Prepared Statement of Senator Chuck Grassley of Iowa
Chairman, Senate Committee on the Judiciary
The Role of Supreme Court Justices
Tuesday, March 15, 2016
Mr. President, de volgende rechter van het Hooggerechtshof zou de richting van het Hof drastisch kunnen veranderen. En de meerderheid van dit orgaan vindt dat het Amerikaanse volk niet de kans mag worden ontzegd om mee te beslissen over deze vraag.
Wij vinden dat er een debat moet zijn over de rol van de rechters van het Hooggerechtshof in ons constitutionele systeem.
Met dat in gedachten, wil ik een paar minuten besteden aan het bespreken van de juiste rol van het Hof.
Voordat ik daar op inga, wil ik opmerken dat de minderheidsleider doorgaat met zijn dagelijkse missives over de vacature bij het Hooggerechtshof. De meesten van ons hier nemen wat hij zegt met een korreltje zout. Dus, ik ga geen tijd verspillen om te reageren op alles wat hij zegt. Ik wil alleen opmerken dat dit is wat hij zei in 2005 toen de andere kant een aantal Circuit Court nominaties aan het filibusteren was, en een paar maanden voordat ze de Alito nominatie voor het Supreme Court aan het filibusteren waren:
“De taken van de Senaat zijn uiteengezet in de Amerikaanse grondwet. Nergens in dat document staat dat de Senaat de plicht heeft presidentskandidaten een stem te geven. Er staat dat benoemingen worden gedaan met het advies en de instemming van de Senaat. Dat is iets heel anders dan dat elke genomineerde een stem krijgt.”
Daarmee wil ik het hebben over de juiste rol van een rechter onder onze grondwet.
Mr. President, een deel van wat Amerika tot een uitzonderlijke natie maakt, is ons oprichtingsdocument. Het is de oudste geschreven grondwet in de wereld.
Het creëerde een functionerende republiek, zorgde voor stabiliteit, beschermde individuele rechten, en was zo gestructureerd dat verschillende takken en niveaus van de overheid zich kunnen verzetten tegen aantasting van hun verantwoordelijkheidsgebieden.
Een geschreven Grondwet bevat woorden met vaste betekenissen. De Grondwet, en in veel opzichten de natie, heeft overleefd omdat we trouw zijn gebleven aan die woorden. En onze constitutionele republiek wordt uiteindelijk beschermd door een Hooggerechtshof dat toeziet op de naleving van de Grondwet en zijn tekst.
Onze Grondwet creëert een republiek waarin het volk beslist wie het zal regeren, en volgens welke regels. Het Hooggerechtshof kan de wensen van het volk alleen terzijde schuiven wanneer de Grondwet verbiedt wat de door het volk gekozen functionarissen hebben bepaald.
In het andere geval zijn de uitspraken van het Hof ongepast.
Anders gezegd, de rechters hebben niet het recht om het democratisch proces te vervangen door hun eigen opvattingen.
Waar de Grondwet zwijgt, beslist het volk hoe het wordt geregeerd. Dit fundamentele kenmerk van onze republiek is van cruciaal belang voor het behoud van de vrijheid.
De verleiding om hun eigen opvattingen toe te passen in plaats van de Grondwet heeft altijd op de loer gelegen bij de rechters. Dit leidde tot de Dred Scott beslissing. Het leidde tot het verwerpen van veel economische regels in het begin van de vorige eeuw.
En de Amerikanen weten de laatste decennia maar al te goed dat het Hooggerechtshof dit regelmatig heeft gedaan.
Justice Scalia was van mening dat om objectiviteit in plaats van subjectiviteit in de rechterlijke besluitvorming te waarborgen, de Grondwet moet worden gelezen volgens zijn tekst en zijn oorspronkelijke betekenis zoals die werd begrepen op het moment dat die woorden werden geschreven.
De Grondwet is wet, en die heeft betekenis. Anders is wat het hof aanbiedt slechts politiek, vermomd als grondwettelijk recht.
Justice Scalia schreef dat de rechtsstaat een wet van regels is. Recht is NIET dat rechters hun eigen beleidsvoorkeuren in de Grondwet lezen.
Het is geen multi-factor afwegingstest die niet aan de tekst is gebonden. We weten allemaal dat de rechters deze afwegingstoetsen toepassen om hun eigen beleidsvoorkeuren te bereiken.
Het hof is niet bezig, en zou dat ook niet moeten zijn, met een voortdurende grondwettelijke conventie die bedoeld is om ons oprichtingsdocument aan te passen aan de persoonlijke beleidsvoorkeuren van de rechters.
De Grondwet is geen “levend” document. Het gevaar van een rechter die meent het recht te hebben om de Grondwet te “updaten”, is dat hij die altijd zal updaten om hem in overeenstemming te brengen met zijn eigen opvattingen.
Dat is niet de juiste rol van een rechter. Zoals rechter Scalia het uitdrukte: “De tijden veranderen” is een zwak excuus voor het veronachtzamen van plicht.
Nu, als conservatieven zeggen dat de rol van de rechters is om de grondwet te interpreteren en niet om wetten te maken vanaf de bank, dan geven we een visie die zo oud is als de grondwet zelf. De grondleggers scheidden de bevoegdheden van de federale overheid.
Deze opvattingen over de rechterlijke rol onder de Grondwet waren ooit wijdverbreid. Maar vanaf het Warren Court in de jaren ’60, ontstond het idee dat de rechters de maatschappij moesten veranderen. Democratie was rommelig en traag. Het was veel gemakkelijker voor de rechters om hun wil aan de samenleving op te leggen onder het mom van grondwettelijke interpretatie.
