Knight, Bobby

American college basketball coach

Pete Axthelm z Newsweeka nazwał Bobby’ego Knighta „wrzącą mieszanką błyskotliwości i lojalności, fanatyzmu i temperamentu”. I faktycznie, nie ma trenera w college’u, który może wywołać więcej dyskusji i który może sprawić, że krew fanów zagotuje się bardziej (zarówno jego fanów, jak i tych z przeciwnych drużyn). Knight jest jedną z tych osób, o których powiedzenie „albo się go kocha, albo nienawidzi” wydaje się być prawdziwe. Niezależnie jednak od tego, co myślisz o działaniach Knighta i sposobie, w jaki wykonuje swoją pracę, nie da się ukryć, że jego praca trenerska od czterech dekad jest wręcz niesamowita. Choć jego metody są czasem (a właściwie często są) podejrzane, to jednak osiąga wyniki. Poprowadził swoje drużyny do 25 występów w turniejach NCAA, trzech mistrzostw NCAA i pięciu występów w Final Four. Był również jednym z zaledwie trzech trenerów, którzy zdobyli złoto Igrzysk Panamerykańskich i złoty medal olimpijski.

Rosnąc

Robert Montgomery Knight urodził się 25 października 1940 roku w małym miasteczku Ohio w Orrville. Jego ojciec był kolejarzem (który zmarł, gdy Bobby miał 29 lat), a matka uczyła w szkole podstawowej naprzeciwko jego domu w dzieciństwie. Było to małe kolejowe miasteczko, ale nie odizolowane, liczyło niewiele ponad 5 tysięcy mieszkańców. Knight dorastał najbliżej swojej babci macierzystej, która mieszkała z rodziną. Zwracała na niego uwagę, a ponieważ jego rodzice nie dbali o koszykówkę, babcia była tą, która słuchała i tą, dla której rozwinął wielką sympatię.

W szkole średniej Knight nie był wyróżniającym się zawodnikiem na boisku lub w terenie, ale mimo to nadal uczestniczył w koszykówce, piłce nożnej i baseballu. Mówi się, że nigdy nie stałby się zwycięskim trenerem, którym został, gdyby był wybitnym sportowcem; skupiłby się na swojej technice, zamiast koncentrować się na poprawie gry w koszykówkę innych.

Knight zawsze chciał być trenerem. Według Frank DeFord z Sports Illustrated (i DeFord, można zauważyć, był wielbicielem Bobby Knight od lat), Knight „oficjalnie” wyraził swoje pragnienie trenera „w autobiografii napisał, gdy był w gimnazjum.” Wkrótce nawiązał bliskie relacje ze swoim trenerem koszykówki z liceum, Billem Shunkwilerem. „Kiedy inne dzieci spędzały czas uganiając się za dziewczynami,” pisze DeFord, „Bobby przychodził do domu Shunkwilera, a oni siedzieli, jedli mleko i ciasteczka i rozmawiali o trenerce.”

Knight ukończył szkołę średnią i zdecydował się uczęszczać na Uniwersytet Stanowy Ohio, gdzie uczestniczył w zwycięstwie drużyny w Mistrzostwach Kraju w 1960 roku. Knight, jednak, był szóstym człowiekiem w zespole, i zaczął tylko dwa mecze w ciągu trzech lat w zespole. „Jako gracz nie miał żadnego znaczenia” – pisze De-Ford. Ale pomimo tego, że Knight nie był w stanie występować na boisku, wciąż nękał trenera Freda Taylora o czas gry. Taylor z kolei nazwał Knighta „bachorem z Orrville.”

Najmłodszy trener college’u

Po ukończeniu Ohio State w 1962 roku, Knight od razu miał do czynienia z dwiema ofertami trenerskimi dla szkół średnich. Choć w jednej szkole mógł zarobić więcej pieniędzy trenując piłkę nożną, jak również koszykówkę, Knight wybrał zamiast tego, aby wziąć mniejszą z dwóch pozycji, chcąc skupić swoją energię na programie koszykówki. Później powiedział Sports Illustrated, „Pomyślałem, że jeśli mam być trenerem koszykówki, nie mogę być rozproszony. Chciałem mieć pionową koncentrację.” Wkrótce zaoferowano mu stanowisko asystenta trenera w Akademii Wojskowej Stanów Zjednoczonych, a do czasu, gdy miał 24 lata, Knight był głównym trenerem w Akademii, stając się najmłodszym głównym trenerem w historii major college.

