Inhibitory cholinoesterazy (donepezil, rywastygmina i galantamina)
W mózgu osoby z chorobą Alzheimera występuje niższy poziom substancji chemicznej zwanej acetylocholiną. Acetylocholina pomaga w przesyłaniu wiadomości między określonymi komórkami nerwowymi. W chorobie Alzheimera niektóre z komórek nerwowych, które wykorzystują acetylocholinę, są również tracone. Z powodu tych zmian w mózgu objawy choroby Alzheimera nasilają się z czasem.
Donepezil, rywastygmina i galantamina zapobiegają rozkładowi acetylocholiny przez enzym zwany acetylocholinoesterazą. Oznacza to, że w mózgu jest większe stężenie acetylocholiny, co prowadzi do lepszej komunikacji między komórkami nerwowymi. Może to złagodzić niektóre objawy choroby Alzheimera na jakiś czas.
Wszystkie trzy inhibitory cholinoesterazy działają w podobny sposób. Jednakże, jeden lek może być lepszy dla kogoś niż inny. Na przykład, osoba może mieć mniej działań niepożądanych w przypadku jednego leku.
Wskazówki NICE dotyczące leczenia lekami
National Institute for Health and Care Excellence (NICE) opracowuje wskazówki dotyczące stosowania leków w NHS. NICE dokonuje przeglądu dowodów i decyduje, czy leczenie jest wystarczająco opłacalne, aby było dostępne jako część standardowej opieki NHS. Leki rozpatrywane przez NICE przechodzą również przez brytyjski lub europejski proces licencjonowania nowych leków. Oznacza to, że lek został przebadany i spełnił surowe standardy bezpieczeństwa, jakości i skuteczności. Licencja zostanie przyznana na leczenie określonego stanu zdrowia (takiego jak choroba Alzheimera).
W przypadku inhibitorów cholinesterazy wytyczne NICE (opracowane w 2011 r. i zaktualizowane w 2016 r.) sugerują, że najtańszy lek (obecnie donepezil) powinien być na ogół wypróbowany w pierwszej kolejności.
Memantyna
Memantyna działa inaczej niż donepezil, rywastygmina i galantamina. Glutaminian to kolejna substancja chemiczna, która pomaga w przesyłaniu wiadomości między komórkami nerwowymi w mózgu. Jednakże, gdy komórki nerwowe są uszkodzone przez chorobę Alzheimera, wytwarzana jest zbyt duża ilość glutaminianu. Powoduje to większe uszkodzenie komórek nerwowych. Memantyna chroni komórki nerwowe poprzez blokowanie działania zbyt dużej ilości glutaminianu.
.