Czy nie chciałbyś czasami mieć pilota, aby zatrzymać zachowanie swojego dziecka za pomocą kliknięcia przycisku, zanim sprawy zaczną wymykać się spod kontroli?
Pamiętam, jak przeglądałem Parents Magazine jakiś czas temu i czytałem o dziecku, które powiedziało swojej siostrze – „Chciałbym, abyś była zabawką, która wymaga baterii, abym mógł je wyjąć”.
Czasami chciałbym, żeby moje dzieci też miały w sobie wymienne baterie!
Potem znowu, zapomnij o pilocie lub bateriach… Zadowolę się prostą pauzą, tylko jedną maleńką chwilą, żeby zebrać moje rozumy i wymyślić najlepszy sposób na poradzenie sobie z sytuacją bez wysadzania mojego szczytu off.
Sigh!
Ponieważ żadna z tych fantazji nie ma szansy na spełnienie się w najbliższym czasie, chciałbym zaproponować modyfikację strategii, którą Sumitha zasugerowała jakiś czas temu, aby powstrzymać się od krzyczenia na dzieci, nawet kiedy jesteśmy wściekli –
Zakładając, że nie jesteś zły w tej chwili, teraz jest czas, aby zdecydować jak zareagujesz w późniejszym czasie, kiedy rzeczywiście będziesz zły. Robi listę ewentualne odpowiedzi i wtedy dosięga out twój pre-committed wybory gdy ty jesteś gniewny, znacząco zwiększa twój szanse sukces . Istnieje całe ciało badań, aby to poprzeć.
Here jest moja sugestia. Zróbmy listę wszystkich technik pozytywnej dyscypliny, które znamy, i poświęćmy kilka minut na przyjrzenie się przykładowym scenariuszom, w których działają one dobrze. W ten sposób, kiedy przyjdzie czas na naszą reakcję (a prędzej czy później to nastąpi), miejmy nadzieję, że wymyślimy odpowiednią, łagodną reakcję bez konieczności zbyt intensywnego myślenia. Albo wysadzając nasz bezpiecznik. Tak jakby. Maybe.
Anyway, Zacznę od 8 technik pozytywnej dyscypliny, które są mi znane. Co powiesz na to, aby pomóc rozwinąć tę listę, dzieląc się swoimi ulubionymi technikami w komentarzach?
#1 Offer Choices
Gdy dajesz swoim dzieciom wybory zamiast poleceń, gdzie mogą użyć odpowiedzi „nie”, jesteś mniej prawdopodobne, aby skończyć w typowej sytuacji walki o władzę. To ma tendencję do unikania „nie” dla odpowiedzi, jak również całkowitego przeciwstawienia się. Wybór upoważnia dzieci.
Oczywiście, upewnij się, że jesteś w porządku z obu wyborów. Nie dawaj dzieciom wyboru, którego nie możesz przestrzegać, ponieważ to tylko uczyni cię niewiarygodnym w ich oczach.
Wybory nie muszą być zbyt skomplikowane – samo pytanie o to, jak chcą coś zrobić, może być całkiem skuteczne. Zamiast polecenia „Ruszaj się, spóźniamy się”, delikatne „Chcesz najpierw założyć buty czy kurtkę?” sprawi, że będą się ruszać z dużo mniejszym zamieszaniem.
Nigdy nie zapomnę mojego doświadczenia z pracy w klasie bardzo doświadczonej nauczycielki wychowania przedszkolnego. Jedno dziecko odmówiło współpracy w czasie kółka. Ignorował wskazówki nauczycielki, dyscyplinował ją i robił swoje własne małe rzeczy. Pewnego dnia, kilka tygodni po rozpoczęciu roku, nauczycielka postanowiła wypróbować „nowomodny” pomysł wyborów. Zawołała małego Pana Niezależnego i dała mu wybór miejsc do siedzenia w czasie kręgu. Z dumą wybrał swoje miejsce i pięknie współpracował przez resztę roku. Wyraz szoku na twarzy nauczycielki był bezcenny. „Chyba każdy może nauczyć się czegoś nowego,” mruknęła.
