Zawiesina jest heterogeniczną mieszaniną cząsteczek jednej substancji rozproszonej w drugiej fazie; rozproszone cząsteczki oddzielają się od fazy rozpraszającej podczas stania. W przeciwieństwie do tego, cząstki w koloidzie są mniejsze i nie oddzielają się podczas stania. Koloid może być sklasyfikowany jako zol – rozproszenie cząstek stałych w cieczy lub ciele stałym; żel – półstały zol, w którym cała faza ciekła została wchłonięta przez cząstki stałe; aerozol – rozproszenie cząstek stałych lub ciekłych w gazie; lub emulsja – rozproszenie jednej fazy ciekłej w drugiej. Koloid można odróżnić od prawdziwego roztworu na podstawie jego zdolności do rozpraszania wiązki światła, znanej jako efekt Tyndalla. Koloidy hydrofilowe zawierają zewnętrzną powłokę z grupami, które korzystnie oddziałują z wodą, podczas gdy koloidy hydrofobowe mają zewnętrzną powierzchnię z niewielkim powinowactwem do wody. Emulsje są przygotowywane przez dyspersję cieczy hydrofobowej w wodzie. W przypadku braku rozproszonej hydrofobowej fazy ciekłej, roztwory detergentów w wodzie tworzą zorganizowane kuliste agregaty zwane micelami. Fosfolipidy to klasa cząsteczek podobnych do detergentów, które mają dwa hydrofobowe ogony połączone z hydrofilową głową. Dwuwarstwa to dwuwymiarowy arkusz składający się z podwójnej warstwy cząsteczek fosfolipidów ułożonych ogon w ogon, z hydrofobowym wnętrzem i hydrofilową stroną zewnętrzną. Komórki są zbiory cząsteczek, które są otoczone warstwą fosfolipidową zwaną błoną komórkową i są w stanie reprodukować się.
.