Debaty na temat tego, kto jest Latynosem, a kto nie, podsyciły rozmowy o tożsamości wśród Amerykanów, którzy wywodzą swoje dziedzictwo z Ameryki Łacińskiej lub Hiszpanii. Pytanie to pojawiło się podczas debat prezydenckich w Stanach Zjednoczonych oraz podczas zatwierdzania Sonii Sotomayor do Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych. Ostatnio wypłynęło po tym, jak piosenkarz z Hiszpanii zdobył nagrodę „Best Latin” na 2019 Video Music Awards.
Więc, kto jest uważany za Latynosa w Stanach Zjednoczonych? I jak są one liczone w badaniach opinii publicznej, sondażach wyborczych exit polls i badaniach rządowych, takich jak spis ludności 2020?
Najczęstsze podejście do odpowiedzi na te pytania jest proste: Kto jest Latynosem? Każdy, kto twierdzi, że nim jest. I nikt, kto twierdzi, że nie jest.
U.S. Census Bureau używa tego podejścia, podobnie jak Pew Research Center i większość innych organizacji badawczych, które przeprowadzają badania opinii publicznej. Według tego sposobu liczenia, Census Bureau szacuje, że w Stanach Zjednoczonych było około 60,6 miliona Latynosów na dzień 1 lipca 2019 r., Stanowi to 18% całkowitej populacji krajowej.
Za imponującą precyzją tej oficjalnej liczby Census Bureau kryje się długa historia zmieniających się etykiet, przesuwających się kategorii i zmienionych sformułowań pytań na formularzach spisowych – z których wszystkie odzwierciedlają ewoluujące normy kulturowe dotyczące tego, co to znaczy być Latynosem lub Latynosem w Stanach Zjednoczonych dzisiaj.
Oto szybki elementarz na temat podejścia Census Bureau do korzystania z samoidentyfikacji, aby zdecydować, kto jest Latynosem.
Imigrowałem do Phoenix z Meksyku. Czy jestem Latynosem?
Jesteś nim, jeśli tak mówisz.
Moi rodzice przenieśli się do Nowego Jorku z Puerto Rico. Am I Hispanic?
You are if you say so.
My grandparents were born in Spain but I grew up in California. Am I Hispanic?
You are if you say so.
I was born in Maryland and married an immigrant from El Salvador. Czy jestem Latynosem?
Jesteś nim, jeśli tak mówisz.
Urodziłem się w Argentynie, ale dorastałem w Teksasie. Nie uważam się za Latynosa. Czy Biuro Spisu Powszechnego liczy mnie jako Latynosa?
Nie, jeśli powiesz, że nim nie jesteś. Spośród 42,7 miliona dorosłych osób o hispanoamerykańskim rodowodzie mieszkających w USA w 2015 roku, szacunkowo 5 milionów osób, czyli 11%, stwierdziło, że nie identyfikuje się jako Hispanic lub Latino. Osoby te nie są liczone jako Hispanic przez Census Bureau lub w ankietach Pew Research Center.
Hispanic samoidentyfikacja różni się w zależności od pokoleń imigrantów. Wśród obcokrajowców urodzonych w Ameryce Łacińskiej, prawie wszyscy identyfikują się jako Latynosi. Jednak w czwartym pokoleniu, tylko połowa osób z latynoskim dziedzictwem w USA identyfikuje się jako Latynosi.
Ale czy nie istnieje oficjalna definicja tego, co to znaczy być Latynosem lub Latynoską?
W 1976 roku, Kongres Stanów Zjednoczonych uchwalił jedyną ustawę w historii tego kraju, która nakazała zbieranie i analizę danych dla konkretnej grupy etnicznej: Amerykanów pochodzenia lub wywodzenia się z Hiszpanii. Język tej ustawy opisywał tę grupę jako „Amerykanów, którzy identyfikują się jako osoby pochodzenia hiszpańskojęzycznego i wywodzą swoje pochodzenie z Meksyku, Puerto Rico, Kuby, Ameryki Środkowej i Południowej oraz innych krajów hiszpańskojęzycznych”. Obejmuje to 20 hiszpańskojęzycznych narodów z Ameryki Łacińskiej i samą Hiszpanię, ale nie Portugalię i portugalskojęzyczną Brazylię. Standardy zbierania danych na temat Latynosów zostały opracowane przez Biuro Zarządzania i Budżetu w 1977 roku i poprawione w 1997 roku. Używając tych standardów, szkoły, placówki zdrowia publicznego oraz inne jednostki i agencje rządowe śledzą, ilu Latynosów obsługują – co jest głównym celem ustawy z 1976 roku.