Miłą rzeczą w tej najczęściej zalecanej technice pozytywnej dyscypliny jest to, że wspierasz niezależność, ale nadal trzymasz lejce. Dzieci uwielbiają autonomię, a ty uwielbiasz, że to działa – win-win!
Jak wyjaśniają autorzy Faber i Mazlish w How to Talk So Kids Will Listen & Listen So Kids Will Talk
To może wydawać się nieistotne, by zapytać dziecko, czy chce pół szklanki mleka czy całą, jego tost jasny czy ciemny; ale dla dziecka każdy mały wybór reprezentuje jeszcze jedną okazję do sprawowania jakiejś kontroli nad własnym życiem. Jest tak wiele rzeczy, które dziecko musi robić, że nietrudno zrozumieć, dlaczego staje się urażone i marudne.
„Musisz wziąć swoje lekarstwo.”
„Przestań bębnić w stół.”
„Idź już do łóżka.”
Jeśli możemy zaoferować mu wybór co do tego, jak coś ma być zrobione, bardzo często ten wybór wystarcza, by zmniejszyć jego pretensje.
#2 STWÓRZ TAKIE ŚRODOWISKO
Dzieci rodzą się ze zdrową ciekawością i potrzebują swobody, by bezpiecznie eksplorować otoczenie, by odkryć, na czym polega ich świat. Ważne jest, aby nie hamować tej naturalnej ciekawości poprzez ciągłe upominanie dziecka za dotykanie przedmiotów w domu.
Jak dzieci stają się starsze, ich naturalnym instynktem jest wyrażanie swojej indywidualności i przekraczanie granic. At this stage it becomes essential that you give them the freedom they seek, but within well-defined limits.
With younger kids, childproofing – ex. placing all dangerous or breakable items out of reach – reduces stress for both parents and children. Twoje dziecko nie będzie musiało ciągle słyszeć „nie”, a Ty będziesz mieć więcej spokoju wiedząc, że nie dostanie się do rzeczy, do których nie powinno się dostać.
W przypadku starszych dzieci, kluczem jest zapewnienie jasności co jest, a co nie jest akceptowalne. Na przykład – „TAK, możesz zacząć prowadzić samochód. Jednak najpierw musimy uzgodnić zasady prowadzenia samochodu, a za każdym razem, gdy je naruszysz, stracisz prawo do prowadzenia samochodu na cały miesiąc” jest o wiele bardziej prawdopodobne, aby zmotywować nastolatka do bezpiecznej jazdy niż próby powstrzymania go przed prowadzeniem samochodu (w takim przypadku mogą ulec pokusie „pożyczenia” samochodu od kolegów i prowadzenia go bez ubezpieczenia!) lub ciągłe pouczanie/przeklinanie.
Jeśli będziesz używać słowa „nie” oszczędnie, Twoje dzieci będą bardziej skłonne do zwracania uwagi, gdy je wypowiesz. W ten sposób, kiedykolwiek ewentualny robi świadomemu wysiłkowi używać pozytywnego sformułowanie zatrzymywać wyzywającego zachowanie.
W mój swój przypadku, mój córka, jak najwięcej berbeci, wreck kuchnia gdy gotowałem kolację. Ona rozpakowywałaby szafki, rozbijał garnki, i wtedy jęczał dla ja podnosić ją up. Najpierw zamknąłem dwie szafki z rzeczami łamiącymi się i elektroniką, więc nie muszę się martwić o jej bezpieczeństwo. Stworzyłam specjalną szafkę na zabawki i dostałam zestaw zabawkowych metalowych garnków, żeby nie wgniotła moich. Dodałam też metalowe łyżki ze sklepu za 99 centów. Dodatkowo, daję jej moje pojemniki, gdy gotuję – ser, jajka, kartony po płatkach śniadaniowych lub cokolwiek innego, co nadawało się do recyklingu, idzie na podłogę. Teraz naprawdę mogę spokojnie gotować kolację!
