GUY RAZ, HOST:
To jest Godzina Radia TED z NPR. Jestem Guy Raz i rozmawiamy o błędach, popełnianiu ich, przyznawaniu się do nich, czynieniu siebie bezbronnym i o tym, co się dzieje, kiedy to zrobisz. Przed chwilą usłyszeliśmy od Briana Goldmana, który namawia lekarzy, aby mówili o swoich największych błędach. I czasami trudno mu się do tego zmusić. Ale Brene Brown ma odwrotny problem. Czy ludzie przychodzą do ciebie dość często?
BRENE BROWN: Tak, prawdopodobnie co najmniej raz w tygodniu.
RAZ: Wow.
BROWN: Tak.
RAZ: Więc, to jest Brene.
BROWN: I jestem profesorem badawczym w University of Houston Graduate College of Social Work.
RAZ: Teraz profesorowie badawczy nie są zwykle rozpoznawani przez obcych ludzi w supermarkecie, ale Brene, ona jest inna. Czy ludzie odsłaniają przed tobą swoje dusze?
BROWN: Tak, czasami.
RAZ: Po prostu podchodzą do ciebie i mówią: Muszę ci coś powiedzieć?
BROWN: Nie wydaje mi się, żeby dzielili się czymś nieodpowiednim, ale podchodzą i mówią, o mój Boże, przechodziłem przez rozwód i zobaczyłem twój wykład i pomyślałem, że to jest to, chrzanić to, będę całym sercem. Zamierzam żyć i kochać całym sercem. I zawsze myślę, wiesz, dobrze na.
RAZ: Brene studiuje podatność i jak to wpływa na prawie wszystkie nasze myśli i decyzje, i naprawdę nasze życie, a ona dała TEDx Talk w Houston wszystko o tym. I co się stało?
BROWN: Nie wiem, co się stało …
RAZ: Stało się to, że nawet jak na standardy TED, ta rzecz była ogromna – ponad 8 milionów wyświetleń. To dlatego ludzie podchodzą do niej na ulicy. A co sprawiło, że wykład Brene był inny? Cóż, Brene jest osobą zajmującą się liczbami, ale w tych danych zawarta jest bardzo osobista historia, historia o tym, jak nauczyła się przyjmować bezbronność.
BROWN: Czułam się jakbym po raz pierwszy, naprawdę w mojej karierze, miała całkowitą swobodę wypróbowania czegoś nowego i pomyślałam o tym, dlaczego po prostu nie spróbuję czegoś naprawdę przerażającego i ja – pozwól mi – wiesz, będę bezbronna, kiedy będę mówić o bezbronności.
(SOUNDBITE OF BRENE BROWN TED TALK)
BROWN: I tak chcę z wami porozmawiać i opowiedzieć kilka historii o kawałku moich badań, które fundamentalnie rozszerzyły moją percepcję i naprawdę zmieniły sposób, w jaki żyję, kocham i pracuję i jestem rodzicem. Tak więc bardzo szybko, naprawdę około 6 tygodni po rozpoczęciu badań, natknęłam się na tę nienazwaną rzecz, która absolutnie rozwikłała połączenie w sposób, którego nie rozumiałam lub nigdy nie widziałam. Więc wycofałem się z badań i pomyślałem, że muszę się dowiedzieć, co to jest. I okazało się, że jest to wstyd. A wstyd jest naprawdę łatwo zrozumiały jako lęk przed odłączeniem. Czy jest we mnie coś takiego, że jeśli inni ludzie o tym wiedzą lub to widzą, to nie będę godny połączenia. Rzeczy, które mogę ci o tym powiedzieć, są uniwersalne. Wszyscy je mamy. Jedyni ludzie, którzy nie doświadczają wstydu, nie mają zdolności do ludzkiej empatii ani więzi. Nikt nie chce o nim mówić, a im mniej się o nim mówi, tym bardziej się go ma. Co leżało u podstaw tego wstydu, tego, że nie jestem wystarczająco dobry. Wszyscy znamy to uczucie, nie jestem wystarczająco ślepy, nie jestem wystarczająco szczupły, bogaty, piękny, mądry, awansowany. Rzeczą, która leżała u podstaw tego uczucia była bolesna bezbronność. Pomysł, że aby połączenie mogło zaistnieć, musimy pozwolić sobie na bycie widzianym, naprawdę widzianym. I wiesz, że są ludzie, którzy, kiedy zdają sobie sprawę, że wrażliwość i delikatność są ważne, poddają się i wchodzą w to? A, to nie ja. I B, ja nawet nie zadaję się z takimi ludźmi.
