Het koppelen van Reigns aan Paul Heyman en het loslaten van een nieuw randje aan zijn karakter heeft een nieuwe versnelling in Reigns’ promos gebracht. Ondanks zijn tijd weg van WWE, is Reigns afspraak bekijken op het moment dat hij op het scherm verschijnt.
Kota Ibushi
Top drie wedstrijden van 2020: Wrestle Kingdom 14 vs. Kazuchika Okada; G1 Climax vs. Minoru Suzuki; G1 Climax vs. Tomohiro Ishii
Kota Ibushi bleef zijn werk in 2020 verheffen.
Hij begon het jaar door een meesterwerk van een wedstrijd te worstelen tegen Kazuchika Okada in de Tokyo Dome tijdens de eerste nacht van Wrestle Kingdom 14. Die wedstrijd had het hele jaar kunnen definiëren – het was heen en weer, met een meedogenloos tempo en klassieke verhalen – maar er was nog een spectaculaire Okada wedstrijd de volgende nacht tijdens de tweede nacht van de show, die eindigde in een titelwissel en Tetsuya Naito zag opduiken uit de Dome als zowel IWGP zwaargewicht en intercontinentale kampioen. Ibushi’s werk werd dus overschaduwd, wat bijna onmogelijk is gezien het niveau waarop hij opereert.
Ibushi speelde opnieuw een hoofdrol in de G1 Climax. Hij won het toernooi voor het tweede achtereenvolgende jaar, en het niveau van briljantheid in zijn slate van partijen was ongehoord. De wedstrijden tegen Shingo Takagi, Minoru Suzuki, en Will Ospreay waren een must om te zien. Hij schitterde ook in een New Japan Cup wedstrijd met Zack Sabre Jr.
Ibushi bewees in 2020 opnieuw dat er weinig betere performers zijn dan hij in de wereld. Hij is het zeldzame type worstelaar die een main-event kan zijn in elke promotie- Ibushi vs. Drew McIntyre of Roman Reigns, Ibushi vs. Kenny Omega of Jon Moxley, Ibushi vs. Rush of Jacob Fatu of Rich Swann zouden allemaal de hoofdact kunnen zijn op een pay-per-view – en als AEW ooit een talent-uitwisselingsprogramma met NJPW uitwerkt, dan moet Ibushi boven aan de lijst staan.
Io Shirai
Top drie wedstrijden van 2020: TakeOver: In Your House vs. Charlotte Flair en Rhea Ripley; Great American Bash vs. Sasha Banks; NXT “Tables, Ladders, and Scares” match vs. Candice LeRae
Pound for pound, Io Shirai is de beste worstelaar in de wereld. En ze bewees dat opnieuw in 2020.
Shirai miste het grootste deel van januari en heel februari om te herstellen van een knieblessure, maar keerde terug om een kwalificatiewedstrijd te winnen voor een No. 1 contender’s ladder match. Ze won die ladder match, en was de hoofdrolspeelster in Takeover: In Your House in juni, waar ze Rhea Ripley pinde in een drievoudige bedreigingspartij waar ook Charlotte Flair bij was. Het zou een geweldig moment zijn geweest om een ster van het formaat van Flair te verslaan, maar Shirai bracht de rest van 2020 door met het vestigen van zichzelf als een eersteklas kampioen in alle worstelen – en profiteerde enorm van een overwinning tegen Sasha Banks in juli.
Er is een lange geschiedenis van mannen die pay-per-views en wekelijkse shows main-eventing. Hoewel het steeds gebruikelijker wordt om een vrouw de show te zien afsluiten, gebeurt het nog te weinig. Shirai opereert op zo’n eliteniveau dat ze heeft bewezen dat ze in het main event thuishoort, een kans die ze in NXT heeft gekregen. Meeslepende wedstrijden tegen Candice LeRae en Rhea Ripley hebben haar veelzijdigheid geïllustreerd, en Shirai heeft zichzelf gebouwd tot een kampioen die eruit ziet alsof ze de riem nooit zal laten vallen – wat alleen maar helpt wie haar onttroont.
Shirai was de beste performer van het jaar in NXT.
