Als je iemand voor het eerst ontmoet, moet je de ander begroeten en jezelf voorstellen. Dit is eigenlijk een kwestie van beleefdheid, of je nu een meisje of een jongen bent. Maar wat als men zich in een ander land bevindt zonder de plaatselijke taal te kennen? Dat kan op zijn zachtst gezegd nogal moeilijk blijken te zijn. Gelukkig zijn er veel voorkomende zinnen die men kan proberen te leren voordat men een vreemd land bezoekt, zodat men tenminste in staat is zichzelf voor te stellen.
Als men ooit besluit naar Japan te reizen, alleen maar om een nieuwe levenservaring op te doen, dan moet men ook een paar Japanse zinnen leren. Dit komt omdat, hoewel de openbare wegwijzers in het Land van de Zon hun eigen Engelse vertaling hebben, niet iedere burger in het land Engels kan spreken. In feite zijn er maar weinig mensen in Japan die de Engelse taal volledig kunnen verstaan, omdat de burgers in het algemeen van hun eigen taal houden.
“Watashi wa… desu.” Jezelf voorstellen aan de hand van je naam en uitleggen
In een ander land zijn kan zowel opwindend als intimiderend zijn, vooral als je de lokale taal niet verstaat. Een van de basisbeginselen die je moet leren als je Japan bezoekt, is hoe je jezelf voorstelt. De basiswoorden die je moet kennen zijn “watashi wa…,” wat vertaald “Ik ben…” betekent in de Engelse taal. Dit is de eenvoudigste, en ook de meest voorkomende, manier om jezelf voor te stellen. Men kan dit het beste leren om nieuwe vrienden te maken in het land.
Als men specifieker wil zijn, kan men zeggen, “Watashi no namae wa ___ desu,” wat in principe vertaalt naar “Mijn naam is ___.” Als iemands naam bijvoorbeeld Anna Miyazaki is, zou de zin zijn: “Watashi no namae wa Miyazaki Anna desu.” Dit is een formele manier om zichzelf voor te stellen. De meeste Japanners gebruiken echter niet het woord “watashi”. Als men meer als de lokale bevolking wil klinken, kan men gewoon zeggen: “Anna desu.” Dit vertaalt zich naar precies dezelfde betekenis als de formele benadering.
Om de uitdrukking “watashi wa” beter te begrijpen, is de eenvoudigste manier om de twee woorden te scheiden. De Japanse term “watashi” vertaalt naar “ik” in de Engelse taal, wat verwijst naar iemands zelf. Anderzijds vertegenwoordigt de Japanse term “wa” het onderwerp van de zin die wordt uitgesproken. Als je dus “watashi wa” zegt, betekent dat dat de zin over jezelf gaat. De hele zin uitspreken is echter niet zo gebruikelijk onder de lokale bevolking, tenzij men zichzelf probeert te onderscheiden van een andere persoon in de context. Het is belangrijk op te merken dat men in de Japanse taal zelden voornaamwoorden gebruikt en in plaats daarvan nederige eretekens gebruikt om uit te leggen wie iets doet.
Naast het introduceren van iemands naam, kan men ook de uitdrukking “watashi” gebruiken om zichzelf uit te leggen. Dat wil zeggen, de uitdrukking kan worden gebruikt om iemands zelf te beschrijven. Deze beschrijving kan leeftijd, beroep of nationaliteit omvatten. Een voorbeeld hiervan is als men wil zeggen dat hij of zij van een bepaalde nationaliteit is. Men kan zeggen, “Watashi wa Amerikajin desu.” Dit vertaalt zich naar “Ik ben Amerikaan” in de Engelse taal. Een ander voorbeeld zou zijn: “Watashi wa juugosai desu.” Dit betekent: “Ik ben vijftien jaar oud.”
Wanneer men iemand voor het eerst ontmoet, stelt men zich echter niet alleen voor door zijn naam te noemen. Het is gebruikelijk dat Japanners bij een eerste ontmoeting met een nieuw iemand eerst de zin “hajimemashite” uitspreken. Wanneer de andere persoon antwoordt met dezelfde groet, dan is dat het moment waarop men zichzelf mag voorstellen. Deze introductie eindigt vaak met de zin “yoroshiku,” wat op de een of andere manier ruwweg vertaald kan worden met “Wees goed voor mij.” Dit wordt vaak gedaan door overgeplaatste studenten op scholen in Japan.
