To była droga, która łączyła Chicago z Los Angeles. Dla wielu była to droga do zbawienia. Niegdyś zbiór mniejszych autostrad łączących miasta, w 1926 roku Route 66 wytyczyła linię prowadzącą na wybrzeże. Nie utwardziliśmy jej aż do ’38 roku, ale plan został ustalony w latach 20-tych.
(źródło: idea-sandbox.com)
Jeśli dorastałeś w latach 70-tych lub później, niewiele wiedziałeś o Route 66. W latach 80-tych, wycofaliśmy ją z użytku. W tym czasie Route 66 została już dawno pogrzebana pod pyłem rozrastającej się sieci międzystanowych autostrad.
Wciąż jednak słyszałeś o tej słynnej trasie w piosenkach i filmach, być może ucząc się w porę, że 66 była matką drogą do Ameryki. Była to pierwsza droga, którą ludzie masowo podróżowali, aby uciec od pyłu w latach 30-tych.
Może nawet natknąłeś się na zabytkowe oznakowanie, wskazujące, że byłeś na kawałku głównej ulicy Ameryki, gdzieś w środku pustkowia, ale zawsze zastanawiałeś się, czy to było takie wspaniałe, co się z tym stało?
Dzięki wysiłkom, aby zachować mistykę 66, zapomnieliśmy o niej, gdy mogliśmy podróżować bez znaków stopu na wielopasmowych autostradach. Amerykańskie systemy autostrad oznaczały, że o ile nie byłeś szalonym nostalgikiem, jazda 66 oznaczała bóle głowy i ryzyko nie warte wysiłku.
Nie zawsze tak było. Kiedy się zaczęła, Route 66 przerwała monotonię kolei, połączyła miasta, ale przede wszystkim poruszyła naród.
Przed 66
(źródło: pinterest.com)
Były drogi, niektóre wystarczająco duże, by nazwać je autostradami, jasne. Łączyły one miasta. Dla większości ludzi, jeśli chciałeś podróżować na zachód, pociąg był drogą do przebycia.
Pociąg był niezawodny. Był łatwy. Był tani. Jeśli pociąg się zepsuł, to nie był twój problem, aby go naprawić. W pociągu były wygody, takie jak jedzenie, alkohol, a nawet miejsca do spania lub grania w gry.
Pociąg był gładki podróży. Drogi nie były tak gładkie. Route 66, w szczególności, była po prostu brudna w miejscach.
Długie odcinki dróg, które pewnego dnia wybrukujemy, aby zrobić 66, były niewiele więcej niż szlaki wagonowe wzdłuż 35 równoleżnika, pozostałość po projekcie Marynarki Wojennej z 1850 roku.
The Heyday
(źródło: thelostadventure.com)
W porównaniu z alternatywami, Route 66 była łatwą przejażdżką. Na początku była to mieszanka żwiru i chodnika, ale była to pierwsza autostrada, którą utwardziliśmy całą drogę.
The Route swung south, przez jakiś piękny kraj, ale głównie przez płaski teren. Jeśli masz samochody, trzeba stacji benzynowych i miejsc do jedzenia. Wszystkie wzdłuż 66 biznesy kwitły. Według niektórych rachunków, to gdzie przemysł fast food dokonał jego pierwszy stand.
Nazywali pierwszych ludzi, którzy podróżowali 66, „Oakies,” lub „Arkies,” jak pochodzą one z Oklahomy lub Arkansas. Do II wojny światowej, 66 wykonane wielkie przejście dla przenoszenia sprzętu wojskowego. W latach 50. rodziny używały 66 na wakacje do Los Angeles.
The Interstate Highway Act
(źródło: blog.wilvaco.com)
Był rok 1956. Prezydent Dwight D. Eisenhower, pod wpływem niemieckiej autobahn, podpisał Interstate Highway Act. Była ona również znana jako Federal-Highway Act lub National Interstate and Defense Highways Act.
To prawda; był to ruch wojskowy. System autostrad miał umożliwić łatwiejszy transport w imię bezpieczeństwa narodowego.
Ustawa ta nie wymazała od razu Route 66, ale z czasem, gdy zbudowaliśmy sieć autostrad, z których ludzie korzystają do dziś, rozpadające się fragmenty 66 odpadły.
Przy budowie Turner Turnpike, z Tulsy do Oklahoma City, powstała pierwsza obwodnica 66. Autostrada ta biegła równolegle do 66 przez 88 mil.
Dzisiaj
(źródło: aaroads.com)
W Illinois i Kalifornii, na dwóch końcach 66, istnieją autostrady, z których dojeżdżający do pracy korzystają do dziś. Oczywiście, nie wyglądają one w niczym jak stara Mother Road.
Pasadena Freeway w Los Angeles była kiedyś częścią 66. Veteran’s Parkway w Illinois przemierza ten koniec trasy.
Przekształciliśmy odcinki 66 w wiele pasaży, z których niektórymi nie można już nawet jeździć. Są one albo zbyt nierówne, albo przeznaczone dla ruchu niezmotoryzowanego, jak ścieżki rowerowe.
Konserwatorzy wyznaczyli odcinki drogi jako historyczne. Inni próbowali przywrócić drogę do jej dawnej świetności. Jest mało prawdopodobne, że do tego dojdzie, głównie z powodu rozwoju od tamtego czasu, ale także dlatego, że koszt przywrócenia jej nie miałby sensu.
(źródło: flickr.com)
Route 66 z czasem wyblaknie, tak jak wyblakła sama droga. Taki jest los wszystkich rzeczy. Nic nie trwa wiecznie.
Do czasu, gdy pokolenie dzieciaków z lat 70-tych będzie wystarczająco stare, by przejść na emeryturę, ludzie prawdopodobnie nie będą o niej rozmawiać, chyba że mieszkają w pobliżu zachowanego odcinka.
Będzie to fragment, o którym mówią tylko historycy, ludzie, którzy surfują po stronach mówiących o zapomnianej historii, stronach takich jak History Garage.