(LAUGHTER)
BROWN: Dla mnie, to była roczna walka uliczna. To był pojedynek. Wrażliwość pchnęła, ja odepchnąłem. Przegrałem walkę, ale prawdopodobnie odzyskałem swoje życie. Potem wróciłem do badań i spędziłem kilka następnych lat, próbując zrozumieć, co oni, ci z całego serca, dokonywali wyborów. I co jest – co robimy z wrażliwością? Dlaczego tak bardzo się z nią zmagamy? Czy tylko ja zmagam się z wrażliwością? Nie. Oto, czego się dowiedziałem. Znieczulamy wrażliwość. Musiałam prosić męża o pomoc, bo jestem chora, a jesteśmy świeżo po ślubie, spotykałam się z odmową, prosiłam kogoś o randkę, czekałam, aż lekarz oddzwoni, zwalniałam się z pracy, zwalnialiśmy ludzi. Taki jest świat, w którym żyjemy. I jednym ze sposobów radzenia sobie z tym jest znieczulanie wrażliwości. Nie można wybiórczo znieczulać. Więc kiedy je znieczulamy, znieczulamy radość. Znieczulamy wdzięczność. Pozbawiamy się szczęścia.
RAZ: Więc Brene kontynuowała badania nad podatnością i dwa lata później była z powrotem na scenie TED.
(SOUNDBITE OF BRENE BROWN TED TALK)
BROWN: Są dwie rzeczy, których nauczyłam się w ciągu ostatniego roku. Po pierwsze, że bezbronność nie jest słabością. A ten mit jest bardzo niebezpieczny. I doszedłem do przekonania – to jest mój 12 rok prowadzenia tych badań – że bezbronność jest naszą najdokładniejszą miarą odwagi.
RAZ: Jak?
BROWN: Pojawiło się to często, kiedy pytaliśmy ludzi, co jest czymś, przykładem z ich życia, którego użyliby do opisania bezbronności? I wiele osób odpowiedziało, że wrażliwość to odebranie telefonu i zadzwonienie do kogoś, kto właśnie przeszedł przez coś tragicznego lub traumatycznego. I wiesz, wszyscy w pewnym sensie robimy to samo. Patrzymy na telefon i myślimy o mój Boże, muszę do niej zadzwonić. Nie mogę uwierzyć, że jej mąż miał atak serca i zmarł. Muszę zadzwonić. I tak jakby okrążamy telefon, i myślimy, nie wiem. Może zadzwonię później, bo wiesz, co mam powiedzieć. I myślę, że kiedy w końcu zadzwonimy – a najtrudniejsze w tym telefonie jest to, że wiemy, że nie możemy powiedzieć nic, co sprawi, że będzie lepiej. Wszystko co możemy zrobić to powiedzieć, że jestem z tobą w tym wszystkim. Boleję nad tobą. Nie jesteś sam. Kiedy podnosimy słuchawkę i dzwonimy, odkładamy słuchawkę i odchodzimy od telefonu, czujemy się odważni. Czujemy, że mieliśmy odwagę żyć w uczciwości. Jesteśmy w zgodzie z naszymi wartościami. Pozwólcie więc, że zadam wam to pytanie. Czy kiedykolwiek mieliście – postawię was na miejscu – czy kiedykolwiek mieliście taką sytuację, w której naprawdę potrzebowaliście wykonać ten telefon, ale nie zrobiliście tego?
