Celem większości testów inteligencji jest pomiar „g”, ogólnego czynnika inteligencji. Dobre testy inteligencji są rzetelne, co oznacza, że są spójne w czasie, a także wykazują trafność, co oznacza, że rzeczywiście mierzą inteligencję, a nie coś innego. Ponieważ inteligencja jest tak ważnym wymiarem różnic indywidualnych, psychologowie włożyli wiele wysiłku w tworzenie i doskonalenie miar inteligencji, a testy te są obecnie uważane za najdokładniejsze ze wszystkich testów psychologicznych. W rzeczywistości, zdolność do dokładnej oceny inteligencji jest jednym z najważniejszych wkładów psychologii w codzienne życie publiczne.
Inteligencja zmienia się wraz z wiekiem. Trzylatek, który potrafiłby dokładnie pomnożyć 183 przez 39, byłby z pewnością inteligentny, ale 25-latek, który nie potrafiłby tego zrobić, byłby postrzegany jako nieinteligentny. Zrozumienie inteligencji wymaga więc znajomości norm lub standardów w danej populacji ludzi w danym wieku. Standaryzacja testu polega na przeprowadzeniu go na dużej liczbie osób w różnym wieku i obliczeniu średniego wyniku testu na każdym poziomie wiekowym.
Ważne jest, aby testy inteligencji były regularnie standaryzowane, ponieważ ogólny poziom inteligencji w populacji może zmieniać się w czasie. Efekt Flynna odnosi się do obserwacji, że wyniki testów inteligencji na całym świecie znacznie wzrosły w ciągu ostatnich dziesięcioleci (Flynn, 1999). Chociaż wzrost ten różni się nieco w zależności od kraju, średni wzrost wynosi około 3 punktów IQ co 10 lat. Istnieje wiele wyjaśnień dla efektu Flynna, włączając w to lepsze odżywianie, zwiększony dostęp do informacji i większą znajomość testów wielokrotnego wyboru (Neisser, 1998). Ale czy ludzie są rzeczywiście coraz mądrzejszy jest dyskusyjne (Neisser, 1997).
Po standaryzacji został osiągnięty, mamy obraz średnich zdolności ludzi w różnym wieku i może obliczyć osoby wiek umysłowy, który jest wiek, w którym osoba jest wykonywanie intelektualnie. Jeśli porównamy wiek umysłowy danej osoby z jej wiekiem chronologicznym, otrzymamy iloraz inteligencji (IQ), czyli miarę inteligencji skorygowaną o wiek. Prostym sposobem obliczenia IQ jest zastosowanie następującego wzoru:
IQ = wiek umysłowy ÷ wiek chronologiczny × 100.
Tak więc 10-letnie dziecko, które radzi sobie tak dobrze jak przeciętne 10-letnie dziecko, ma IQ równe 100 (10 ÷ 10 × 100), podczas gdy 8-letnie dziecko, które radzi sobie tak dobrze jak przeciętne 10-letnie dziecko, miałoby IQ równe 125 (10 ÷ 8 × 100). Większość współczesnych testów inteligencji opiera się na względnej pozycji wyniku danej osoby wśród osób w tym samym wieku, a nie na podstawie tego wzoru, ale idea „stosunku” lub „ilorazu” inteligencji zapewnia dobry opis znaczenia wyniku.
Skale Wechslera: Wiele skal opartych jest na IQ. Wechsler Adult lntelligence Scale (WAIS) jest najczęściej stosowanym testem inteligencji dla dorosłych (Watkins, Campbell, Nieberding, & Hallmark, 1995). Obecna wersja WAIS, WAIS-IV, była standaryzowana na 2200 osobach w wieku od 16 do 90 lat. Składa się ona z 15 różnych zadań, z których każde ma na celu ocenę inteligencji, w tym pamięci roboczej, zdolności arytmetycznych, zdolności przestrzennych i ogólnej wiedzy o świecie. WAIS-IV daje wyniki w czterech domenach: werbalnej, percepcyjnej, pamięci roboczej i szybkości przetwarzania. Rzetelność testu jest wysoka (ponad 0,95) i wykazuje on istotną trafność konstrukcyjną. WAIS-IV jest wysoce skorelowany z innymi testami IQ, takimi jak Stanford-Binet, jak również z kryteriami sukcesu akademickiego i życiowego, w tym ocenami na studiach, wskaźnikami wydajności pracy i poziomem zawodowym. Wykazuje również znaczące korelacje z miarami codziennego funkcjonowania osób z niepełnosprawnością intelektualną.
Skala Wechslera została również zaadaptowana dla dzieci w wieku przedszkolnym w postaci Wechslerowskiej Podstawowej i Przedszkolnej Skali Inteligencji – Czwarta Edycja (WPPSI-IV) oraz dla starszych dzieci i młodzieży w postaci Wechslerowskiej Skali Inteligencji dla Dzieci – Piąta Edycja (WISC-V).