Jednakże Biuro Spisu Powszechnego nie stosuje tej definicji przy liczeniu Latynosów. Raczej opiera się całkowicie na samo-sprawozdaniu i pozwala każdej osobie określić się jako Latynos lub nie. W formularzu spisu powszechnego z 2020 r. pytanie zadano w ten sposób:
Jaka jest różnica między Latynosem a Latynosem?
Terminy „Latynos” i „Latynos” są terminami pan-etnicznymi przeznaczonymi do opisania – i podsumowania – populacji osób mieszkających w Stanach Zjednoczonych o danym pochodzeniu etnicznym. W praktyce, Census Bureau najczęściej używa terminu „Hispanic”, podczas gdy Pew Research Center używa terminów „Hispanic” i „Latino” zamiennie.
Niektórzy wprowadzili ostre rozróżnienie między tymi dwoma terminami, mówiąc na przykład, że Latynosi to ludzie z Hiszpanii lub z hiszpańskojęzycznych krajów Ameryki Łacińskiej (to wyklucza Brazylię, gdzie językiem urzędowym jest portugalski), podczas gdy Latynosi to ludzie z Ameryki Łacińskiej niezależnie od języka (to obejmuje Brazylię, ale wyklucza Hiszpanię). Pomimo tej debaty, etykiety „Hispanic” i „Latino” nie są powszechnie przyjmowane przez społeczność, która została oznaczona, nawet jeśli są one szeroko stosowane.
Zamiast tego, badania Pew Research Center pokazują preferencje dla innych terminów do opisania tożsamości. Badanie z 2015 roku wykazało, że 50% Latynosów najczęściej opisuje siebie poprzez kraj pochodzenia ich rodziny: 23% używa terminów Latynos lub Latynos, a 23% najczęściej opisuje siebie jako Amerykanów. Jeśli chodzi o preferencje między terminami Latynos lub Latynos, badanie wykazało, że 32% Latynosów woli termin „Latynos”, 15% woli termin „Latynos”, a reszta (51%) nie ma preferencji.
Co z „Latinx”?
Inną etykietą tożsamości jest „Latinx”, która pojawiła się jako alternatywa dla Latynosa lub Latynoski w ostatnich latach. Jest ona używana przez niektóre serwisy informacyjne i rozrywkowe, korporacje, władze lokalne i uniwersytety do opisania populacji latynoskiej w kraju. Jednak użycie Latinx nie jest powszechną praktyką, a pojawienie się tego terminu wywołało debatę na temat jego adekwatności w tak genderowym języku jak hiszpański. Niektórzy krytycy twierdzą, że ignoruje on język hiszpański i jego genderową formę, podczas gdy inni widzą Latinx jako termin obejmujący płeć i LGBTQ.
Tylko 23% dorosłych Amerykanów, którzy samoidentyfikują się jako Hispanic lub Latino, słyszało o terminie Latinx, a tylko 3% twierdzi, że używa go do opisania siebie, zgodnie z dwujęzycznym badaniem dorosłych Latynosów w USA, które Centrum przeprowadziło w grudniu 2019 r. Świadomość i użycie różnią się w poszczególnych podgrupach, przy czym młodzi Latynosi w wieku od 18 do 29 lat należą do najbardziej prawdopodobnych, że słyszeli o tym terminie – 42% twierdzi, że słyszeli o nim, w porównaniu z 7% osób w wieku 65 lat lub starszych. Użycie tego terminu jest najwyższe wśród latynoskich kobiet w wieku od 18 do 29 lat – 14% twierdzi, że go używa, w porównaniu z 1% latynoskich mężczyzn w tej samej grupie wiekowej, którzy twierdzą, że go używają.
Wyłonienie się Latynosów zbiega się z globalnym ruchem mającym na celu wprowadzenie neutralnych płciowo rzeczowników i zaimków do wielu języków, których gramatyka tradycyjnie używa męskich lub żeńskich konstrukcji. W Stanach Zjednoczonych pierwsze przypadki użycia Latinx pojawiły się ponad dekadę temu. Został dodany do szeroko stosowanego słownika angielskiego w 2018 r., Odzwierciedlając jego większe wykorzystanie.
Census Bureau pyta również ludzi o ich rasę i ich przodków. Jak te odpowiedzi wchodzą w grę przy określaniu, czy ktoś jest Latynosem?
