Uw lichaam heeft een opioïdesysteem dat bestaat uit receptoren die reageren op natuurlijk gemaakte opioïde verbindingen (endogene opioïden). Opioïden activeren de receptoren, die vervolgens uw stemming beïnvloeden en de manier waarop u pijn verwerkt. Opioïde antagonisten keren de effecten van opioïden om door de opioïde receptoren te blokkeren. In deze gids wordt uitgelegd hoe opioïde antagonisten werken en hoe ze in de geneeskunde worden gebruikt.
Opioïde agonisten, partiële agonisten en antagonisten: An Overview
Opioïden en verwante geneesmiddelen kunnen in een van vier categorieën vallen op basis van hun interactie met opioïde receptoren:
- Volledige agonisten: Een opioïde agonist bindt zich aan opioïde receptoren en activeert hun functies. Agonisten kunnen zich in verschillende mate aan opioïde receptoren hechten. Volledige agonisten hechten zich stevig aan opioïdreceptoren en produceren de sterkste effecten van alle opioïde drugs. Opioïden zoals fentanyl, heroïne, morfine en oxycodon gelden als volledige agonisten.
- Partiële agonisten: Partiële agonisten activeren opioïde receptoren in mindere mate dan volledige agonisten. Hoewel partiële agonisten vergelijkbare effecten kunnen hebben als volledige agonisten, verliezen ze hun effectiviteit bij hogere doses. Opioïden die tot de categorie van partiële agonisten behoren, zijn onder meer buprenorfine en tramadol.
- Antagonisten: Opioïde antagonisten binden zich aan opioïde receptoren om de effecten van opioïden te blokkeren. In tegenstelling tot opioïde agonisten veroorzaken zij geen euforisch effect en verlichten zij de pijn niet. Omdat ze zich echter nog steeds aan de receptoren binden, blokkeren ze de plaats waar opioïden normaal gesproken zouden komen.
- Gemengde agonisten/antagonisten: Het opioïde systeem omvat meerdere soorten receptoren die verschillend reageren op opioïden. De activiteit van een gemengde agonist/antagonist is afhankelijk van het receptortype. Het kan werken als een agonist voor een type receptor, terwijl het werkt als een antagonist voor een ander type receptor.
Omdat het opioïde systeem belangrijke functies zoals pijn en stemming beheert, hebben deze verbindingen invloed op hoe uw lichaam werkt.
Hoe werken opioïde antagonisten samen met de hersenen?
Een opioïde antagonist treedt in werking bij iemand die opioïden in zijn systeem heeft. Mensen die een antagonist krijgen zonder al opioïden te hebben ingenomen, zullen weinig tot geen effecten ervaren.
Wanneer iemand met opioïden in zijn systeem echter een antagonist neemt, ontkracht de antagonist de meeste effecten van de opioïden. In sommige gevallen kan een opioïde antagonist ontwenningsverschijnselen veroorzaken omdat het de toegang van de receptoren tot opioïden blokkeert.
Over Opioïde antagonist medicijnen
De twee meest voorkomende opioïde antagonist medicijnen zijn:
- Naloxon: Naloxon is te vinden in Suboxone®, een medicijn dat wordt gebruikt bij de behandeling van opioïdeverslaving als maatregel om misbruik te ontmoedigen. Naloxon wordt ook gebruikt als een reddingsmedicijn voor opioïde overdosis en is algemeen bekend onder de merknaam Narcan.
- Naltrexon: Sommige mensen in opioïde verslavingsbehandeling nemen naltrexon om de effecten van opioïden te blokkeren. Als gevolg hiervan voelen ze de effecten van opioïden niet als ze terugvallen.
Deze medicijnen helpen veel mensen met opioïdeverslaving hun symptomen te beheersen of te herstellen van een overdosis. Medische professionals en niet-medische professionals kunnen naloxon gebruiken om het leven te redden van iemand die een overdosis opioïden ervaart.