Acteren als een super-wetgevende macht was zoveel krachtiger dan het beslissen van zaken door het lezen van de wettekst en het verslag.
De opvatting werd postgevat dat een rechter over een juridische kwestie kon stemmen net zoals hij of zij zou stemmen als wetgever. Misschien hebben de grondleggers onderschat wat Federalist 78 de “minst gevaarlijke tak” noemde, een tak die “geen enkele actieve resolutie kan nemen.”
Sinds de dagen van het Warren Court is deze activistische aanpak gebruikelijk: het als ongrondwettelijk neerhalen van wetten waar de Grondwet niet eens over gaat.
Nu is president Obama, tot zijn eer, expliciet geweest in zijn opvatting dat de rechters niet aan de wet gebonden zijn.
Hoewel hij gewoonlijk lippendienst bewijst aan de traditionele, beperkte en juiste rol van het hof om zaken te beslissen op basis van wet en feiten, is hij er altijd snel bij om toe te voegen dat in de moeilijke gevallen een rechter naar haar “hart” moet kijken, of moet vertrouwen op “empathie.”
De “empathie-standaard” van de president is volledig in strijd met de rechterlijke plicht om onpartijdig te zijn. Een rechter vragen om empathie in overweging te nemen bij het beslissen over zaken is een rechter vragen om te oordelen op basis van zijn of haar eigen, persoonlijke opvatting over goed en fout, in plaats van de wet.
Zoals ik al zei, iedereen weet dat deze president de huidige vacature niet zal vervullen. Niettemin heeft de president aangegeven dat hij van plan is een nominatie in te dienen.
Maar terwijl we debatteren over de juiste rol van het hof, en wat voor soort rechter de volgende president moet nomineren, is het leerzaam om te onderzoeken wat de president zegt te zoeken in een genomineerde.
De president heeft duidelijk gemaakt dat zijn kandidaat, wie het ook wordt, niet alleen over de wet of de grondwet zal beslissen. Hij schreef dat in “zaken die het Hooggerechtshof bereiken waarin de wet niet duidelijk is,” de rechter zijn of haar “levenservaring” moet toepassen.
Dit is natuurlijk gewoon een bijgewerkte versie van dezelfde standaard die we al eerder van deze president hebben gehoord.
Het is de ‘empathie’ standaard.
Natuurlijk heeft een rechter die tot beslissingen komt op basis van “empathie” of “levenservaring” een sterke prikkel om elke zaak als onduidelijk te lezen, zodat zij de vrije hand hebben om op hun “levenservaringen” te vertrouwen om tot “rechtvaardige” uitkomsten te komen.
De president zei ook dat elke rechter die hij zou benoemen, zou kijken naar “de manier waarop de dagelijkse realiteit van het leven van mensen in een grote, ingewikkelde democratie, en in snel veranderende tijden, wordt beïnvloed. Dat is, denk ik, een essentieel element om tot rechtvaardige beslissingen en eerlijke uitkomsten te komen.”
Met alle respect voor de president, elke genomineerde die deze benadering steunt, bepleit een onwettige rol voor het hof.
Het is volstrekt niet legitiem voor een rechter om zijn of haar eigen persoonlijke opvattingen over rechtvaardigheid en eerlijkheid toe te passen.
Het meest verontrustend is misschien wel de uitspraak van de president dat elke door hem genomineerde “moet komen tot rechtvaardige beslissingen en eerlijke uitkomsten.” Dat is de definitie van resultaatgericht oordelen. En het druist in tegen het idee van een rechter als een eerlijke, neutrale en volledig objectieve beslisser in een bepaalde zaak.
Een rechter moet veronderstellingen in twijfel trekken en de argumenten van de partijen nauwkeurig onderzoeken, zoals rechter Scalia deed.
In de benadering van de president zal een rechter altijd “aankomen” waar hij of zij begon.
Dat is geen oordelen. Dat is een super-wetgever in een zwart gewaad.
In onze geschiedenis hebben we helaas rechters gehad die deze opvatting omarmden. Opperrechter Warren was berucht om zijn vraag: “Is het rechtvaardig? Is het eerlijk?” zonder enige verwijzing naar de wet, als hij stemde.
Justitie Scalia’s hele ambtstermijn bij het Hof was gewijd aan het beëindigen van deze misplaatste en onjuiste benadering.
In werkelijkheid heeft een rechter niet meer recht om een andere Amerikaan te dwingen zijn of haar eigen morele opvattingen of levenservaringen aan te hangen, dan enige andere gewone Amerikaan.
Het opleggen van dergelijke persoonlijke vooroordelen onderwerpt burgers aan decreten van hogerhand die zij niet kunnen veranderen, behalve door een grondwetswijziging. En die decreten worden opgelegd door ambtenaren die ze niet kunnen wegstemmen.
Dit is niet de constitutionele republiek die de grondleggers creëerden.
Het Amerikaanse volk verdient het om in dit verkiezingsjaar te kunnen meebeslissen over de vraag of onze volgende rechter de tekst van de Grondwet moet toepassen, of dat een rechter moet vertrouwen op zijn of haar eigen “levenservaringen” en persoonlijke gevoel voor goed en kwaad om tot “rechtvaardige beslissingen en eerlijke uitkomsten” te komen.
De Republikeinen in het Senaat zullen ervoor zorgen dat het Amerikaanse volk deze unieke en historische kans niet wordt ontzegd.