#3 Naucz Emocje
Nigdy nie jest za wcześnie, aby zacząć uczyć swoje dzieci wyrażania emocji. Niezdolność do zrozumienia, co się dzieje, jest bardzo częstym powodem zachowań dzieci. Jak wyjaśnia dr Dan Siegel, wybitny neuropsychiatra i autor bestsellerów New York Timesa w tym wspaniałym filmie, muszą one być w stanie to nazwać, aby mogły to oswoić!
Dla młodszych dzieci, prosty wykres emocji może być świetny. Możesz nawet stworzyć swoją własną, robiąc zdjęcia twarzy emocji Twojego dziecka.
Dla starszych dzieci, naucz je słów z tej listy słownictwa uczuć, aby wzbogacić ich słownictwo emocji, tak aby mogły odpowiednio wyrażać siebie.
W książce Flip It, Rachel Wagner Sperry stwierdza „Uczucia są korzeniem wszystkich zachowań.” I dalej: „Dzieci muszą stać się świadome tego, co czują, zanim poprosimy je o kontrolowanie tego.”
Pamiętam, jak czytałam o młodej mamie, która nauczyła swojego trzylatka komunikować swoje emocje i była szczęśliwa, widząc, że to naprawdę pomogło. Powiedział swojej mamie: „Kiedy autobus przywiózł mnie dziś do domu i nikt nie czekał na mnie na zewnątrz, bardzo się bałem.” Czyż nie jest to lepsze niż dziecko tuptające do środka wyglądające jak chmura burzowa i żadne z was nie wie dlaczego?
#4 Ignoruj złe zachowanie
Musisz wybierać i wybierać swoje bitwy. Jako nauczycielka w szkole średniej, która ma do czynienia z nastolatkami, moja mama mówi, że często udaje, że nie słyszy lub nie widzi pewnych zachowań. While this is not one of the positive discipline techniques to use too often, it works amazingly well for minor problems.
When my daughter plays with something she’s not supposed to (such as mommy’s magazines), I’ll sometimes turn a blind eye. Jeśli jest bezpieczna i szczęśliwa, a ja nie martwię się o ten przedmiot, przesunę go poza jej zasięg w późniejszym czasie.
W tym rzecz – nie jesteśmy policjantami i zachowywanie się jak policjant może być wyczerpujące. Dajmy więc sobie i naszym dzieciom spokój. Dzieci będą dziećmi i szczerze mówiąc, czy my też nie potrzebujemy trochę czasu na oddech? Tak długo, jak używamy tego rozsądnie, możemy stworzyć i cieszyć się bardziej zrelaksowaną atmosferą w naszych domach.
Czasami dzieci szukają negatywnej uwagi. Ignorując złe zachowanie, odbieramy im radość z niego i zmniejszamy zachętę do angażowania się w takie zachowanie w przyszłości.
#5 Użyj fikcyjnych mediatorów trzeciej strony
Z małymi dziećmi, użyj lalki, aby modelować pozytywne zachowanie, lub pośrednicz w bójkach. Osoba trzecia może pomóc ochłodzić sytuację i rozładować napięcie. Wybierz spokojny czas na szybkie przedstawienie kukiełkowe modelujące pozytywne zachowanie. Nie musi to być wymyślna kukiełka – proste domowe kukiełki na łyżce, kukiełki na cząsteczkach lub kukiełki z papierowych talerzyków działają po prostu dobrze.
Moja przyjaciółka wykorzystuje czas kolacji do modelowania pozytywnych nawyków żywieniowych za pomocą kukiełek. Jej dzieci uwielbiają kreatywne pokazy, a jako bonus, zachowują się przez pokaz i kolację!
Ze starszymi dziećmi, używaj wiadomości lub bieżących wydarzeń jako mediatorów, którzy ułatwiają trudne rozmowy. Na przykład, porozmawiaj z nastolatkami o zamieszkach w Ferguson, Missouri. Jest to świetny sposób na poruszenie kwestii rasizmu, różnorodności, zamieszek i innych trudnych tematów. Omów je, analizując różne perspektywy – z punktu widzenia twojej rodziny i wartości, które są ci drogie, z szerszej perspektywy tego, co to oznacza dla społeczności, równowagi między władzą a odpowiedzialnością itp.
