Możecie mi nie wierzyć, ale istoty ludzkie są definiowane przez ich relacje bardziej niż cokolwiek innego. Związki mówią nam, kim jesteśmy, kim jesteśmy i czego się od nas oczekuje. Nasze relacje określają, gdzie byliśmy, gdzie jesteśmy i dokąd zmierzamy. W całej Biblii łatwo dostrzec kilka wybranych osób, które są tak wyraźnie zdefiniowane przez swoje relacje. W Księdze Rodzaju 6, Noe został zdefiniowany przez to, kim nie był. W Pierwszym Samuelu 15, Dawid został zdefiniowany przez to, kogo zastąpi. W Ewangelii Jana 18, Piotr został zdefiniowany przez to, za kim poszedł.
Jeśli jesteśmy szczerzy wobec siebie, zobaczymy, że relacje są tym, jak świat ostatecznie nas definiuje. Mówią one więcej o tym, kim jesteśmy, niż jakikolwiek szkic biograficzny czy profil społeczny. Nie możemy się nigdzie ruszyć bez przyznania się do tego, kim jesteśmy i do kogo należymy. Te idee mają większe znaczenie, niż chcielibyśmy przyznać. W prawdziwym świecie towarzystwo, w którym przebywamy, jest jedną z najbardziej wymownych cech tego, kim naprawdę jesteśmy. W tym miejscu, kiedy wszystko jest powiedziane i zrobione, jedyną relacją, która określa, kim naprawdę jesteśmy, jest nasza relacja z Bogiem.
Jeśli cofniemy się do Ogrodu Eden, możemy zobaczyć, że ludzkość jest wyjątkowa. Księga Rodzaju 1 mówi nam, że jesteśmy jedyną istotą stworzoną „na obraz Boży”. Może trudno to sobie wyobrazić, ale jesteśmy Bożym arcydziełem. Jesteśmy jedyną rzeczą na tym świecie, która ma wewnętrzną wartość. Jesteśmy jedynym stworzeniem, za które Jezus był gotów umrzeć. Jesteśmy jedynym stworzeniem na tym świecie, z którym Bóg chce mieć relację. Jesteśmy wyjątkowi. Bycie stworzonym na obraz Boga nie może być odebrane, ponieważ ktoś uważa cię za niegodnego.
Nie może być odebrane, ponieważ ktoś traktuje cię z uprzedzeniem lub brakiem przyzwoitości. Twoja wartość nie jest definiowana przez nich. Jest określona przez Boga, a On mówi, że jesteś wyjątkowy. Jesteś wart całego wysiłku, jaki trzeba było włożyć w stworzenie tego świata. Jesteś wart ofiary Jego Syna. Jesteś wart pracowitości, jakiej wymagało stworzenie Biblii, i jesteś wart każdego wydarzenia, które ukształtowało Jego Wolę od początku czasu. Jesteś wartościowy, ponieważ Bóg tak mówi. Ta relacja, ta wartość definiuje cię ponad wszystko inne.
Jednakże nasza relacja z Bogiem musi być określona na Jego warunkach, ponieważ On jest właścicielem naszej przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Bóg jest wierny, aby przebaczyć szczeremu sercu, prowadzić chętnego sługę i podtrzymywać obietnice, które składa tym, którzy wiernie wytrwają. Możemy ufać Temu, który się nie zmienia, nie może kłamać, którego „miłosierdzie jest wieczne” i którego „prawda trwa przez wszystkie pokolenia” (Psalm 100:5).
Zauważ, że raz po raz Bóg nazywa tych, którzy Mu zaufali, „swoimi dziećmi”. Kochał patriarchów z dawnych czasów, takich jak Noe i Hiob, którzy wytrwali, pomimo rosnącej presji, aby się poddać. Był cierpliwy dla Izraelitów, gdy doskonalili się w byciu obojętnymi wobec „Boga swoich ojców”. Dziś próby tych, którzy Go kochają, znajdują tę samą cierpliwość i przebaczenie, które pierwszowieczni chrześcijanie znaleźli, studiując u stóp Pawła, Tymoteusza czy Piotra. Bóg kocha swoje dzieci. Troszczy się o nie i ceni relację, którą dzielą z Nim na co dzień bardziej niż jakąkolwiek inną relację na tym świecie.
Co zatem nasza relacja z Bogiem uczy nas o innych, mniej boskich znajomościach? Bez żadnego wahania, nasza relacja z Bogiem powinna określać, jak postrzegamy tych, których Bóg wprowadza do naszego życia. Powinniśmy postrzegać resztę świata tak jak Bóg. Ludzie, których spotykamy w każdych okolicznościach, również są stworzeni na Jego obraz. Oni również są Bożym arcydziełem. Oni również mogą Go kochać, służyć Mu i żyć wiecznie z Nim tuż obok nas.
Gdy uświadomimy sobie, że wszyscy inni mogą łączyć się z Bogiem w ten sam głęboko znaczący sposób, w jaki my to robimy, powinno nam być łatwo znaleźć powody, aby głęboko się z nimi połączyć. Nasze uznanie dla ich duszy i jej dobrobytu powinno zachęcać do relacji, która jest znacząca, bezinteresowna i ofiarna. Związek zdefiniowany przez wzajemne docenianie Tego, który nas stworzył, jest związkiem, który przetrwa. W takich przypadkach będzie to relacja pozbawiona wszystkich rzeczy, które czynią nasz świat nieznośnym, a ludzi, których spotykamy, nieznośnymi.
Kiedy zdajemy sobie sprawę, że wszyscy mamy możliwość bycia dziećmi Boga, widzimy nadzieję w relacjach. Kiedy zdajemy sobie sprawę, że On ma czas dla każdego z nas, cierpliwość dla każdego z nas i szczerze kocha nas tak samo, powinniśmy znaleźć czas, aby odwzajemnić tę miłość w zamian. Kiedy cenimy ludzi za to, kim są, a nie za to, co dla nas robią, zaczynamy widzieć ich tak, jak widzi ich Bóg. Kiedy to stanie się naszym faktycznym sposobem myślenia, nasze proste interakcje ulegną zmianie, a nasze głębokie więzi będą rosły wykładniczo. Kiedy wiemy, że ludzie w naszym życiu mają być kochani, obsługiwani i doceniani, zaczynamy widzieć, jak Bóg nas kocha, obsługuje i docenia.
W tej chwili Bóg aktywnie poszukuje relacji z tobą, która zmienia życie. On chce, abyś wiedział, że jesteś wyjątkowy. Chce, abyś wiedział, że jesteś stworzony na Jego obraz. Chce, abyś wiedział, że jesteś dla Niego najcenniejszą rzeczą na tym świecie. On chce, abyś Go znał, ponieważ On zna ciebie.
Relacje nas definiują. Upewnij się, że relacja, która definiuje cię najlepiej, to ta, którą masz z Bogiem. Kiedy to jest prawdą w twoim przypadku, każda inna relacja będzie błogosławiona przez Bożą obecność. Jeśli On jest częścią twojego życia, to jest również częścią twojego małżeństwa, twoich przyjaźni, przypadkowych spotkań z nieznajomymi i każdej innej relacji, której świat używa, aby cię zdefiniować. Kiedy On jest częścią tego, kim ty jesteś, świat wie, kim On jest.