Bayley
Top drie wedstrijden van 2020: Extreme Rules vs. Nikki Cross; SummerSlam vs. Asuka; Hell in a Cell vs. Sasha Banks
WWE heeft nu de ThunderDome om onmiddellijk het oog en de aandacht van een kijker te vangen. Daarvoor, tijdens het uitvoeren van wekelijkse shows zonder publiek in het WWE Performance Center, werd het product gedragen door Sasha Banks en Bayley.
2020 was een jaar dat toebehoorde aan Banks en Bayley. Ze brachten energie en opwinding naar Raw, SmackDown en NXT, waar ze de tag team-kampioenschappen voor vrouwen verdedigden. De verhaalboog was grotendeels gebouwd rond hun vriendschap en Bayley’s lange titelrun met het SmackDown-vrouwenkampioenschap, totdat ze zich tegen Banks keerde en de twee elkaar ontmoetten in een meesterwerk van een Hell in a Cell-wedstrijd in oktober.
Tegen alle verwachtingen in worstelden Bayley en Banks samen een spannendere, hard-hitting, emotionele en meeslepende wedstrijd in Hell in a Cell dan de klassieker die ze vijf jaar eerder hadden tijdens TakeOver: Brooklyn. Elke keer dat Bayley de ring deelde met Banks, was het magisch. Ze deed er ook alles aan om andere talenten over te halen, met name in een zeer vermakelijke partij op Extreme Rules tegen Nikki Cross. Een paar zaken die Bayley niet in de hand had, is dat ze veel baat had kunnen hebben bij een single-wedstrijd op WrestleMania in plaats van een vijf-weg multi-worstel wedstrijd – wanneer lijkt dat ooit een goed idee? – en ze kreeg de taak om Tamina er uit te laten zien als een titeldreiging na jaren uit het kampioenschap te zijn geweest. Toch deed ze het allemaal, en sneed een aantal van de beste promo’s van het jaar.
Bayley blijft de hoge standaard in professioneel worstelen zetten, en ze was super in 2020.
Kenny Omega
Top drie wedstrijden van 2020: Full Gear vs. Hangman Page; Dynamite vs. Jon Moxley; Triplemania vs. Laredo Kid
Kenny Omega was een van de meer uitdagende performers om op deze lijst te plaatsen.
Omega speelde een sleutelrol in twee van de beste wedstrijden van het jaar, dat waren een tag match met Hangman Page tegen de Young Bucks op Revolution in februari en een single main event op AAA’s TripleMania in december tegen Laredo Kid.
Ondanks dat hij een groot deel van het jaar in een tag team met Page speelde, waren er toch nog genoeg single matches die opvielen als elite. Hij worstelde met Pentagon op Dynamite in oktober, om nog maar te zwijgen van de wedstrijd tegen Page op Full Gear in november. Een andere uitstekende wedstrijd was de 30 minuten durende “Ironman Match” tegen PAC op Dynamite, evenals standout bouts tegen Sammy Guevara, Trent en zelfs een wedstrijd die Alan Angels op de kaart zette.
Na wat een trage start leek te zijn in AEW, is Omega nu de bepalende factor op haar programmering, door Jon Moxley’s bewind als AEW-kampioen te beëindigen en verschijningen te maken op de televisieshow van Impact Wrestling.
AEW’s puls is direct verbonden met Omega, wat de reden is waarom hij het jaar eindigde als de wereldkampioen van het bedrijf.
Tetsuya Naito
Top drie wedstrijden van 2020: Wrestle Kingdom 14 vs. Jay White; Wrestle Kingdom 14 vs. Kazuchika Okada; G1 Climax vs. Hiroshi Tanahashi
Noch Hiroshi Tanahashi noch Kazuchika Okada droegen het New Japan product in 2020. Dat onderscheid behoorde in plaats daarvan toe aan Tetsuya Naito.
Naito begon het jaar op schitterende wijze door Jay White te verslaan tijdens de eerste nacht van Wrestle Kingdom 14, en was vervolgens main-event de tweede nacht door Okada te verslaan voor het IWGP zwaargewicht kampioenschap. Buiten een periode van 48 dagen waarin Evil de gordels won, bracht Naito het overgrote deel van het jaar door als het gezicht van het bedrijf.
