Style
Origami, podobnie jak inne formy sztuki, ma wiele stylów. Najpopularniejsze z nich to:
1. Realistyczny: Twory, które ukazują główne cechy przedmiotu, często prowadzące do złożonych projektów z wieloma krokami.
2. Minimalny: Kreacje, które uchwycić istotę tematu z minimalnymi fałdami i z naciskiem na prostotę.
3. Modułowe: Wiele geometryczne „jednostki” wykonane z wielu arkuszy papieru, których klapy i kieszenie wsunąć do siebie, aby utworzyć wielokąty lub wielościany. Zazwyczaj wszystkie arkusze są składane w ten sam sposób lub w niewielkiej liczbie sposobów.
4. Composite: Podobnie jak w przypadku origami modułowego, wiele arkuszy papieru są używane, ale w tym stylu każdy arkusz jest składany inaczej, aby zrealizować inną część tematu. Composite origami był jednym z najbardziej popularnych stylów w latach 50-tych i 60-tych, ale jest stosunkowo rzadkie dzisiaj.
5. Praktyczne: Modele, które mają rzeczywiste zastosowanie, takie jak do użytku jako koperty, pudełka, kubki, naczynia, itp.
6. Pureland: Koncepcja zaproponowana przez Johna Smitha z Anglii, który zaproponował system kompozycji przy użyciu tylko kwadratowego papieru i fałd „góry” i „doliny”, w wyniku czego powstały modele, które są łatwe do powielenia.
7. Tesselacje: Geometryczna technika składania, w której obraz jest tworzony przez wzór zagiętych krawędzi w poprzek papieru. Tesselacje są często okresowe (powtarzające się) i mogą być płaskie lub trójwymiarowe, a wiele z nich wykazuje dalszą strukturę, gdy trzymane w świetle. Nic dziwnego, że wielu czołowych praktyków tej techniki było matematykami.
8. Składanie na mokro: Technika wynaleziona przez Akira Yoshizawa, w której papier zawiera rozpuszczalny w wodzie klej (znany jako sizing) i jest lekko zwilżony przed złożeniem. Wilgoć pozwala na złożenie papieru w miękkie krzywe, które następnie twardnieją w miarę schnięcia papieru.
9. Zgnieciony: Technika stworzona przez Paula Jacksona i rozwinięta przez Vincenta Floderera, która polega na gnieceniu papieru przed złożeniem. Dzięki tej technice można uzyskać bardzo realistyczne formy organiczne.
9.