Nie wchodzą. W oczach Census Bureau, Latynosi mogą być dowolnej rasy, dowolnego pochodzenia lub kraju. Powoduje to zróżnicowane wzorce, które odnoszą się do tego, skąd pochodzą ludzie i w jaki sposób decydują się identyfikować w ankietach spisowych. Na przykład, prawie wszyscy imigranci z Meksyku (99%) nazwali siebie Latynosami, według analizy Pew Research Center z Census Bureau’s 2018 American Community Survey. Dla porównania, 92% imigrantów z Hiszpanii tak powiedziało, podobnie jak 91% imigrantów z Argentyny i 86% z Panamy.
Co z Brazylijczykami, Portugalczykami i Filipińczykami? Czy są oni Latynosami?
Są nimi w oczach Biura Spisu Powszechnego, jeśli twierdzą, że nimi są, nawet jeśli te kraje nie pasują do oficjalnej definicji „Latynosów” rządu federalnego, ponieważ nie są hiszpańskojęzyczne. W większości przypadków ludzie, którzy wywodzą się z tych krajów, nie identyfikują się jako Latynosi, kiedy wypełniają formularze spisowe. Tylko około 3% imigrantów z Brazylii to robi, podobnie jak 1% imigrantów z Portugalii i 1% z Filipin, zgodnie z tabulacjami Pew Research Center z 2018 American Community Survey.
Te wzorce prawdopodobnie odzwierciedlają rosnące uznanie i akceptację oficjalnej definicji Latynosów. W spisie powszechnym z 1980 r. 18% brazylijskich imigrantów i 12% zarówno portugalskich, jak i filipińskich imigrantów zidentyfikowało się jako Latynosi. Ale do 2000 roku, udziały identyfikujące się jako Latynosi spadły do poziomów zbliżonych do tych widzianych obecnie.
To, co ludzie zgłaszają na formularzach spisowych nie podlega żadnym niezależnym kontrolom, potwierdzeniom lub korektom. Oznacza to, teoretycznie, że ktoś, kto nie ma latynoskich przodków może zidentyfikować się jako Latynos i w ten sposób zostanie policzony.
Czy Biuro Spisu Powszechnego zmieniło sposób liczenia Latynosów?
Pierwszym rokiem, w którym Biuro Spisu Powszechnego zapytało wszystkich w kraju o latynoskie pochodzenie etniczne był rok 1980. Niektóre wysiłki miały miejsce wcześniej, aby policzyć ludzi, którzy dzisiaj byliby uważani za Latynosów. W spisie powszechnym z 1930 roku, na przykład, próba policzenia Latynosów pojawiła się jako część pytania o rasę, które miało kategorię dla „Meksykanów.”
Pierwsza poważna próba oszacowania wielkości narodowej populacji latynoskiej miała miejsce w 1970 roku i wywołała powszechne obawy wśród organizacji latynoskich o zaniżenie liczby ludności. Część populacji amerykańskiej (5%) zapytano, czy ich pochodzenie jest z następujących kategorii: „Meksykanie, Portorykańczycy, Kubańczycy, Amerykanie z Ameryki Środkowej lub Południowej, Inni Hiszpanie” oraz „Nie, żaden z tych”. To podejście miało problemy, wśród nich niedoszacowanie o około 1 milion Latynosów. Jednym z powodów jest to, że wielu Latynosów w drugim pokoleniu nie wybrało jednej z grup latynoskich, ponieważ pytanie nie zawierało określeń takich jak „Meksykański Amerykanin”. Sformułowanie pytania spowodowało również, że setki tysięcy osób mieszkających w południowych lub środkowych regionach USA zostało błędnie włączonych do kategorii „Ameryka Środkowa lub Południowa”.
Do 1980 roku obecne podejście – w którym ktoś jest pytany, czy jest Latynosem – przyjęło się, z pewnymi poprawkami wprowadzonymi do pytania i kategorii odpowiedzi od tego czasu. W 2000 roku, na przykład, termin „Latynos” został dodany, aby pytanie brzmiało: „Czy ta osoba jest Hiszpanem/Hiszpanem/Latynosem? W ostatnich latach Census Bureau badało alternatywne podejście do liczenia Latynosów, które łączy pytania pytające o pochodzenie latynoskie i rasę. Jednak ta zmiana nie pojawiła się w spisie powszechnym w 2020 roku.
Uwaga: Jest to aktualizacja postu opublikowanego pierwotnie 28 maja 2009 roku przez Jeffreya S. Passela, starszego demografa, i Paula Taylora, byłego wiceprezesa Pew Research Center.