Na het verlaten van de Tokyo Dome met de IWGP zwaargewicht en intercontinentale titels, Naito’s eerste verdediging vond plaats in februari tegen Kenta. Zijn volgende verdediging was in juli, toen hij beide titels verloor aan Evil op Dominion, voordat hij eind augustus het dubbele goud herwon. Naito’s jaar werd dramatisch in de G1 Climax, waar hij uitstekende gevechten had met Zack Sabre Jr. en Juice Robinson.
Het toevoegen van Evil in het main event klikte niet voor New Japan, hoewel Naito het beste van Evil naar boven bracht in hun wedstrijd tegen elkaar in november op Power Struggle. Naito hielp New Japan zijn internationale profiel op peil te houden in 2020, evenals zichzelf verder te verheffen als een fan favoriet in Japan. Hij is nu een van de bepalende sterren van het bedrijf.
Drew McIntyre
Top drie wedstrijden van 2020: Money in the Bank vs. Seth Rollins; Hell in a Cell vs. Randy Orton; TLC triple-threat ladder match vs. AJ Styles en the Miz
De WWE-kampioen bovenaan deze lijst zetten is een beetje zoals spelen voor de New York Yankees of wroeten voor het huis bij blackjack. WWE is het machtigste worstelbedrijf ter wereld en biedt een platform met een ongeëvenaard bereik. De rol van haar kampioen wordt verondersteld een larger-than-life figuur te zijn met een aanwezigheid, houding, en vermogen dat resoneert in een fanbase die zich uitstrekt over meerdere continenten.
Incredibly, Drew McIntyre voldoet aan al die normen, maar resoneert echt in zijn vermogen om contact te maken met fans. Het is duidelijk dat McIntyre een trotse leerling is van Bret Hart, want hij is zijn werk blijven verfijnen en geloofwaardigheid blijven toevoegen aan elke actie die hij op het scherm onderneemt. McIntyre is ook een massieve aanwezigheid, met een lichaam dat eruit ziet als een actiefiguur, maar toch is hij in staat om te werken als de underdog in veel van zijn wedstrijden.
De afgelopen 12 maanden waren monumentaal voor McIntyre, die eindelijk het vertrouwen van Vince McMahon kreeg als een main-event act. Hij won de Royal Rumble match in januari, versloeg Brock Lesnar in het main event van de tweede nacht op WrestleMania 36, en maakte vervolgens het beste van elke kans die hem werd gegeven. Of het nu een gehaast programma met de Big Show of King Corbin was, wedstrijden waarin hij zijn tegenstander wilde laten schitteren ondanks een aanzienlijk verschil in grootte tegen Andrade en Angel Garza of een fysiek, hard-hitting gevecht met Bobby Lashley op Backlash, dit was McIntyre’s jaar om te bewijzen dat hij het bedrijf als een babyface kon dragen.
McIntyre was het hele jaar door een constante kracht op Raw, en een reden om af te stemmen terwijl de show worstelde om verbinding te maken met kijkers. Na een zomer van gevechten met Randy Orton, liet McIntyre de gordel aan hem vallen bij Hell in a Cell, om hem een paar weken later op Raw terug te winnen. Zijn Survivor Series-moment met Roman Reigns voelde zo big-league als het maar kan worden en hij was ook fantastisch in de eindejaars TLC pay-per-view in een triple-threat “Tables, Ladders and Chairs” match.
Het tonen van veelzijdigheid en bereik, McIntyre slaagde in 2020 als een babyface kampioen, een van de moeilijkste uitdagingen in de industrie.
Jon Moxley
Top drie wedstrijden van 2020: Nieuw Begin in Osaka vs. Minoru Suzuki; Revolution vs. Chris Jericho; Full Gear “I Quit” match vs. Eddie Kingston
Jon Moxley was de signature ster van AEW in 2020 en bracht een geheel nieuwe valuta naar de wereldtitel van de promotie.
Hij opende het jaar met een Nieuwjaarsdag overwinning tegen Trent op Dynamite, vloog vervolgens naar Tokio om het IWGP United States kampioenschap te verdedigen op back-to-back nachten tegen Lance Archer en Juice Robinson op Wrestle Kingdom 14. Daarna keerde hij terug naar AEW en veroverde Sammy Guevara, PAC en Joey Janela aan boord van het Jericho cruiseschip voordat hij terugkeerde naar Japan en een onderhoudende, fysieke wedstrijd had tegen Minoru Suzuki. Tegenstanders zagen er legitiem uit, zelfs in verliezen tegen Moxley, een van de meest innemende- maar gevaarlijke-persoonlijkheden van worstelen.
