Co to jest podatek od sprzedaży?
Podatek od sprzedaży jest podatkiem konsumpcyjnym nakładanym przez rząd na sprzedaż towarów i usług. Konwencjonalny podatek od sprzedaży jest nakładany w punkcie sprzedaży, pobierany przez sprzedawcę detalicznego i przekazywany rządowi. Przedsiębiorstwo jest zobowiązane do płacenia podatków od sprzedaży w danej jurysdykcji, jeśli ma tam powiązanie, którym może być siedziba, pracownik, spółka stowarzyszona lub inna obecność, w zależności od prawa obowiązującego w tej jurysdykcji.
Zrozumienie podatku od sprzedaży
Konwencjonalne lub detaliczne podatki od sprzedaży są nakładane wyłącznie na użytkownika końcowego towaru lub usługi. Ponieważ większość towarów w nowoczesnych gospodarkach przechodzi przez wiele etapów produkcji, często obsługiwanych przez różne podmioty, konieczna jest znaczna ilość dokumentacji, aby udowodnić, kto jest ostatecznie zobowiązany do zapłaty podatku od sprzedaży. Na przykład, powiedzmy, że hodowca owiec sprzedaje wełnę firmie, która produkuje przędzę. Aby uniknąć płacenia podatku od sprzedaży, producent przędzy musi uzyskać od rządu certyfikat odsprzedaży potwierdzający, że nie jest on użytkownikiem końcowym. Następnie producent przędzy sprzedaje swój produkt producentowi odzieży, który również musi uzyskać certyfikat odsprzedaży. W końcu, producent odzieży sprzedaje rozmyte skarpetki do sklepu detalicznego, który obciąży klienta podatkiem od sprzedaży wraz z ceną wspomnianych skarpetek.
Różne jurysdykcje pobierają różne podatki od sprzedaży, które często nakładają się na siebie, tak jak w przypadku stanów, hrabstw i gmin, z których każde pobiera swoje własne podatki od sprzedaży. Podatki od sprzedaży są ściśle związane z podatkami od użytkowania, które stosuje się do mieszkańców, którzy zakupili przedmioty spoza swojej jurysdykcji. Są one zazwyczaj ustalane według tej samej stawki co podatki od sprzedaży, ale są trudne do wyegzekwowania, co oznacza, że w praktyce stosuje się je tylko w przypadku dużych zakupów dóbr materialnych. Przykładem może być mieszkaniec Georgii, który kupuje samochód na Florydzie; będzie on zobowiązany do zapłacenia lokalnego podatku od sprzedaży, tak jakby kupił go w swoim kraju.
Nexus
To, czy przedsiębiorstwo jest winne podatki od sprzedaży danemu rządowi, zależy od sposobu, w jaki ten rząd definiuje pojęcie nexus. Nexus jest ogólnie zdefiniowany jako fizyczna obecność, ale ta „obecność” nie jest ograniczona do posiadania biura lub magazynu; posiadanie pracownika w stanie może stanowić nexus, podobnie jak posiadanie partnera, takiego jak partnerska strona internetowa, która kieruje ruch na stronę Twojej firmy w zamian za udział w zyskach. Ten scenariusz jest przykładem napięć pomiędzy handlem elektronicznym a podatkami od sprzedaży. Na przykład, Nowy Jork uchwalił „prawo Amazona” wymagające od sprzedawców internetowych, takich jak Amazon.com Inc. (AMZN) do płacenia podatków od sprzedaży pomimo ich braku fizycznej obecności w stanie.
Podatki akcyzowe
Ogólnie, podatki od sprzedaży wziąć procent ceny sprzedanych towarów. Na przykład, stan może mieć 4% podatku od sprzedaży, powiat 2%, a miasto 1,5%, tak, że mieszkańcy tego miasta płacą 7,5% całkowitej. Często jednak niektóre produkty są zwolnione z podatku, np. żywność, lub zwolnione poniżej pewnego progu, np. zakupy odzieży za mniej niż 200 dolarów. Jednocześnie niektóre produkty są obłożone specjalnymi podatkami, zwanymi akcyzami. „Podatki od grzechu” są formą podatku akcyzowego, takiego jak lokalny podatek akcyzowy w wysokości 1,50 USD, który Nowy Jork pobiera za paczkę 20 papierosów na dodatek do stanowego podatku akcyzowego w wysokości 4,35 USD za paczkę 20 papierosów.
Podatek od wartości dodanej
Stany Zjednoczone są jednym z niewielu rozwiniętych krajów, w których konwencjonalne podatki od sprzedaży są nadal stosowane (zauważ, że z ograniczonymi wyjątkami, to nie rząd federalny pobiera podatki od sprzedaży, ale stany). W większości krajów rozwiniętych przyjęły się systemy podatku od wartości dodanej (VAT), które obciążają procentowo wartość dodaną na każdym poziomie produkcji danego dobra. W powyższym przykładzie rozmytych skarpetek, producent przędzy zapłaciłby procent od różnicy pomiędzy opłatą za przędzę a opłatą za wełnę; podobnie, producent odzieży zapłaciłby ten sam procent od różnicy pomiędzy opłatą za skarpetki a opłatą za przędzę. Inaczej mówiąc, jest to podatek od marży brutto firmy, a nie tylko od użytkownika końcowego. Głównym celem wprowadzenia podatku VAT jest wyeliminowanie podatku od podatku (tj. podwójnego opodatkowania), który kaskadowo przechodzi z poziomu produkcji na poziom konsumpcji. Na przykład, producent, który produkuje notebooki, pozyskuje surowce za, powiedzmy, 10 dolarów, co zawiera 10% podatek. Oznacza to, że płaci on 1 dolara podatku za materiały o wartości 9 dolarów. W procesie produkcji notebooka, dodaje on wartość do oryginalnych materiałów w wysokości 5$, co daje całkowitą wartość 10$ + 5$ = 15$. Podatek w wysokości 10% należny od gotowego produktu wyniesie 1,50$. W systemie VAT, ten dodatkowy podatek może być zastosowany do poprzedniego podatku, który zapłacił, aby sprowadzić jego efektywną stawkę podatkową do $1.50 – $1.00 = $0.50.
Hurtownik kupuje notebook za $15 i sprzedaje go do detalisty z wartością marży $2.50 za $17.50. Podatek 10% od wartości brutto towaru wyniesie 1,75$, który może odliczyć od podatku od pierwotnej ceny nabycia od producenta, tj. 15$. Efektywna stawka podatkowa hurtownika wyniesie zatem 1,75$ – 1,50$ = 0,25$. Jeśli marża detalisty wynosi $1,50, jego efektywna stawka podatkowa wyniesie (10% x $19) – $1,75 = $0,15. Całkowity podatek kaskadowy od producenta do detalisty wyniesie $1 + $0,50 + $0,25 + $0,15 = $1,90.
System amerykański bez podatku VAT implikuje, że podatek jest płacony od wartości towarów i marży na każdym etapie procesu produkcyjnego. Przekłada się to na wyższą kwotę płaconych podatków ogółem, która przenosi się na konsumenta końcowego w postaci wyższych kosztów dóbr i usług.
.