Reakcje Fluoru
Z powodu swojej reaktywności, elementarny fluor nigdy nie występuje w przyrodzie i żaden inny pierwiastek chemiczny nie może wyprzeć fluoru z jego związków. Fluor łączy się z prawie każdym pierwiastkiem, zarówno z metalami jak i niemetalami, ponieważ jest bardzo silnym środkiem utleniającym. Jest bardzo niestabilny i reaktywny, ponieważ jest tak blisko swojej idealnej konfiguracji elektronowej. Tworzy wiązania kowalencyjne z niemetalami, a ponieważ jest to najbardziej elektronegatywny element, zawsze będzie elementem, który jest zredukowany. Może również tworzyć element dwuatomowy z samym sobą (F_2) lub wiązania kowalencyjne, w których utlenia inne fluorowce (ClF, ClF_3, ClF_5). Reaguje wybuchowo z wieloma pierwiastkami i związkami, takimi jak wodór i woda. Pierwiastkowy fluor jest lekko zasadowy, co oznacza, że gdy reaguje z wodą, tworzy \(OH^-\).
W połączeniu z wodorem fluor tworzy kwas fluorowodorowy (\(HF \)), który jest słabym kwasem. Kwas ten jest bardzo niebezpieczny i po zdysocjowaniu może powodować poważne uszkodzenia ciała, ponieważ choć początkowo może nie być bolesny, szybko przechodzi przez tkanki i może powodować głębokie oparzenia, które zakłócają funkcjonowanie nerwów.
Istnieją również pewne związki organiczne wykonane z fluoru, od nietoksycznych do wysoce toksycznych. Fluor tworzy wiązania kowalencyjne z węglem, które czasami tworzą stabilne pierścienie aromatyczne. Kiedy węgiel reaguje z fluorem, reakcja jest złożona i tworzy mieszaninę fluoru (CF_4), fluoru (C_2F_6) i fluoru (C_5F_{12}).
Fluor reaguje z tlenem tworząc fluor (OF_2), ponieważ fluor jest bardziej elektroujemny niż tlen. Reakcja przebiega następująco:
Fluor jest tak elektroujemny, że czasami tworzy nawet cząsteczki z gazami szlachetnymi takimi jak ksenon, np. cząsteczka difluorku ksenonu, \(XeF_2\).
Fluor tworzy również silne związki jonowe z metalami. Niektóre popularne reakcje jonowe fluoru to:
\
\
\