Mededeling: Als onderdeel van CMN’s doorlopende muziekjournalistieke programma, vroegen we ons team van muziekschrijvers om één uitvinding te onderzoeken die de geschiedenis van de muziek veranderde.
De synthesizer, soms aangeduid als de “synth,” is een hybride instrument dat de piano combineert met elektronische technologie. Het is gebruikt in verschillende muziekgenres – met een hoogtepunt in veel liedjes uit de jaren 80 – en was een mijlpaal in de muziekgeschiedenis.
In 1929 combineerden de Fransen Armand Givelet en Eduard Coupleaux een papieren bandlezer en elektronische schakelingen om iets te maken wat klonk als vier stemmen bij elkaar. Het kreeg zijn officiële naam, “synthesizer”, in 1956 toen de RCA Electronic Music Synthesizer Mark I werd uitgebracht. Dit apparaat gebruikte stemvorken en papieren tape om muziek door luidsprekers te laten spelen. Het instrument bleef zich vervolgens in de loop van enkele jaren ontwikkelen naarmate mensen en ingenieurs er meer over ontdekten.
In termen van welke aspecten en modules een synthesizer is opgebouwd, maakt hij gebruik van een oscillator, een klavier, filters en effecten. De oscillator produceert het initiële geluid, terwijl het klavier de uitvoerder in staat stelt de toon en de noten te regelen. Tenslotte veranderen de filters en effecten het oorspronkelijke geluid van de noten.
De synthesizer werd voor het eerst populair onder hedendaagse componisten die in de jaren zestig elektronische muziek begonnen te maken. Dit leidde tot een toename van het aantal elektronische muziekstudio’s dat over de hele wereld werd opgericht. Een van de eerste veelgebruikte synthesizers werd gemaakt door Robert Moog. Zijn Moog Synthesizer werd geleverd met een keyboard-interface en de daaropvolgende modellen behoorden tot de eerste betaalbare elektronische instrumenten die op grote schaal verkrijgbaar waren.
Zowel The Doors als de Rolling Stones experimenteerden met synthesizers in hun opnamen van midden tot eind jaren zestig.
In de jaren zeventig en tachtig begonnen synthesizers zich nog verder te ontwikkelen en maakten ze gebruik van microcomputers. Er werd een veelheid aan synthesetechnieken gebruikt en in deze periode begon sound-sampling op te komen en steeds populairder te worden.
De eerste modellen synthesizers waren analoge systemen die uiteindelijk op computersoftware werden gebaseerd. Terwijl de technologie bleef evolueren, experimenteerden artiesten met synths, waardoor ze een centraal onderdeel werden van populaire muziek, vooral tijdens de jaren 1980.
Als je hebt geluisterd naar nummers als “Time After Time” van Cyndi Lauper, “1999” van Prince, of “Sweet Dreams (Are Made Of This)” van Eurythmics, zijn het waarschijnlijk hun synth riffs die je met je voeten laten tikken en met je hoofd laten wiebelen.
De synth wordt ook gebruikt op moderne populaire nummers zoals “Somebody Else” van de 1975 en “Lights” van Ellie Goulding. Er is zelfs een genre dat “Synth pop” wordt genoemd, een stroming die in de jaren tachtig werd gestart door artiesten die werden beïnvloed door het baanbrekende werk van onder andere de Duitse band Kraftwerk.
Hedendaagse artiesten als LANY, Bleachers en The Wombats maken nog steeds intensief gebruik van synths om hun muziek op te bouwen.
De moderne muziek zou er heel anders uitzien zonder deze uitvinding en van de grote verscheidenheid aan instrumenten die nog steeds in de populaire muziek worden gebruikt, lijkt het erop dat de synthesizer nog steeds het potentieel heeft om inventieve geluiden te creëren.