Heptan (i jego wiele izomerów) jest szeroko stosowany w laboratoriach jako niepolarny rozpuszczalnik. Jako ciecz, jest idealny do transportu i przechowywania. W teście plam tłuszczu, heptan jest używany do rozpuszczania plam oleju, aby wykazać wcześniejszą obecność związków organicznych na zabarwionym papierze. Odbywa się to poprzez wytrząsanie zabarwionego papieru w roztworze heptanu przez około pół minuty.
Wodny brom może być odróżniony od wodnego jodu poprzez jego wygląd po ekstrakcji do heptanu. W wodzie, zarówno brom jak i jod są brązowe. Jednakże jod zmienia kolor na purpurowy po rozpuszczeniu w heptanie, podczas gdy roztwór bromu pozostaje brązowy.
Heptan jest dostępny w handlu w postaci mieszanych izomerów do stosowania w farbach i powłokach, jako rozpuszczalnik cementu gumowego „Bestine”, paliwo do pieców na wolnym powietrzu „Powerfuel” firmy Primus, jako czysty n-heptan do badań i rozwoju oraz produkcji farmaceutycznej, a także jako pomniejszy składnik benzyny.
Heptan jest również stosowany jako środek do usuwania kleju przez kolekcjonerów znaczków. Od 1974 roku United States Postal Service wydała znaczki samoprzylepne, które niektórzy kolekcjonerzy uważają za trudne do oddzielenia od kopert za pomocą tradycyjnej metody moczenia w wodzie. Produkty na bazie heptanu, takie jak Bestine, a także produkty na bazie limonenu, stały się popularnymi rozpuszczalnikami do łatwiejszego usuwania znaczków.
Skala oceny oktanowejEdit
n-Heptan jest zdefiniowany jako punkt zerowy skali oceny oktanowej. Jest to lżejszy składnik benzyny, spala się bardziej wybuchowo, powodując przedwczesny zapłon silnika (stukanie) w czystej postaci, w przeciwieństwie do izomerów oktanowych, które spalają się wolniej i dają mniej stukania. Pierwotnie został on wybrany jako punkt zerowy skali ze względu na dostępność bardzo wysokiej czystości n-heptanu, niezmieszanego z innymi izomerami heptanu lub innymi alkanami, destylowanego z żywicy sosny Jeffreya i z owoców Pittosporum resiniferum. Inne źródła heptanu i oktanu, produkowane z ropy naftowej, zawierają mieszaninę różnych izomerów o znacznie różniących się wartościach znamionowych i nie dają tak precyzyjnego punktu zerowego.
.