Knight pozostał w Akademii Wojskowej przez sześć lat (musiał zaciągnąć się do wojska, aby uzyskać pozycję). Był już kompilacji zwycięskie numery, które będą śledzić go, w przeważającej części, do końca swojej kariery. Armia nigdy nie była zbytnio szkołą koszykówki, ale w swoich sześciu sezonach trener Knight zabrał zespół do czterech NIT playoffs i zakończył karierę w szkole z rekordem 102-50.

W 1971 roku Knight objął stanowisko w Indiana University, spełniając swoje dziecięce marzenie o trenowaniu w szkole Big Ten. Wzięli swoją koszykówkę bardzo poważnie w Indianie (patrz film Hoosiers ), a w Coach Knight dostali człowieka, który wziął definicję poważnego do zupełnie innej sfery.

The Hoosier Era

Under Knight program Indiana wystartował, a w ciągu dziesięciu lat Hoosiers zdobył sześć tytułów Big Ten, jak również NIT i dwa mistrzostwa NCAA. Zabrał swój zespół do jeszcze jednego zwycięstwa w mistrzostwach NCAA w 1987 roku, nosząc swój charakterystyczny czerwony sweter Bobby’ego Knighta i biały kołnierzyk – a także przyniósł swoje słowne tyrady i faule techniczne.

Chronologia

.

Podczas jego kadencji z Indiana, która zakończyła się po sezonie koszykarskim 2000, Knight miał jedną z najbardziej imponujących karier trenerskich, na papierze, w księgach rekordów. Poprowadził Hoosiers do 24 występów w turnieju NCAA i chociaż zdobyli mistrzostwo trzy razy, pojawili się w Final Four pięć razy. W ciągu prawie trzydziestu lat, Knight wygrał jedenaście Big Ten mistrzostw, trenował 11 Big Ten Most Valuable Players, 13 All-Americans, a on został nazwany krajowym Trener Roku cztery razy (w 1975, 1976, 1987 i 1989).

Knight, który trenował 1984 U.S. Olympic zespół do złotego medalu, został uhonorowany przez bycie nazwany w National Basketball Hall of Fame w 1991 roku, pomimo jego wniosku, że nie uwzględniają jego nazwisko na karcie do głosowania (był zirytowany, że został pominięty w 1987 roku). Dodatkowo, Knight był jednym z dwóch trenerów, którzy zdobyli mistrzostwo NCAA jako zawodnik i trener. Kiedy został zwolniony z Indiany we wrześniu 2000 roku, Bobby Knight miał na koncie 763 zwycięstwa i 290 porażek. I nadal dodaje do niego kompilując zwycięstwa w Texas Tech, gdzie obecnie jest głównym trenerem.

Knight the Enigma

Recenzja Knighta była raczej obojętna na początku jego kariery. Podczas gdy on trenował dla Akademii Wojskowej, główną presją na niego była ta, którą sam na siebie nałożył. Kiedy jednak w 1971 roku trafił do Indiany, był już tam, gdzie chciał być – w gorącym siedlisku koszykówki uniwersyteckiej. Tam też zamierzał pozostać przez dłuższy czas. Ale z odpowiedzialnością zespołu Big Ten i oczekiwania fanów Indiany, w połączeniu z perfekcjonizmem Knighta i jego tendencją do mówienia i działania, zanim pomyślał o konsekwencjach swoich działań, marka sławy Knighta – lub niesławy – wkrótce stała się materiałem na legendę.

Początek w 1976 roku, Knight uchwycił oczy Ameryki, kiedy wyciągnął strażnika Jima Wismana z boiska za koszulkę, podobnie jak zły ojciec szarpnąłby na bok źle zachowującego się syna. Jak naród oglądał, zwiększona uwaga została obdarzona Knight (znany również jako „The General”). Większość rodziców, wierząc, że ich dzieci są w dobrych rękach z ich różnych sportów po szkole, zastanawiał się, jak ten człowiek dostał się z dala od niego. Knight, w swojej obronie, powiedział magazynowi Sport: „Kiedy złapałem Jimmy’ego za koszulkę w ogólnokrajowej telewizji, pierwszą osobą, która powiedziała coś na ten temat była matka Jimmy’ego Wismana. Powiedziała: 'Gdybym tam była, też bym go złapała’.”

