-achtige PokéStar Studios, dat teruggrijpt op de wedstrijden en musicals uit eerdere spellen – altijd een van mijn favoriete onderdelen. In PokéStar Studios volgen jij en je Pokémon een script (met een beetje ruimte voor improvisatie), waarna je wordt beoordeeld door het publiek dat de film bekijkt. Het is de perfecte uitdaging voor mijn geliefde Flareon, die op dit moment meer dan twintig lintjes heeft en klaar is om een filmster te worden (als ik haar maar een coole zonnebril kan geven om de look compleet te maken).
Finitief heeft Pokémon nu ook prestaties in het spel. Je kunt deze medailles verdienen door toernooien te voltooien, met anderen te handelen of gewoon veel items in de winkel te kopen. Dit is een toevoeging die allang had moeten komen, vooral gezien Pokémon’s beruchte obsessief-compulsieve fanbase. Het maakt me des te gemotiveerder om er echt in te duiken en te proberen mijn Pokédex voor het eerst sinds Pokémon Fire Red (die overigens nog steeds de beste en aantrekkelijkste Pokedéx ooit heeft) te vullen.
Het spelen van Pokémon Black and White 2 is voor mij een verfrissende ervaring gebleken. Terwijl ik door de wereld zwerf met mijn Infernape op sleeptouw, valt het me steeds weer op hoe groot de Pokémon-wereld is geworden. Dankzij Wi-Fi-functies als de Global Trade Service en StreetPass-achtige elementen als Join Avenue, waar speciale winkelverkopers worden toegevoegd door andere fans te passeren, voel ik me meer verbonden dan ooit. Er is echt belachelijk veel te doen als de begrenzers eraf zijn en je op je gemak op verkenning kunt gaan. Ik zou vaak willen dat ik het badge-verzamelen gewoon kon overslaan en meteen aan de slag kon met het vechten in toernooien en het verzamelen van Pokémon. Ik neem aan dat Game Freak echter aan de nieuwe spelers moet denken; en hoe vermoeiend de campagne voor mij ook is geworden, ik kan me voorstellen dat de goed uitgebalanceerde uitdaging van de gymgevechten en het gevarieerde aanbod aan Pokémon een genot zal zijn voor nieuwkomers.
Pokémon Black 2 en White 2 zijn waarschijnlijk de laatste van de vijfde generatie, die wat zwakker is geweest dan de uitstekende Diamond- en Pearl-afleveringen, maar toch even populair is gebleven als altijd. Nu de Nintendo 3DS in volle bloei staat, komt de volgende generatie er vast snel aan, en Game Freak zal meer middelen dan ooit hebben om zijn unieke wereld uit te breiden. Het zal fascinerend zijn om te zien wat ze doen met de ingebouwde StreetPass-tools en de sterk verbeterde Wi-Fi. De AR-gestuurde Pokémon Dream Radar – een soort betaalde minigame die beschikbaar is op de 3DS en die kan worden geïntegreerd met Black en White 2 – heeft al een tipje van de sluier opgelicht.
Pokémon Dream Radar
In de tussentijd voelen Pokémon Black 2 en White 2 aan als de ‘echte’ versies van Black en White, net zoals Crystal, Emerald en Platinum aanvoelden als de echte versies van hun respectievelijke generaties. Het heeft meer Pokémon, betere post-game content en, afgezien van een paar toegevoegde extraatjes zoals de eerder genoemde Memory Link, maakt het de originele games grotendeels overbodig. Of terugkerende fans Black and White 2 moeten oppikken, hangt er helemaal vanaf of je al uitgekeken bent op Pokémon. Het vervolg is groter en beter dan het origineel, maar het blijft Pokémon. In je hart weet je al of je er klaar voor bent om nog eens acht badges door te ploeteren en ze allemaal weer te vangen.
In mijn geval heeft Pokémon Black and White 2 me een nieuwe kijk op de serie gegeven. Voor het eerst in jaren ben ik klaar om de constante sleur van het opvoeden van het perfecte monster opzij te zetten en me echt te verdiepen in wat de wereld van Pokémon te bieden heeft. Een wereld die groter en interessanter aanvoelt dan ooit.
Deze recensie is gebaseerd op de retailversies van Pokémon Black 2 en Pokémon White 2, geleverd door Nintendo.
Joystiqs recensiescores zijn gebaseerd op een schaal die aangeeft of het spel in kwestie je tijd waard is — een vijf-ster is een definitief ‘ja’ en een één-ster is een definitief ‘nee’. Lees hier voor meer informatie over onze beoordelingsrichtlijnen.