RAZ: Tak, tak.
BROWN: Ja też. Ja też. I jakie jest to uczucie, kiedy spotykasz tę osobę w sklepie spożywczym miesiąc później?
RAZ: Wstyd.
BROWN: Tak. I to jest …
RAZ: … Totalny wstyd.
BROWN: Tak.
RAZ: Unikasz – chcesz ich unikać. Nie możesz spojrzeć im w oczy.
BROWN: Tak. Więc wtedy masz osobę, która jest w żałobie, prawdopodobnie czuje się naprawdę samotna i odizolowana, a ty chowasz się za regałem z chipsami. Myślę, że wrażliwość to odwaga. Myślę, że polega na stawianiu czoła w czasach głębokiej niepewności, głębokiego strachu i emocjonalnego ryzyka. Myślę, że to jest – myślę, że to jest odważne. Myślę, że odwagą jest pokazanie się.
RAZ: Czy to konieczne? Czy musisz to robić?
BROWN: Tak, tak, bo w tym rzecz. Jeśli bezbronność jest rzeczywiście niepewnością, ryzykiem i emocjonalną ekspozycją, to bycie człowiekiem jest byciem bezbronnym. Być w związku to być wrażliwym. Być, no wiesz, profesjonalnie zaangażowanym w pracę to być podatnym na zranienie. Jesteśmy narażeni na niepewność, ryzyko i ekspozycję emocjonalną każdego dnia, przez cały dzień. Myślę, że niebezpiecznym mitem jest to, że możemy powiedzieć, że to fajny temat, o którym słyszałem w radiu, ale tak naprawdę nie zajmuję się wrażliwością. Nie, ty robisz to każdego dnia. Wiesz, jedną z rzeczy, o których mówiłem wcześniej, jest to, że tweetowanie na żywo o depilacji bikini nie jest wrażliwością. Wiesz, dzielenie się na Facebooku intymnymi szczegółami emocjonalnej reakcji twojego dziecka na twój rozwód nie jest bezbronnością.
RAZ: To zbyt wiele informacji.
BROWN: Zdecydowanie, to jeden z czterech wielkich mitów o bezbronności, że bezbronność to pozwalanie sobie na wszystko.
RAZ: Racja.
BROWN: Prawdziwa bezbronność to uczciwa, surowa oferta połączenia. I wiesz, jeśli zostanę naprawdę zawstydzony przez kolegę przed klientami w pracy, wracam do domu i wrzucam na Facebooka, stary, zostałem totalnie zawstydzony w pracy przez tak i tak i czuję się mały i głupi, mogę dostać 20 komentarzy od innych ludzi, którzy mówią, nienawidzę kiedy to się dzieje, mi się to przytrafiło, nie jesteś sam bracie. Wiesz, tego typu rzeczy.
RAZ: Tak.
BROWN: I to jest normalizacja. Ale nigdzie w tym nie ma surowej oferty na połączenie. Gdybym zadzwoniła do ciebie po pracy i powiedziała, hej Guy, tu Brene, masz chwilkę, bo właśnie wpadłam w tę totalną spiralę wstydu w pracy i czuję się po prostu, po prostu, jestem zdruzgotana. To jest bardzo wrażliwa oferta, ponieważ mówię, czy masz czas i czy zależy ci na tyle, żeby poświęcić kilka minut na rozmowę ze mną o czymś, co jest trudne. Moim zdaniem, wrażliwość to intymność, zaufanie i połączenie. Dzielimy się naszymi historiami z ludźmi, którzy zasłużyli na prawo, by je usłyszeć.