Pan Am Mishap

Pomimo wielkich sukcesów akademickich, jakie odnosił w Indianie (i prawie wszyscy jego gracze ukończyli szkołę, znacznie powyżej średniej krajowej), prasa wolała podkreślać dramatyczne – i czasami gwałtowne – interakcje pomiędzy Knightem z jednej strony, a wszystkimi innymi z drugiej. W 1979 roku podczas Igrzysk Panamerykańskich, Knight, w konfrontacji z portorykańskim policjantem, uderzył go po tym, jak Knight został wyrzucony z gry za faul techniczny. Rząd Portoryko wydał wtedy nakaz aresztowania Knighta, ale nie udało się go wydać z USA. Pod koniec lat 80-tych Portoryko wycofało nakaz. Knight, cytowany w Sports Illustrated w tym czasie, powiedział o Portorykańczykach: „F-’em, f-’em all…. Jedyną rzeczą, jaką umieją robić, jest uprawa bananów.”

Awards and Accomplishments

Indeed, Lista godnych uwagi wpadek Knighta wydawała się być coraz dłuższa, a ponieważ jego drużyna wydawała się robić wcześniejsze wyjścia, powaga działań rosła w korelacji z porażką jego drużyny w turnieju NCAA. Wepchnął fana przeciwnej drużyny (LSU) do kosza na śmieci. Powiedział Connie Chung podczas wywiadu: „Myślę, że jeśli gwałt jest nieunikniony, zrelaksuj się i ciesz się nim”, choć później powiedział, że Chung wyjęła ten cytat zupełnie z kontekstu. Powiedział kobietom ogólnie: „Wy nadajecie się tylko do dwóch rzeczy: rodzenia dzieci i smażenia bekonu”. Udawał, że znęca się nad swoją gwiazdą, która była czarnoskóra. On rzucił krzesło na całym boisku podczas gry, kopnął własnego syna (gracz dla niego w tym czasie) w nogę, i head-butted gracza na linii bocznej w grze, później twierdząc, że poślizgnął się, jak zbliżał się do ławki.

W 1986 roku Knight, w próbie pokazania kraju, że nie był tak zły, jak on został zrobiony na być, pozwolił reporter John Feinstein całkowity dostęp do szatni Hoosier i praktyk. Było to bezprecedensowe dla Knighta, który zazwyczaj zamykał swoje treningi przed prasą i opinią publiczną. Kiedy książka Johna Feinsteina, A Season on the Brink, ukazała się w 1987 roku, Knight twierdził, że Fienstein przeinaczył fakty.

Jak lata dziewięćdziesiąte zbliżały się do końca, pozycja Knighta w Indianie stała się niepewna pomimo jego prawie trzech dekad sukcesów w szkole. Choć wiele osób byłoby w stanie przetrwać wszelkie zawirowania z Generałem u steru (a wielu fanów Indiany wciąż pozostaje wiernych Bobby’emu Knightowi, niezależnie od tego, że trenuje tysiąc mil stąd, w Teksasie), jego wątpliwe działania zdawały się przybierać na sile. W 1999 roku został oskarżony o duszenie koszykarza Indiany Neila Rieda podczas treningu w 1997 roku (czyn ten został uchwycony na taśmie wideo). Szkoła przeprowadziła dochodzenie i wydała Knightowi ostrzeżenie, zawiesiła go na trzy mecze i ukarała grzywną w wysokości $30,000.

On również został wydany, co Uniwersytet określił jako swoją politykę „zero tolerancji” wiosną 2000 roku. W burzy medialnej, która wybuchła w jesieni tego roku, wydawało się, że panowanie trenera Knighta dobiegnie końca. Ale tylko jak to się skończy, nikt nie wiedział.

Na 7 września 2000 roku, Knight rzekomo chwycił Indiana freshman Kent Harvey i krzyczał profanacje na niego. Harvey twierdził, że on tylko powiedział: „Hej, co tam, Knight?”, a potem Knight przystąpił do besztania go za brak szacunku dla starszych. Obraz się jednak rozmywa, a prawdziwa historia tego, co się stało – czy Knight użył siły, czy tylko trzymał Harveya za ramię, gdy go beształ – nie jest znana. Knight nie chciał przeprosić, jednak.

Indiana University twierdził, że był to rodzaj incydentu ich polityka zero tolerancji miał zapobiec. Urzędnicy uniwersyteccy oświadczyli, że zachowanie Knighta jest nie do przyjęcia i zwolnili swojego trenera 10 września 2000 roku. Prezydent Indiana University, Miles Brand, powiedział, że nie jeden incydent złamał politykę; raczej, Knight ciągłe wyświetlanie złego zachowania był przyczyną jego dismissal.