De volgorde van jezelf voorstellen (met Kanji-tekens)
Wanneer je jezelf in Japan aan een vreemde voorstelt, is er een typische volgorde van hoe de introductie zou gaan. De eerste stap zou zijn om ofwel “konnichi wa (こんにちは),” wat betekent “hallo” in de Engelse taal, of “hajimemashite (初めまして),” wat betekent “leuk u te ontmoeten” in de Engelse taal. “Konnichi wa” is een typisch Japanse groet, terwijl “hajimemashite” een veelgebruikte Japanse uitdrukking is die wordt gebruikt wanneer men een andere persoon voor het eerst ontmoet.
De tweede stap zou zijn dat men zichzelf voorstelt. Het is gedurende deze tijd dat men kan zeggen, “Watashi wa (naam) desu. (私は (naam) です。)” Dit betekent: “Mijn naam is (naam),” waarna men kan overgaan tot het geven van andere informatie over zichzelf. Om iemand te vertellen waar men vandaan komt, kan men zeggen, “(Plaats) kara kimashita. ((Plaats) からきました。)” Dit betekent: “Ik kom uit (plaats).” Ook het vertellen van de andere persoon zijn nationaliteit is typisch. Men kan zeggen, “(Nationaliteit) desu,” wat gewoon betekent, “Ik ben (nationaliteit).”
Andere informatie die men kan geven is leeftijd en beroep. Om iemands leeftijd te vertellen, kan men zeggen: “Watashi wa (leeftijd) sai desu. (私は(leeftijd)歳です。)” Dit betekent: “Ik ben (leeftijd) jaar oud.” Wat het beroep betreft, kan men zeggen, “Watashi wa (positie) desu. (私は(positie)です。)” Als men een student is, zou de Japanse vertaling zijn: “Watashi wa gakusei desu. (私は学生です。)” Stel dat iemand programmeert, dan kun je gewoon zeggen, “Watashi no shigoto wa puroguramingu desu. (私の仕事プログラミングです。)” Dit betekent gewoon, “Mijn baan is programmeren.”
Als je een buitenlander bent, is de kans groot dat de lokale bevolking verbaasd is dat je de Japanse taal spreekt. De vervolgvraag zou zijn hoe lang men de Japanse taal heeft gestudeerd en om welke reden. Men kan antwoorden met, “Watashi wa (time)kan nihongo o benkyou shiteimasu. (私は (tijd)間日本語を勉強しています。)” Dit zou betekenen: “Ik heb de Japanse taal gedurende (tijd) geleerd.” Stel dat men een jaar lang de Japanse taal heeft geleerd, dan kan men zeggen: “Watashi wa ichi nen kan nihongo o benkyou shiteimasu. (私は 一年間日本語を勉強しています。)”
Wat betreft de reden waarom men de Japanse taal studeert, kan men antwoorden met, “Watashi wa (reden) da/kara, nihongo o benkyoushiteimasu. (私は(reden) だ/から、日本語をべんきょうしています。)” Dit betekent gewoon: “Ik leer de Japanse taal omdat (reden).” Stel dat men de Japanse taal heeft geleerd omdat men geïnteresseerd is in Japan, dan kan men gewoon zeggen: “Watashi wa nihon ni kyoumi ga aru kara, nihongo o benyoishiteimasu. (私は日本に興味があるから、日本語をべんきょうしています。)”
Finitief, het laatste deel van elke introductie die voor de eerste keer wordt gemaakt is het zeggen van de zin “Yoroshiku onegaishimasu. (よろしくお願いします。)” Dit betekent gewoon, “Wees goed voor me,” of, “Zorg alsjeblieft goed voor me.” Deze zin is niet echt een populaire zin, maar wel een gebruikelijke om te zeggen als je de introductie voor de eerste keer afsluit. Voor een meer informele toon kan men ook gewoon “yoroshiku” zeggen.”
Etiquette in Japanse Introductie
Ondanks dat men het over zichzelf heeft wanneer men de woorden “watashi wa” zegt, zijn er toch een aantal omgangsvormen waaraan men zich dient te houden wanneer men zichzelf voorstelt. In de eerste plaats moet men eerst zijn familienaam noemen en dan pas zijn voornaam. Dit in tegenstelling tot het Westen, waar mensen eerst hun voornaam noemen en daarna hun achternaam. Met de cultuur en geschiedenis van families en clans in Japan, is het geen wonder dat het gebruikelijk is om de familienaam eerst te noemen.
De tweede tip zou zijn wanneer men informatie geeft over het beroep. Het is in het Westen gebruikelijk de naam van iemands beroep te noemen en een korte samenvatting te geven van wat men voor zijn of haar werk doet. In Japan is het echter gebruikelijk om alleen de woorden “会社員かいしゃいんです。” te vermelden. Dit betekent gewoon dat men voor een bedrijf werkt of een kantoorbediende is. Het is niet meer nodig om de job zelf uit te leggen. Aan de andere kant, als men zichzelf voorstelt in een zakelijke omgeving, is het aanvaardbaar om zijn bedrijf te vermelden als onderdeel van zijn introductie. Het is tenslotte goed voor het bedrijf om de naam van het bedrijf bekend te maken.