(SOUNDBITE OF BRENE BROWN TED TALK)
BROWN: Jedną z dziwnych rzeczy, które się wydarzyły, jest to, że po eksplozji TED dostałam wiele ofert przemawiania w całym kraju, od szkół i spotkań rodziców po firmy z listy Fortune 500. I wiele z tych telefonów brzmiało tak: hej dr Brown, podobał nam się twój wykład na TED, chcielibyśmy, żebyś przyszedł i przemówił. Bylibyśmy wdzięczni, gdyby nie wspominał pan o wrażliwości lub wstydzie.
(LAUGHTER)
BROWN: O czym chcielibyście, żebym mówił? Są trzy wielkie odpowiedzi – to głównie, szczerze mówiąc, z sektora biznesowego, innowacje, kreatywność i zmiany. Więc pozwólcie, że się zapiszę i powiem, że podatność jest miejscem narodzin innowacji, kreatywności i zmian.
(APPLAUSE)
BROWN: Tworzyć to tworzyć coś, co nigdy wcześniej nie istniało. Nie ma nic bardziej wrażliwego niż to. Zdolność przystosowania się do zmian polega na podatności.
Prawda jest taka, że kiedy porażka nie jest opcją, mamy bandę przestraszonych ludzi, którzy kręcą się w pobliżu, kręcą się na zewnątrz areny. Jeśli zamierzasz wejść na arenę, zostaniesz skopany po tyłku.
RAZ: To przerażające.
BROWN: Wpadniesz na pomysł, który jest do bani. Ale, wiesz, tak przerażające i niebezpieczne jak to brzmi, nie sądzę, że jest to tak przerażające i niebezpieczne jak spędzenie całego życia na zewnątrz zastanawiając się, co by było gdybym się pojawił? Co by było, gdybym przedstawił ten pomysł? Co by było, gdybym powiedział „tak”? Co by było, gdybym przyjął tę pracę? Co by było, gdybym odrzucił tę pracę i spędził cały rok na realizacji tego szalonego projektu, w który naprawdę wierzyłem? Dla mnie, to jest o wiele bardziej niebezpieczne.
(SOUNDBITE OF BRENE BROWN TED TALK)
BROWN: I tak zostawię was z tą myślą. Jeśli mamy znaleźć drogę powrotną do siebie nawzajem, bezbronność będzie tą ścieżką. I wiem, że to uwodzicielskie stać poza areną, ponieważ myślę, że robiłem to przez całe moje życie i myśleć sobie, że wejdę tam i skopię kilka tyłków, kiedy będę kuloodporny i kiedy będę doskonały. I to jest uwodzicielskie. Ale prawda jest taka, że to się nigdy nie zdarza. I nawet gdybyś był tak doskonały i tak kuloodporny, jak to tylko możliwe, kiedy tam wejdziesz, nie to chcemy zobaczyć. Chcemy, żebyś tam wszedł. Chcemy być z tobą i naprzeciwko ciebie. I po prostu chcemy, dla nas samych, dla ludzi, na których nam zależy i dla ludzi, z którymi pracujemy, odważyć się na wiele. Tak więc bardzo wam wszystkim dziękuję. Naprawdę to doceniam.
RAZ: To jest Brene Brown. Możesz obejrzeć oba jej wykłady TED na naszej stronie internetowej, TED.NPR.org.
Copyright © 2013 NPR. Wszelkie prawa zastrzeżone. Odwiedź nasze warunki korzystania z witryny i strony z zezwoleniami pod adresem www.npr.org, aby uzyskać więcej informacji.
Teksty transkrypcji NPR są tworzone w pośpiechu przez firmę Verb8tm, Inc. będącą wykonawcą NPR i produkowane przy użyciu zastrzeżonego procesu transkrypcji opracowanego dla NPR. Ten tekst może nie być w ostatecznej formie i może być aktualizowany lub poprawiany w przyszłości. Dokładność i dostępność mogą się różnić. Autorytatywnym zapisem programu NPR jest zapis audio.