Nikt nie lubi być pouczany przez cały czas. Osoba trzecia, zwłaszcza postać fikcyjna lub ktoś z mediów, może przekazać wiadomość dużo skuteczniej i z dużo mniejszym oporem.
#6 Zabawa w detektywa
Dlaczego twoje dziecko się zachowuje? Czy są pory dnia lub konkretne czynności, kiedy najprawdopodobniej pojawiają się trudne zachowania? Czy inne dzieci lub dorośli w pobliżu mogą być czynnikiem wyzwalającym? Czy istnieją warunki środowiskowe, które mogą być czynnikiem? (np. zbyt ciepło, zbyt zimno, zbyt tłoczno, zbyt dużo hałasu, zbyt chaotycznie, warunki pogodowe). Lub może być czynnikiem którakolwiek z tych okoliczności: choroba, alergie, zmiana diety, zmiana leków, głód, imprezy lub tłumy, zmiana opiekuna, zmęczenie, zmiana rutyny?
Zobacz, czy możesz znaleźć źródło napadu złości, zanim wyciągniesz wnioski. Okoliczności mogą wpływać na zachowanie, więc kiedy zbadasz kwestie zewnętrzne, możesz uniknąć przyszłych wybuchów.
Innym dobrym pomysłem może być zapisywanie, o jakiej porze dnia pojawia się zachowanie. Ty możesz używać ABC log (antecedent, zachowanie, konsekwencja) widzieć jeżeli wzór emerges.
Z starszymi dziećmi, ty możesz zawierać one w procesie domyślać się co jest niepokojący them.
Mój wielki zmartwienie chwilę z powrotem był mój berbecia zgrzytającym łóżkowym płaczem. Wtedy nauczyłam się poświęcać chwilę i myśleć – dlaczego moja córka płacze? Pewnego razu, gdy wróciłam do jej pokoju, poczułam zapach brudnej pieluszki. Innym razem, po całym dniu odmawiania większości jedzenia, zwymiotowała. Przy innej okazji zdałam sobie sprawę, że jest po prostu głodna. Nigdy nie żałuję podwójnego sprawdzania i myślenia- Co może być przyczyną tego zachowania?
Zachowanie służy jako funkcja. Jeżeli ty możesz rozgryźć co powoduje zachowanie, ty możesz rozgryźć out jak próbować zatrzymywać je.
#7 Bądź konsekwentny
Upewniasz się, że jesteś konsekwentny w twój dyscyplinie. Twoje dziecko musi wiedzieć, co jest, a co nie jest akceptowalne. I ocenia to na podstawie tego, co było i nie było w porządku wczoraj i przedwczoraj.
Jeśli nie dostaje spójnego komunikatu, nie wie, jak się zachowywać. To może sprawić, że dziecko poczuje się zdezorientowane i niepewne.
Postaraj się trzymać tego samego harmonogramu każdego dnia. Oznacza to regularne pory drzemek, posiłków i snu, a także godziny, w których dziecko może się swobodnie bawić.
Gdy trzeba coś zmienić, warto uprzedzić dziecko z wyprzedzeniem. This can prepare her for a slightly different routine, and hopefully prevent a scene.
For a major change, such as a move, new sibling or death, a simple homemade book that the child can reread can be immensely helpful. Jeśli się przeprowadzasz, umieść zdjęcie starego domu, okolicy i nowego domu. Napisz, co się wydarzy. To da dziecku zrozumienie tego, co się dzieje, i zapobiec niezliczone problemy dyscypliny.
My friend’s six year old daughter told her mother she would not attend aunt’s wedding. Zdziwiona jej odmową, pomyślała o tym i zdała sobie sprawę, że jej córka nie miała jasnego obrazu tego, jak ten dzień będzie wyglądał. Usiadła z nią i wyjaśniła cały dzień ślubu. Jej córka uspokoiła się i szczęśliwie uczestniczyli w imprezie.
Dzieci rozwijają się na rutynie. Jeśli wiedzą, co nadchodzi, są mniej skłonne do działania. Hej, ty też zachowujesz się lepiej, jeśli wiesz, dlaczego twój małżonek miał ciężki dzień!
