Kareem Abdul-Jabbar, zwany także (do 1971) Lew Alcindor, nazwisko Ferdinand Lewis Alcindor, Jr, (ur. 16 kwietnia 1947, Nowy Jork, Nowy Jork, USA), amerykański uczelniany i zawodowy koszykarz, który jako 7-foot 2-inch- (2,18-metrowy) wysoki center, zdominował grę w latach 70-tych i wczesnych 80-tych.
Alcindor grał w Power Memorial Academy w drużynie przez cztery lata, a jego łączna liczba punktów wynosząca 2,067 ustanowiła rekord szkoły średniej w Nowym Jorku (który od tego czasu został pobity). Jego umiejętności ofensywne były tak rozwinięte po ukończeniu szkoły średniej, że komisja ds. zasad gry w koszykówkę, obawiając się, że będzie mógł zdobywać punkty do woli, zabroniła mu wsadów przed zapisaniem się na Uniwersytet Kalifornijski w Los Angeles (UCLA) w 1965 roku. Pomimo nowej zasady, w swoim pierwszym meczu ustanowił rekord punktowy UCLA zdobywając 56 punktów. Grając dla słynnego trenera Johna Woodena, Alcindor pomógł poprowadzić UCLA do trzech mistrzostw National Collegiate Athletic Association (1967-69), a podczas jego pobytu w UCLA drużyna przegrała tylko dwa mecze. Zasada no-dunking została uchylona w latach po Alcindor graduated.
Alcindor dołączył do National Basketball Association (NBA) Milwaukee Bucks na sezon 1969-70 i został nazwany Rookie of the Year. W sezonie 1970-71 Bucks zdobyli mistrzostwo NBA, a Alcindor prowadził ligę w punktacji (2 596 punktów) i średniej punktów na mecz (31,7), podobnie jak w sezonie 1971-72 (2 822 punktów; 34,8). Po przejściu na islam podczas studiów na UCLA, Alcindor przyjął w 1971 roku arabskie imię Kareem Abdul-Jabbar. W 1975 roku został sprzedany do Los Angeles Lakers, którzy zdobyli mistrzostwo NBA w 1980, 1982, 1985, 1987 i 1988 roku. W 1984 roku przekroczył łączną liczbę 31 419 punktów w karierze Wilta Chamberlaina.
© Jerry Coli/Dreamstime.com
Ale choć Abdul-Jabbarowi brakowało siły fizycznej centrów NBA Chamberlaina i Willisa Reeda, to wniósł na tę pozycję znakomite wyczucie strzału i szeroki wachlarz zgrabnych ruchów w post, w tym swój zamaszysty, prawie nie do obrony sky hook. Był również znakomitym podającym. Abdul-Jabbar odszedł na emeryturę pod koniec sezonu 1988-89, po tym jak rekordowo sześciokrotnie został wybrany Najwartościowszym Graczem NBA. Do końca swojej niezwykle długiej kariery ustanowił rekordy NBA pod względem największej liczby punktów (38 387), największej liczby strzelonych bramek (15 837) i największej liczby rozegranych minut (57 446). W momencie przejścia na emeryturę Abdul-Jabbar miał również najwięcej zablokowanych rzutów w historii ligi (3,189; od tego czasu pobite przez Hakeema Olajuwona i Dikembe Mutombo) oraz trzecią największą liczbę zbiórek w karierze (17,440). Został wybrany do Naismith Memorial Basketball Hall of Fame w 1995 roku i został uznany za jednego z 50 największych graczy w historii NBA w 1996 roku.
Away from the basketball court, Abdul-Jabbar pursued interests in acting and writing. Pojawił się w telewizji i w kilku filmach, w tym pamiętny obrót jako copilot w komedii Airplane! (1980). Jego autobiografia, Giant Steps, została opublikowana w 1983 roku. Jego pisma na temat doświadczeń afroamerykańskich również zawierały Black Profiles in Courage: A Legacy of African-American Achievement (1996; z Alanem Steinbergiem), Brothers in Arms: The Epic Story of the 761st Tank Battalion, WWII’s Forgotten Heroes (2004; z Anthonym Waltonem), On the Shoulders of Giants: My Personal Journey Through the Harlem Renaissance (2007; z Raymondem Obstfeldem), oraz książkę dla dzieci What Color Is My World? The Lost History of African-American Inventors (2012; z Obstfeldem). Ponadto, napisał książkę Coach Wooden and Me: Our 50-Year Friendship on and off the Court (2017), a także serię tajemnic (z Anną Waterhouse) o starszym bracie Sherlocka Holmesa, Mycroft: Mycroft Holmes (2015), Mycroft i Sherlock (2018) oraz Mycroft i Sherlock: The Empty Birdcage (2019). Abdul-Jabbar zajmował się również coachingiem koszykarskim i konsultacjami, w tym stintem w White Mountain Apache Reservation w Arizonie. W 2016 roku został odznaczony Prezydenckim Medalem Wolności.
.