Een andere tip zou zijn om niet te veel over zichzelf te praten. Het is typisch voor de Japanners om een paar zelfspottende woorden te zeggen als een teken van nederigheid, hoewel dit meestal wordt gevolgd door een paar positieve woorden. Dit hoeft niet in elk gesprek te worden toegepast, maar het volstaat te zeggen dat de Japanners nederige mensen zijn en waarde hechten aan nederigheid. Vandaar dat het typisch is voor de lokale bevolking om hun sterke punten low-key te houden. Op die manier zal niemand het gevoel hebben dat hij of zij wordt uitgedaagd door de sterke punten van een ander. Het zou niet goed zijn als men te veel over zichzelf zou praten en opscheppen.
Een gebruikelijke gewoonte voor Japanners is om te buigen als ze zichzelf voorstellen of iemand ontmoeten. Terwijl het in het Westen gebruikelijk is iemand de hand te schudden wanneer hij iemand ontmoet, is dit in Japan niet het geval. Dit is vooral het geval wanneer men iemand ontmoet van een hoger niveau of een hogere positie. Ofwel dat, ofwel de persoon die men ontmoet is ouder. Handdrukken in Japan zijn alleen voor mensen van gelijke status, vandaar dat het schudden van handen met een persoon van een hogere positie wordt beschouwd als onbeleefd. De veiligste weg zou zijn om te buigen, zowel aan het begin als aan het eind van de kennismaking.
Een ander ding om op te letten bij het maken van een buiging is dat men dit niet moet doen terwijl men praat. Dit is alleen maar verwarrend, en ook onbeleefd, voor de persoon tegen wie men praat. De juiste manier om dit te doen is te buigen nadat men zichzelf heeft voorgesteld en voordat men de zin “yoroshiku onegaishimasu” zegt. Men hoeft ook niet zo laag te buigen bij een eerste kennismaking. Een halve buiging zou volstaan voor gewone mensen, terwijl een volledige buiging om volledig respect te tonen goed zou zijn bij ontmoetingen met mensen van een hoge positie.
De laatste tip zou zijn om de handen niet achter de rug te houden. De Japanners zien dit als een teken van belangrijkheid voor een ander. Als men niet van een hoge positie of status is, kan het vasthouden van de handen op de rug de indruk wekken dat men vol van zichzelf is. Als dat niet zo is, kan het ook lijken alsof men overmoedig of arrogant is. De aanbevolen houding zou zijn om de handen naar voren te houden, met de linkerhand bovenop de rechterhand. Of leg je handen naast je lichaam. Wees ook niet stijf en ontspan gewoon je spieren. Op deze manier ziet men er zelfverzekerd maar toch nederig uit, een principe dat Japanners belangrijk vinden.
Watashi wa anata o aishiteimasu: “Ik hou van je” zeggen in het Japans
De meest bekende uitdrukking om de woorden “Ik hou van je” in het Japans te vertalen is “Aishiteru.” Een andere vertaling kan echter zijn “Watashi wa anata o aishiteimasu.” Om deze zin te ontleden, “watashi” betekent “ik”, “wa” vertegenwoordigt het onderwerp van de zin, “anata” betekent “jij”, “wo” vertegenwoordigt het objectmarkeringsdeeltje, en “aishite imasu” is het Japanse werkwoord voor “liefhebben”. Door de opbouw van deze zin klinkt hij echter beleefd en formeel. Om de liefde die men voelt beter uit te drukken, is het aan te raden om gewoon de woorden “Aishiteru” te zeggen. Voor een lichtere vorm van genegenheid, kan men gewoon zeggen, “Sukidesi,” of, “Sukidayo,” beide vertaald als “Ik hou van je.”
Er zijn, natuurlijk, veel meer woorden en zinnen die men kan leren in de Japanse taal. Bij een bezoek aan Japan elk moment van het jaar, zoals januari of oktober, zou deze zinnen blijken te zijn nuttig, vooral in termen van het ontmoeten van de lokale bevolking. Het zou ook nuttig zijn bij het reizen van de ene stad naar de andere in Japan als niet alle mensen in het land begrijpen of spreken de Engelse taal. Niet alleen zouden deze zinnen een glimlach op de gezichten van de Japanse mensen toveren, het zou hen ook laten zien dat men moeite doet om de taal en de cultuur van Japan te leren. Dit zou hen een beter gevoel geven en zou hen gastvrijer, gastvrijer en blijer maken om buitenlandse gasten in hun vaderland te ontvangen.