Florida Conservation Foundation. „The Cross-Florida Boondoggle.” ENFO (czerwiec, 1974): 1.
The Cross Florida Barge Canal. Tallahassee, Fla…: Florida Waterways Association, .
Inadequate Justification of the Cross-Florida Barge Canal Project. Gainesville, Fla..: Citizens for the Conservation of Florida’s Natural & Economic Resources, Inc, March 1965.
U.S. Defense Transportation . Chart prepared under the supervision of the Committe on Inland Navigation of the National Rivers and Harbors Congress, 1963.
Cross-Florida Barge Canal Project. Jacksonville, Fla..: U.S. Army Corps of Engineers Jacksonville District, .
Kanał Cross-Florida Barge był być może najbardziej okazałym przykładem determinacji U.S. Army Corps of Engineers do wykonania każdego zadania, jakie rząd USA mógł sobie wyobrazić. Idea kanału rozciągającego się od Oceanu Atlantyckiego do Zatoki Meksykańskiej kusiła Brytyjczyków i Hiszpanów na długo przed tym, jak robotnicy rozpoczęli budowę kanału w czasie Wielkiego Kryzysu w 1935 roku. Król Hiszpanii Filip II w 1567 roku usłyszał od Jeana Ribaulta, który dowodził francuskimi hugenotami w forcie Caroline, pogłoski o kanale przecinającym stan. Gubernator James Grant z Florydy Wschodniej w 1765 roku poszedł o krok dalej. Uważał on, że kanał można zbudować przy pomocy pięćdziesięciu niewolników w czasie krótszym niż rok. John Calhoun i Daniel Webster złożyli w 1826 roku petycję do Kongresu Stanów Zjednoczonych o przyznanie funduszy na pierwsze badania możliwej trasy kanału. Kongres przeznaczył sześć kolejnych badań w latach 1829-1911 i wszystkie z nich uznały kanał za niewykonalny lub nieopłacalny ekonomicznie. W latach 30. prezydent Roosevelt naciskał na budowę kanału, aby dać ludziom pracę, ale projekt wyczerpał się w ciągu trzech lat. Uzbrojeni w dane dotyczące liczby statków zatopionych przez U-Booty podczas II wojny światowej wokół wybrzeża Florydy, jastrzębie zimnej wojny wychwalali kanał jako mechanizm obronny o wielkich korzyściach ekonomicznych na początku lat 60-tych. Budowa kanału została wznowiona w 1964 roku. W 1971 roku prezydent Nixon zareagował na oburzenie ekologów i lokalnych mieszkańców, zamykając prace nad projektem. Starania o wznowienie budowy trwały do końca lat 70-tych, ale marzenie o „wielkim rowie” na Florydzie skończyło się w 1990 roku, kiedy to Kongres USA oficjalnie zlikwidował projekt. Wyprostowanie rzeki Ocklawaha, budowa tamy Rodman i imponujące śluzy wzdłuż rzeki Withlacoochee boleśnie przypominają o kosztach środowiskowych projektu i zuchwałości Korpusu Inżynierów Armii Stanów Zjednoczonych, który próbował kontrolować naturę i poniósł porażkę.
Czytaj dalej: Niewystarczające uzasadnienie ekonomiczne