W 2001, po sześciu miesiącach z dala od college’u coachingu (po raz pierwszy był z dala od coachingu w prawie czterech dekad), Knight przyjął pozycję głównego trenera z Texas Tech Red Raiders, członków Big 12 konferencji. W ciągu zaledwie dwóch sezonów zaczął odmieniać tonący program i wprowadził rodowód Knighta do teksańskiej koszykówki. Mieszczący się w Lubbock – w sporej odległości od Indiany – Knight wciąż nosi czerwień (barwy Raiders), a jego biuro znajduje się przy Indiana lane. Wydaje się, że nie może uciec od swojej przeszłości.

W listopadzie 2002 roku Knight złożył pozew przeciwko Indianie, twierdząc, że Uniwersytet jest mu winien więcej niż 2 miliony dolarów w utraconych dochodach, ponieważ go zwolnili. Nadal utrzymuje, że został zwolniony bez uzasadnionej przyczyny i że nigdy nie dostał szansy na właściwą obronę.

INFORMACJE KONTAKTOWE

Adres: Trener Bob Knight, Texas Tech University, United Spirit Arena, Men’s Basketball Office, 1701 Indiana Avenue, Lubbock, Texas 79409.

Sezon na krawędzi

Sezon 1985-86 NCAA Bobby’ego Knighta w Indianie jest udramatyzowany w tym dwugodzinnym filmie made-for-ESPN, który po raz pierwszy został wyemitowany wiosną 2002 roku. W rzeczywistości został on wyemitowany w noc, w którą odbyła się „Niedziela Wyborów” w koszykówce męskiej (kiedy drużyny dowiadują się, kto zagra w turnieju). Na podstawie dogłębnej i dobrze napisanej książki Johna Feinsteina o tej samej nazwie, Sezon na krawędzi jest adaptacją, która pozostawia wiele do życzenia. Brian Dennehy wciela się w rolę spoconego Knighta – i choć Dennehy jest filarem sceny i ekranu, a jego występ jako Knighta rozwścieczonego na swoich graczy, media (lub kogokolwiek innego, kto stanie mu na drodze) jest daleki od banału – to materiał, z którym obsada i ekipa musieli pracować, zamienił książkę Feinstiena w farsę. „Jest kreskówkowa, bardziej wrzaskliwa niż Shrek, bardziej lawinowa niż Królewna Śnieżka” – pisze Stan Hochman w swojej recenzji dla Knight-Ridder Newspapers.

Wybrane teksty Knighta:

(Z Bobem Hammelem) Knight: My Story. Thomas Dunne Books, 2002.

DALSZE INFORMACJE

Książki

Alford, Steve i John Garrity. Playing for Knight: My Six Seasons With Coach Knight. New York: Simon & Schuster, 1991.

Berger, Phil. Knight Fall: Bobby Knight, The Truth Behind America’s Most Controversial Coach. Kensington Publishing Corporation, 2000.

„Bobby Knight.” Contemporary Newsmakers 1985, (Issue Cumulation). Detroit, MI: Gale Research, 1986.

Carpenter, Monte i Mike Towle. Quotable General. Towlehouse Publishers, 2001.

Feinstein, John. A Season on the Brink: A Year With Bobby Knight and the Indiana Hoosiers. New York: Pocket Books, 1987.

Hammel, Bob. Beyond the Brink With Indiana: 1987 NCAA Champions. Bloomington, IN: Indiana University Press, 1987.

Isenhour, Jack. Ten sam rycerz, inny kanał: Legenda koszykówki Bob Knight w West Point i dzisiaj. Brassey’s, 2003.

Knight, Bobby i Bob Hammel. Knight: My Story. Thomas Dunne Books, 2002.

Mellon, Joan. Bob Knight: Jego własny człowiek. Donald I. Fine, 1988.

Sulek, Robert Paul. Hoosier Honor: Bob Knight and Academic Success at Indiana University. Praeger Publishers, 1990.

Periodicals

Deitsch, Richard. „TV Talk.” Sports Illustrated (March 18, 2002).

Hewitt, B. „Bobby Knight: Interview.” Sport (luty 1982).

Knight Ridder/Tribune News Service (5 marca 2002).

„The Rabbit Hunter.” Sports Illustrated (10 stycznia 1994).

Other

„Bobby Knight Sues Indiana University.” CNN. http://www.cnn.com/2002/US/Midwest/11/12/knigh.lawsuit.ap (23 stycznia 2003).

Boehlert, Eric. „Why Bob Knight Should Bag It.” Salon. http://www.salon.com (23 stycznia 2003).

Knight, Bobby. „Bobby Knight Basketball Clinic #1.” Video. Katz Sports, 1983.

Shields, David. „Bob Knight, c’est moi.” Salon. http://www.salon.com (23 stycznia 2003).

Sketch by Eric Lagergren

.