#8 Przekierowanie i kanał
Dywersja jest świetnym narzędziem do wykorzystania z młodszymi dziećmi. Maluchy mają krótki czas koncentracji uwagi i możesz to wykorzystać na swoją korzyść. Możesz być w stanie odwrócić ich uwagę od tego, o co marudzą. Instead of giving in, find something new to do or talk about that might interest your child.
During the witching hour, if my daughter’s behavior starts getting to me, I try taking her to a different room, or going out for a walk. Some fresh air always seems to help.
For more great ideas, check out the list of 101 Fun Things To Do With Kids To Enjoy Everyday Family Life – it is chock full of suggestions to avoid the need for nagging and screaming by turning everyday situations into fun time!
With older kids, you may need to be more strategic about this. Jeśli dostajesz ciągłe skargi dziecka, że jest niespokojne i rozprasza klasę od swojego nauczyciela, zapisanie go do drużyny sportowej może pomóc skierować część jego energii.
Rozważmy na przykład przypadek Michaela Phelpsa – jego nauczyciel w szkole podstawowej skarżył się jego mamie, że nie może się skupić. W 6 klasie zdiagnozowano u niego ADHD. Ale pomagając mu skierować ten nadmiar energii na pływanie, jego mama i trener byli w stanie pomóc mu pokonać przeciwności losu i wznieść się na niespotykane dotąd wyżyny!
W końcu to właśnie do tego się sprowadza – nikt nie jest doskonały, ale wszyscy możemy starać się być lepsi. Nieważne, że mamy idealną odpowiedź na każdą sytuację. Zdając sobie sprawę z coraz większej ilości tych technik pozytywnej dyscypliny, możemy jednak znacznie poprawić nasze zmiany w reagowaniu na nie w odpowiedni sposób. Przynajmniej taka jest nadzieja, prawda?
Do dzielenia się tym co działa dla Ciebie w komentarzach poniżej… wszyscy jesteśmy w tym razem, pamiętaj?
2-Minutowy Plan Działania dla Dobrych Rodziców
Do naszych dzisiejszych szybkich pytań kontemplacyjnych –
- Jakie są niektóre z technik pozytywnej dyscypliny, które są w twoim zestawie narzędzi (zapisałeś je w komentarzach poniżej, prawda?) Których często używasz? Których powinieneś używać więcej?
- Czy nauczyłeś się dzisiaj jakichś nowych technik z tego artykułu (lub komentarzy poniżej)? Poświęć chwilę na przemyślenie ich, aby stały się częścią Twojego zestawu narzędzi w przyszłości!
- Pomyśl o ostatnim przypadku, kiedy Twoje dzieci naciskały na Ciebie. Co mogłeś zrobić inaczej? Czy któraś z tych technik pomogłaby ci lepiej sobie z tym poradzić? Co możesz zrobić teraz, aby przypomnieć sobie o użyciu jednej z tych technik pozytywnej dyscypliny następnym razem, gdy pojawi się ta sama sytuacja?
Bieżący Plan Działania dla Wspaniałych Rodziców
Przypomnij sobie, w jaki sposób byłeś dyscyplinowany jako dziecko.
Jak to wpływa na sposób, w jaki dyscyplinujesz swoje dzieci?
Jakie długoterminowe zmiany możesz zaplanować, aby zapewnić stosowanie pozytywnej dyscypliny? Pomyśl o swoich największych problemach z dyscypliną. Wyznacz kurs pozytywnych technik – najlepiej zapobiegawczych, a jeśli zachowanie się pojawi, jak na nie zareagujesz. I zacznij wprowadzać je w czyn!
Jeśli stosujesz stare techniki dyscyplinowania, takie jak klapsy, zawstydzanie lub przezywanie, które okazały się nieskuteczne, spróbuj dowiedzieć się, co je wywołało i jak możesz uniknąć powrotu do nich w przyszłości. Extra brownie points jeżeli ty przepraszasz twój dziecko dla twój zachowania i próbujesz niektóre te wielcy relaksaci ćwiczenia pomagać ciebie zostawać spokojnym.