Na het verslaan van Chris Jericho op Revolution in februari, eindigend een fenomenale verhaallijn van vier maanden, werd Moxley de tweede wereldkampioen van AEW en de eerste babyface met de gordel. En hoewel hij in WWE een aantal uitstekende runs had als Dean Ambrose, zowel als deel van het Shield als in zijn eentje, werd hij nooit belast met de verantwoordelijkheid om het bedrijf voor een langere tijd te dragen. Moxley deed precies dat in AEW, ook temidden van een pandemie die fans van shows verwijderde en de presentatie van pro worstelen veranderde.
Matches die eruit springen zijn titelverdedigingen tegen Eddie Kingston, Mr Brodie Lee, Kenny Omega en MJF, maar een ander enorm moment vond plaats toen Moxley-een van de belangrijkste sterren in de hele industrie-werkte in een indie show in oktober tegen Chris Dickinson. Moxley’s verschijning op de show was elektrisch, en het plaatste een geheel nieuwe schijnwerper op Dickinson, die een van worstel’s rijzende sterren is.
Moxley maakte AEW must-see in 2020, en zette weer een sensationeel jaar neer.
Wrestler van het Jaar: Sasha Banks
Top drie wedstrijden van 2020: Great American Bash vs. Io Shirai; Extreme Rules vs. Asuka; Hell in a Cell vs. Bayley
Sasha Banks ontpopte zich als de bepalende ster van 2020 in professioneel worstelen.
In een jaar waarin shows onsamenhangend aanvoelden zonder publiek, was het tegengif het aanzetten van de WWE-programmering om Banks te zien uitblinken in haar vak.
Banks werkte over alle drie de WWE-merken in 2020, en voegde leven toe aan Raw, SmackDown en NXT. Ze liet haar tegenstanders eruit zien als sterren, alleen omdat ze tegenover haar stonden. Dit werd alleen maar versterkt in situaties zoals NXT’s Great American Bash special in juli, waar ze verloor van Io Shirai, wat haar waarde als kampioen in NXT aanzienlijk verhoogde. Banks had ook een reeks fantastische gevechten met Asuka, evenals een licht geschenen op tegenstanders in wedstrijden tegen Shayna Baszler, Naomi en Kairi Sane. Haar jaar bereikte een geheel nieuwe stratosfeer toen ze Bayley versloeg tijdens Hell in a Cell, en een einde maakte aan de kampioenschapsregering van haar rivale in een wedstrijd die alle verwachtingen overtrof. Banks en Bayley brachten een main event van WrestleMania-niveau in het midden van de Hell in a Cell-kaart, een wedstrijd die zelfs beter was dan hun gevecht in 2015 tijdens TakeOver: Brooklyn, een prestatie die onmogelijk leek.
Er waren zoveel hoogtepunten alleen al in de afgelopen paar maanden. Banks had een rematch met Bayley op SmackDown, worstelde nog een fenomenale wedstrijd met Asuka op de Survivor Series en leidde vervolgens Carmella naar de beste wedstrijd van haar carrière in december op TLC. Een deel van Banks uitmuntendheid in de ring kan direct worden gekoppeld aan de emotie in haar wedstrijden. Net als Randy Savage en Ricky Steamboat uit de vorige generaties, laat Banks er bij de kijker geen twijfel over bestaan dat haar titel het belangrijkste onderdeel van haar werk is. Haar gezichtsuitdrukkingen tijdens de wedstrijden, haar promo’s en haar briljante optreden in de ring laten er allemaal op terugkomen dat ze die titelriem nodig heeft. Haar werk is druipend van intensiteit, en de enige wens van overwinning is altijd duidelijk.
Dit jaar meer dan ooit, heeft Banks geschitterd als WWE’s topster.
Pro worstelen op zijn hoogste punt is veel als de wind in de zin dat men het kan voelen, maar niet aanraken. Banks’ schittering in 2020 was onmiskenbaar. Ze hielp tegenstanders maken, en ze creëerde iets op het scherm dat de fans voelden. Ze volbracht dit op een manier in tegenstelling tot alle andere in de afgelopen 12 maanden.
Justin Barrasso is te bereiken op [email protected]. Volg hem op Twitter @JustinBarrasso.