Kiedy Carmen Miranda występowała, publiczność zwracała uwagę na jej żywiołowość i blask. Jej głos i obecność na scenie porywały ludzi i uczyniły z niej ulubioną gwiazdę, najpierw w Brazylii, a później w Stanach Zjednoczonych. Miranda urodziła się w 1909 roku w północnej Portugalii, ale jej rodzina wyemigrowała do Brazylii, gdy była bardzo młoda. Swoją karierę rozpoczęła jako piosenkarka dla brazylijskich stacji radiowych, ale bardzo szybko zdobyła sławę i zaczęła występować w filmach. Jej sława i talent zwróciły uwagę właściciela teatru na Broadwayu i producenta Lee Shuberta. Przekonał ją, aby dołączyła do jego produkcji The Streets of Paris z 1939 roku i przy wsparciu rządu brazylijskiego, Miranda i jej zespół udali się do Nowego Jorku jako ambasadorzy dobrej woli w Stanach Zjednoczonych.
Carmen Miranda odniosła wielki sukces w Stanach Zjednoczonych, a oprócz głównych występów teatralnych, grała w filmach i śpiewała w klubach nocnych. W szczytowym okresie swojej hollywoodzkiej kariery była najlepiej opłacaną kobietą występującą w Stanach Zjednoczonych. Jej sukces miał jednak swoje wady. Jej pierwszą główną rolą w hollywoodzkim filmie była egzotyczna, zmienna stereotypowa Latynoska, a potem była już typowym odtwórcą takich ról. Jej role często generalizowały latynoamerykańskie kultury i grały na stereotypach. Było to bardzo dobrze odbierane przez amerykańską publiczność i sprzyjało polityce dobrego sąsiedztwa Stanów Zjednoczonych w latach 40-tych, ale rozwścieczało krytyków w Ameryce Południowej i Środkowej. W 1940 roku, podczas podróży powrotnej do Brazylii, została źle przyjęta i wręcz wygwizdano ją na zorganizowanej przez nią imprezie charytatywnej, co było drastyczną zmianą w stosunku do uwielbienia, jakim darzono ją przed wyjazdem do Ameryki. Wróciła do Brazylii dopiero na krótko przed śmiercią w 1955 roku.
Największym dziedzictwem Mirandy, być może, jest popularyzacja samby. Samba została stworzona przez afro-latynoamerykańskich muzyków z korzeniami w obchodach karnawału, które mieszały europejskie tradycje katolickie z afrykańskimi. Powstała i początkowo była grana w biedniejszych społecznościach afro-latynoskich, ale coraz częściej była podchwytywana przez wykonawców z klasy średniej. Miranda była czasami krytykowana przez białych za wykonywanie formy muzyki, którą uważali za wulgarną ze względu na jej pochodzenie, podczas gdy Afro-Latynosi krytykowali ją za przywłaszczanie sobie ich tradycji muzycznych bez szacunku dla ich kultury. Mimo to, jej talent był znaczny, a jej sława sprawiła, że samba znalazła się w centrum uwagi wraz z nią. Miranda spopularyzowała sambę najpierw w Brazylii w radiu i w filmach, a później w Stanach Zjednoczonych dzięki swoim występom, a od tego czasu samba wywarła znaczny wpływ na wielu muzyków i formy muzyczne.