EffectiviteitEdit
Na vaccinatie is 95% van de mensen beschermd tegen difterie, 80% tot 85% tegen kinkhoest, en 100% tegen tetanus. Wereldwijd daalde het aantal sterfgevallen door tetanus bij pasgeborenen van 787.000 in 1988 tot 58.000 in 2010, en 34.000 sterfgevallen in 2015 (een daling van 96% ten opzichte van 1988).
In de jaren 40, vóór het vaccin, waren er ongeveer 550 gevallen van tetanus per jaar in de Verenigde Staten, wat is gedaald tot ongeveer 30 gevallen per jaar in de jaren 2000. Bijna alle gevallen zijn onder degenen die nooit een vaccin hebben gekregen, of volwassenen die niet up-to-date zijn gebleven op hun 10-jaar booster shots.
ZwangerschapEdit
Guidelines over prenatale zorg in de Verenigde Staten specificeren dat vrouwen tijdens elke zwangerschap een dosis van het Tdap-vaccin moeten krijgen, bij voorkeur tussen week 27 en 36, om antilichaamoverdracht naar de foetus mogelijk te maken. Alle postpartumvrouwen die nog niet eerder een Tdap-vaccin hebben gekregen, wordt aanbevolen dit vóór het ontslag na de bevalling te doen. Zwangere vrouwen die nog nooit een tetanusvaccin hebben gehad (d.w.z. noch DTP of DTaP, noch DT als kind of Td of TT als volwassene) wordt aangeraden een serie van drie Td-vaccinaties te krijgen vanaf de zwangerschap om bescherming tegen maternale en neonatale tetanus te verzekeren. In dergelijke gevallen wordt aanbevolen één dosis Td te vervangen door Tdap, opnieuw bij voorkeur tussen 27 en 36 weken zwangerschap, en vervolgens de serie te voltooien met Td.
Specifieke typenEdit
Het eerste vaccin wordt gegeven in de zuigelingenperiode. De baby krijgt het DTaP-vaccin ingespoten, dat bestaat uit drie inactieve toxinen in één injectie. DTaP beschermt tegen difterie, pertussis en tetanus. Dit vaccin is veiliger dan het vroeger gebruikte DTP. Een andere optie is DT, een combinatie van difterie- en tetanusvaccins. Dit wordt als alternatief gegeven aan zuigelingen die conflicten hebben met het DTaP-vaccin. Quadrivalente, pentavalente en hexavalente formuleringen bevatten DTaP met een of meer van de aanvullende vaccins: geïnactiveerd poliovirusvaccin (IPV), Haemophilus influenzae type b-conjugaat, Hepatitis B, waarbij de beschikbaarheid varieert in verschillende landen.
Voor de tienjaarlijkse booster kan Td of Tdap worden gebruikt, hoewel Tdap duurder is.
SchemaEdit
Omdat DTaP en DT worden toegediend aan kinderen jonger dan een jaar, is de aanbevolen plaats voor injectie de anterolaterale dijspier. Indien nodig kunnen deze vaccins echter in de deltaspier worden geïnjecteerd.
De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) beveelt zes doses aan in de kindertijd, te beginnen op de leeftijd van zes weken. Vier doses DTaP moeten in de vroege kinderjaren worden toegediend. De eerste dosis moet rond de leeftijd van twee maanden worden toegediend, de tweede op de leeftijd van vier maanden, de derde op de leeftijd van zes maanden, en de vierde van de leeftijd van vijftien tot achttien maanden. Er is een aanbevolen vijfde dosis voor vier- tot zesjarigen.
Td en Tdap zijn voor oudere kinderen, adolescenten en volwassenen en kunnen in de deltaspier worden geïnjecteerd. Dit zijn boosters en worden om de tien jaar aanbevolen. Het is veilig om kortere intervallen te hebben tussen een enkele dosis Tdap en een dosis van de Td-booster.
Extra dosesEdit
Booster shots zijn belangrijk omdat de productie van lymfocyten (antilichamen) niet op een constant hoog activiteitsniveau is. Dit komt omdat na de introductie van het vaccin, wanneer de lymfocytenproductie hoog is, de productieactiviteit van de witte bloedcellen zal beginnen af te nemen. De afname van de activiteit van de T-helpercellen betekent dat er een booster moet zijn om de witte bloedcellen actief te houden.
Td en Tdap zijn de boostershots die om de tien jaar worden gegeven om de immuniteit te handhaven voor volwassenen van negentien jaar tot vijfenzestig jaar.
Tdap wordt gegeven als een eenmalige, eenmalige dosis die de tetanus-, difterie- en acellulaire kinkhoestvaccinaties omvat. Deze mag niet worden toegediend aan personen jonger dan elf jaar of ouder dan vijfenzestig jaar.
Td is de herhalingsprik die wordt gegeven aan personen ouder dan zeven jaar en bevat de tetanus- en difterietoxoïden. Td bevat echter minder difterietoxoïd, vandaar dat de “d” een kleine letter is en de “T” een hoofdletter.
In 2020 heeft het Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention (CDC) Advisory Committee on Immunization Practices (ACIP) aanbevolen tetanus- en difterietoxoïdenvaccin (Td) of Tdap te gebruiken voor de tienjaarlijkse Td-booster, tetanuspreventie tijdens wondverzorging, en voor extra vereiste doses in het inhaal-immunisatieschema als een persoon ten minste één Tdap-dosis heeft ontvangen.