DISCUSSION
W przeciwieństwie do urazów niskoenergetycznych, takich jak upadek,3,4 jazda na rowerze,5 niewątpliwie kolizja o dużej sile uderzenia jest uważana za najczęstszą przyczynę dwubiegunowego zwichnięcia obojczyka.2,6-9 Zaproponowano dwie hipotezy jako mechanizm synchronicznego zwichnięcia obu stawów. Jedna teoria sugeruje, że elastyczna energia potencjalna, pochodząca z związanej z urazem początkowej transformacji obojczyka, jest uwalniana po wyeliminowaniu siły zewnętrznej, powodując synchroniczne zwichnięcie obu stawów obojczykowo-barkowego i mostkowo-obojczykowego oraz uszkodzenie więzadeł.7 Inna teoria wskazuje, że uderzenie w tył najpierw rozrywa torebkę stawową wraz z więzadłami obojczykowo-barkowymi i obojczykowo-barkowymi, powodując zwichnięcie bocznego końca obojczyka, a następnie unosi i odchyla przyśrodkowy koniec obojczyka od pierwszego żebra, powodując zwichnięcie tego pierwszego w kierunku przednim i do góry.2,4,10
Zachowawcze leczenie obejmujące unieruchomienie na temblaku i założenie gipsu wydawało się być preferowane przez najbardziej zadowalający wynik odnotowano w niektórych przypadkach, resztkowy ból, dysfunkcję i deformację wynikającą z różnych sposobów zewnętrznego unieruchomienia.2,5,7,11 Beckman6 próbował po raz pierwszy skonsolidować torebkę stawową przez zszycie między okostną a otaczającą tkanką miękką, ale bez skutecznego wyniku. Jednak po obiecujących wynikach zastosowania drutów Kirschnera, o których donosili Echo6 i Benabdallah,7 coraz więcej chirurgów zainteresowało się otwartym leczeniem operacyjnym, które charakteryzowało się jednoczesnym leczeniem dwóch powiązanych ze sobą stawów.2,11 Kolejne badania dowiodły również, że mocna fiksacja nie tylko zapewnia wcześniejszy trening rehabilitacyjny, ale również zapobiega deformacji wtórnej do redyslokacji.8,9 Niemniej jednak może być również przyczyną nieprzewidywalnych powikłań śród- i pooperacyjnych. W związku z tym konieczne jest dokładne rozważenie wskazań do operacji. Zastosowanie drutów Kirschnera w stawie mostkowo-obojczykowym pozostaje kontrowersyjne ze względu na ich stosunkowo niewystarczającą stabilizację, która może przyczynić się do zwiększenia ryzyka redyslokacji lub podwichnięcia, a także deformacji. Co gorsza, migracja i zerwanie drutów Kirschnera, które nie są rzadkie, mogą prowadzić do poważnych powikłań, takich jak krwotok zagrażający życiu pacjenta, gdy ich część migruje do śródpiersia, serca lub płuc.12-14 Dlatego też w przypadku zwichnięcia stawu mostkowo-obojczykowego konieczne jest bardziej niezawodne mocowanie wewnętrzne. Schemitsch i wsp.9 zastosowali płytkę Balsera zamiast drutów Kirschnera w leczeniu zwichnięcia stawu mostkowo-obojczykowego i osiągnęli sukces, dowodząc, że wybór materiału implantu jest kluczem do terapii zwichnięcia dwubiegunowego. Jednak naszym zdaniem płytka T ma przewagę nad innymi materiałami do fiksacji międzywyrostkowej z następujących trzech powodów: Po pierwsze, choć jest w mniejszym rozmiarze, jest mocniejsza; po drugie, ma wysoką plastyczność; i wreszcie, przypomina szkielet dzięki swojemu modułowi sprężystości.
Nasz pacjent był młody z wysokimi wymaganiami zdolności sportowych, synchronicznie przeprowadziliśmy obustronną fiksację wewnętrzną. Z jednej strony użyliśmy stalowej płyty wraz ze śrubami, aby najpierw zająć się stawem mostkowo-obojczykowym. Z drugiej strony, staw obojczykowo-barkowy został unieruchomiony za pomocą drutów Kirschnera i taśmy napinającej typu „ósemka”. Dwuletnia obserwacja wykazała, że u pacjenta uzyskano zadowalający wynik leczenia, bez objawów redyslokacji, z dobrą ruchomością i bez bólu.
.